فرهاد هراتی: عقده کنسرت دادن ندارم
فرهاد هراتی: عقده کنسرت دادن ندارم
نشست خبری کنسرت زمین مقدس با سخنان رک و گله‌‌‌های فرهاد هراتی برگزار شد.
فرهاد هراتی: عقده کنسرت دادن ندارم
به گزارش پایگاه خبری گلونی سیدمحسن روحانی مدیر پروژه زمین مقدس در ابتدای این نشست گفت: خدا را شکر می‌کنم که جامعه هنری و همین‌طور جامعه ورزشی و سایر بزرگوارانی که در کشور ما دغدغه محیط زیست را دارند، در این روزها خیلی خیلی بیشتر با آن داریم دست و پنجه نرم می‌کنیم و گریبان‌گیرمان شده و تقریبا داریم حس می‌کنیم که زندگی را دارد برایمان سخت می‌کند شرایط پیش رو.
همه بزرگواران دارند می‌آیند در میدان تا دست به دست هم بدهیم تا اتفاقی را رقم بزنیم. خب، ما دیدیم که متولیان سیاسی دارند فعالیت‌های خودشان را انجام می‌دهند.
متولیان شاید بتوان گفت محیط زیست و مجموعه‌های مرتبط و همین‌طور سمن‌ها هر کدام دارند به نوبه خودشان وظایف خودشان را انجام می‌دهند، ولیکن جامعه هنری هنوز این تلنگر را با زبان خودش که زبان شاید لطیف‌تر و قابل فهم‌تری باشد مردم آن طور انجام نداده است. پس می‌خواهیم از این بعد جامعه هنری هم در این حوزه وارد شود و از لحاظ بیان این دردها به زبان موسیقی دغدغه خودش را بیان کند. فرهاد هراتی: عقده کنسرت دادن ندارم
روحانی ادامه داد: پیرو این مطلب خوب است که بدانید شرایط جامعه امروز ما و شهر تهران چگونه است. خب همین امروز که در آن قرار داریم، روزی است که به علت آلودگی هوا تعطیل است؛ چند روز اخیر تعطیل بوده به‌خاطر آلودگی هوا، معمولا این اتفاق نباید در این بازه زمانی می‌افتاد، با توجه به بارندگی‌هایی که داشتیم. می‌دانید که بارندگی ما، میانگینش یک سوم بارندگی کل شهرهای دنیاست که خب خدا را شکر باز هم امسال اتفاقات خوبی در این حوزه رقم خورده، ولیکن اینقدر متاسفانه عوامل دیگری هستند که نمی‌گذارند هوا، هوای پاکیزه‌ای بماند. روزانه فقط ما در شهر تهران ۷۵۰۰ تن زباله تولید می‌کنیم، یعنی نفری ۵۰۰ گرم. در شهر تهران بعضی از مناطق هست که روزانه سه مرتبه زباله جمع می‌شود، این در حالی است که در شهرها و کشورهای پیشرفته دنیا، هفته‌ای دو مرتبه زباله جمع می‌شود. چرا؟ چون مردم ما هنوز فرهنگ شاید تفکیک تر و خشک را به آن‌ها آموزش نداده‌اند و فرهنگ‌سازی نشده است و خب خیلی از نکات دیگری که در اجلاس اخیر پاریس به آن اذعان شد این نکته است که متاسفانه کشور ما ایران، هفتمین کشور تولیدکننده گازهای گلخانه‌ای است و جالب بدانیم که شش کشور نخست این لیست تحریم شدند و ما اگر کشور ششم بودیم، مجدد تحریم می‌شدیم، یعنی تحریم‌های محیط زیستی می‌شدیم.
