درباره زنان لر اشتباه نکنید

درباره زنان لر اشتباه نکنید

پایگاه خبری گلونی، رضا ساکی: یکی از اشتباهات رایج درباره فرهنگ لری این است که می‌گویند زن و دختر در این فرهنگ در مرتبه پایین‌‌تری از مرد قرار دارد. در جوامع روستایی و عشایری لرستان داشتن فرزند پسر باعث حفظ خاک و زمین‌های زراعی می‌شده است و مهم بوده که حتما پسر داشته باشند اما نگاه‌شان به دختر هم نگاهی انسانی و عاشقانه بوده است. در جوامع شهری لرستان هم دختران همیشه «نازارکِردَ» بوده‌اند و دختر داشتن باعث سرافکندگی نمی‌شده است.

زن  در اشعار لری به‌ویژه اشعار لری شهری، جایگاهی دارد که هرگز مردان به آن نرسیده‌اند. توصیف زن در شعر لری توصیفی خاص است و تشبیهاتش منحصر‌به‌فرد. زن در شعر لری چراغ خانه است، همان طور که در ترانه «بارو بارو» می‌خوانند که «چراغ هونَم تونی».

درباره زنان لر اشتباه نکنید

آتش و تَژگاه در فرهنگ لری حرمت دارد و مثالی از حضور مرد در خانه است. آداب تژگاه در لرستان آداب خاصی است، مثلا از آب برای خاموش کردن آتش استفاده نمی‌کنند چون اعتقاد دارند که مردی از خانه خواهد مرد و یا وقتی می‌خواهند کسی را تهدید کنند می‌گویند: «اُو می‌کِم دِ تژگاه بواَت» یعنی تژگاه پدرت را با آب خاموش می‌کنم. اما همین آتش که نماد مرد است در شعر لری تبدیل به نماد زن می‌شود و زن سرخ‌پوش با لباس لری در میان سیاه‌چادرهای تازه به پا شده به آتش تشبیه می‌شود: «اَری تو لیسکِ آگِر/ اَری سیه مال نو/ اَری گِرگِر مَسِزیا/ اَری و دامان کو». و این گونه زن در مرتبه‌ای بالاتر از مرد قرار می‌گیرد. بالاتر و زیباتر.

پایان پیام