از یک طرف شهردار خرم‌آباد خبر از ساخت آبشاری می‌دهد با این مشخصات: ارتفاع این آبشار ۳۳ متر، پهنای آن ۱۲۰ متر و مساحت برکه آن هزار و ۵۰۰ متر است. از طرف دیگر شهردار شهر کوچکی به نام «درب گنبد» خبر از ساخت آبشاری می‌دهد با هزینه ۸ میلیارد ریال که ۱۰ نفر را در درب‌گنبد مشغول به کار خواهد کرد!
به گزارش پایگاه خبری گلونی، لرستان سرزمین آبشارهاست و در آن آبشارهای طبیعی بسیاری وجود دارد که برخی از آنها در میان ایرانیان شهرت بسیار دارند، مانند آبشار بیشه. در محدود شهر خرم‌آباد هم چند آبشار زیبا وجود دارد. شهرداری خرم‌آباد اما قصد دارد دو آبشار مصنوعی در شهر ایجاد کند. یکی با آن مشخصات عظیم و دیگری در منطقه‌ی نزدیک به مخمل‌کوه. آبشاری موسوم به آبشار طلایی.
فارغ از مباحث زیست‌محیطی که این دو طرح دارند و بحث کمبود آب در لرستان باید سنجید که آیا نیاز امروز خرم‌آباد این است؟ آیا گردشگر را این طوری باید به سمت خرم‌آباد جذب کرد؟ آیا با ساخت آبشار مصنوعی می‌توان از معبر گردشگری به مقصد گردشگری تبدیل شد؟ آیا مگر خرم‌آباد همین حالا دریاچه کیو و قلعه فلک‌الافلاک و آبشار نوژیان و مخمل‌کوه ندارد؟ پس چرا به مقصد گردشگری تبدیل نمی‌شود؟ آیا شهر کوچکی چون درب‌گنبد نیاز به آبشار مصنوعی دارد؟ آیا نمی‌توان با ۸ میلیارد تومان گره‌های دیگری را از شهر باز کرد؟
شهردار درب‌گبند گفته است: «ساخت این آبشار، اشتغال ۱۰ نفر را به طور مستقیم به دنبال دارد و به طور غیرمستقیم باعث رونق اشتغال همه مردم درب‌گنبد می‌شود.» یعنی واقعا این طور است؟ با ساختن یک آبشار همه مردم یک شهر صاحب کار می‌شوند؟ ایشان گفته‌اند: «نام این آبشار می‌تواند در زمان محدودی در ردیف آبشارهای معروف کشور قرار گیرد.» حالا پرسش اینجاست که آیا آبشار وارک در ردیف آبشارهای معروف کشور است؟ یا افرینه؟ واقعا به جز بیشه کدام آبشار لرستان شهرت دارد؟ آیا درب‌گنبد برای جذب گردشگر فقط یک آبشار می‌خواهد؟ پرسش دیگر این است، وقتی آستان مبارک امام‌زاده‌ای به نام شاه‌زاده محمد (س) در این شهر وجود دارد آیا بهتر نیست تلاش‌ها در جهت شناساندن این امام‌‌زاده به مردم ایران باشد که لرستانی ارادت خاصه به او دارند؟
این روزها در شهرهای لرستان رقابت بر سر ساخت آبشار و باغ پرندگان و… است. طرح‌هایی که شاید گره از مشکلات شهری باز نکنند و در درازمدت تبدیل به مشکل اصلی یک شهر بشوند.
پایان پیام
عکس گزارش از خبرگزاری مهر است. عکاس: حشمت الله آزادبخت.
کد خبر : 1506 ساعت خبر : 1:31 ق.ظ
همه مشکل و بدبختی ما اینه که همیشه باید تقلید بدون مطالعه و کورکورانه از کلان شهرها بکنیم بدون اینکه از پتانسیلهای شهر خودمون استفاده کنیم. چرا این مسئولین کمی بررسی نمی کنند ببینند که ظرفیتهای موجود شهرمون چیه تا حداقل کاری متفاوت ارائه بدهند.اصلی ترین بحث در علم امروز در تمام زمینه ها بحث تمایز هستش یعنی اینکه اگر شما می خواهید در گوشه ذهن دیگران قرار بگیری باید تمایزی نسبت به بقه داشته باشید.باور کنید این چیز سختی نیست.