افتتاح نمایشگاه «صد اثر، صد هنرمند»

به گزارش پایگاه خبری گلونی به نقل از ایسنا، بیست‌وسومین نمایشگاه «صد اثر، صد هنرمند» در حالی افتتاح شد که در همان ساعات اولیه‌، تعدادی از آثار به فروش رفتند.

 گالری «گلستان» شامگاه دوم تیرماه، میزبان تعداد زیادی از هنرمندان و هنردوستان بود که در آیین گشایش «صد اثر، صد هنرمند» حضور پیدا کرده بودند.

در این دوره از نمایشگاه آثاری از ۱۶۰ هنرمند روی دیوار رفته و به‌نمایش گذاشته شده است. فرامرز پیل‌آرام، ابراهیم حقیقی، فریده لاشایی، سیاوش کسرایی، محمد احصایی، سهراب سپهری، دلبر شهباز، پروانه اعتمادی، هوشنگ پزشک‌نیا و … هنرمندانی هستند که می‌توان آثارشان را در این نمایشگاه دید.

آثار در این دوره از ۲۰۰ هزار تومان تا ۲۵۰ میلیون تومان قیمت‌گذاری شده‌اند تا به گفته‌ی لیلی گلستان (مدیر این رویداد هنری) اقشار مختلف جامعه توانایی خریدن اثر هنری را داشته باشند. این در حالی است که از همان ساعت‌های ابتدایی گشایش نمایشگاه، تعدادی از آثار به فروش رفتند و همزمان به خریداران تحویل داده شدند.

آثاری از پروانه اعتمادی، سمانه احمدی، محسن امینی، محمد احصایی، فریبا بهمنی، هوشنگ پزشک‌نیا، محمدعلی ترقی‌جاه، شهلا حبیبی، ایرج زند، علی گلستانه، چکاوک غیوری، آرمان یعقوب‌پور، سلیم ناظریان، شمسی هاشمی و … در همان ابتدا فروخته شدند.

آثار این نمایشگاه در سبک و سیاق متنوعی عرضه شده‌اند و سلیقه‌های متفاوت را دربر می‌گیرند. آثاری که با تکنیک‌های مختلف هنری خلق شده و در ابعاد مختلف روی دیوار رفته‌اند.

«صد اثر، صد هنرمند» که یکی از قدیمی‌ترین رویدادهای هنری در زمینه‌ی هنرهای تجسمی محسوب می‌شود، امسال با سخت‌گیری بیشتر لیلی گلستان برای انتخاب اثر همراه بوده است. همچنین ۴۰ مجسمه در کنار آثار نقاشی ارائه شده است.

بیست‌وسومین دوره‌ی «صد اثر، صد هنرمند» که از دوم مردادماه در گالری «گلستان» افتتاح شده، تا دومین روز شهریورماه میزبان علاقه‌مندان خواهد بود.

پایان پیام

در مورد پروانه اعتمادی

پروانه اعتمادی (زادهٔ ۱۳۲۷) نقاش اهل ایران است.

زندگی‌نامه

نقاشی را نزد بهمن محصص آغاز کرد و تنها شاگرد مستقیم این هنرمند محسوب می‌شود. وارد دانشکدهٔ هنرهای زیبای تهران شد، اما دو سال بعد تحصیل را نیمه‌کاره رها کرد. پروانه اعتمادی با نقاشی‌های طبیعت بیجان و به‌طور اخص نقاشی‌های سیمانی در دههٔ ۱۳۵۰ شناخته می‌شود. نخستین نمایشگاه خود را در سال ۱۳۴۸ در تالار قندریز برگزار کرد. در طول دههٔ ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ نیز آثار متنوعی با تکنیک مدادرنگی آفریده‌است.