فرهاد هراتی: عقده کنسرت دادن ندارم
مدیر پروژه زمین مقدس درباره ایده کنسرت و همکاری با فرهاد هراتی گفت: همه این موارد دست به دست هم داد تا جناب آقای فرهاد هراتی باز هم کاری تازه بسازند. تمام کارهای قبلی ایشان کارهایی بوده است که جامعه بشری از هر رنگ و نژاد و زمانی با آن‌ها درگیر بوده‌اند، مثل بحث صلح، بحث بیماری ایدز و نوع‌دوستی، بشردوستی و خیلی از مواردی که می‌شود در ارتباط با آن‌ها موسیقی ساخت و این‌که تاکید می‌کنم که موسیقی ساخته به این معنی که ایشان شاید مثل برخی از رهبران کُر دیگری می‌توانستند که موسیقی‌هایی که قبلا کار شده را بومی‌سازی کنند و توسط گروه‌های کُر ایرانی اجرا کنند، اما ایشان موسیقی‌ها را خودشان شخصا ساخته‌اند. مدیریت گروهی را برعهده دارند که ۲۰ سال است که به‌صورت مستقیم دارد فعالیت می‌کند، بدون هیچ کمک مالی از مجموعه‌های دولتی. و نگاهداری یک چنین گروهی در فضای موسیقی با تغییر نگرش‌های دولت‌ها، فکر می‌کنم واقعا کار سختی است و واقعا احسنت دارد. ایشان آمدند مجددا یک درد جهانی دیگر را به تصویر بکشند. باز هم نکته به تصویر کشیدن را خدمتتان عرض می‌کنم، ۱۳ قطعه‌ای که دارد در کنسرت زمین مقدس می‌شود، همه‌شان همراه و توأمان شده‌اند با ویدئو‌آرت‌هایی که به طور ویژه برای این کنسرت ساخته شده‌اند.
در ادامه فرهاد هراتی آهنگ‌ساز کنسرت زمین مقدس توضیحاتی درباره شکل‌‌گیری این ایده داد:
این پروژه از اسفندماه سال گذشته در ذهنم طراحی شده و بعد از تحقیقات و مطالعاتی که در رابطه با این کار انجام دادم، از مردادماه امسال کار آهنگسازی شروع شد و گروه تمرینات خودش را شروع کرده و پنجشنبه این هفته آخرین تمرینات آخرمان را انجام می‌دهیم. این کار هم یکی دیگر از دغدغه‌های اجتماعی من است که به آن اشاره می‌شود. این کنسرت مثل بقیه کارهای من، یک کار روایی است و سناریویی پشت قضیه خوابیده و در این ۱۳ قطعه به مضامین مختلفی اشاره می‌شود و سعی کردیم که با استفاده از تصویر، یعنی مدیای دیگری به‌نام تصویر و ساختن تصویر روی کارهایی که ساخته شده برای درک موضوع و احیانا بالارفتن حس کار از این تصاویر استفاده کنیم.
مردم ما اصلا مقصر نیستند
فرهاد هراتی: عقده کنسرت دادن ندارم
هراتی به عنوان مدیر اولین گروه کر غیردولتی کشور ادامه داد: درد بزرگ من و همکاران من در سال‌های گذشته این بوده که این اجرا هم مانند تمامی اجراهای دیگر در این جمع بدون حامی مالی دارد می‌رود روی صحنه. تمامی افرادی که نامش‌شان در پوستر ما قرار گرفته، حامیان معنوی این کار هستند و پا گذاشته‌اند وسط و یک جوری کمک کردند و به شکلی به این مجموعه و به این اجرا کمک کردند و این یک درد است. مردم ما اصلا مقصر نیستند. تربیت شنیداری به‌عهده ما مسئولان و بعد رسانه‌هاست. یک سری کارها، کارهای ارزشی است و مشخص است که آن آرتیستی که دارد این کار را انجام می‌دهد، قرار نیست که نفع مالی از این کار ببرد. فقط هدفش این دغدغه‌هاست، مثل این کار. خب پس باید چکار کنیم که مردم مثلا به نمونه‌ای از ژانرهای موسیقی به‌نام کارهای کُرال علاقه‌مند شوند؟ خب طبیعتا این اجرا برای به دست آودن حامیان خودش و برای این‌که بتوانند حامیانی که بتوانند کار اسپانسری مالی اینگونه برنامه‌ها را انجام دهند، آن‌ها باید ترغیب شوند. این ترغیب‌بودن به چه شکل است؟ من فکر می‌کنم تنها راهکاری که می‌شود ارائه داد و چندین بار هم طی این هفته از من سوال شده، این است که دولت واقعا تصمیم بگیرد به مدت دو سال از اینگونه برنامه‌ها حمایت کند و یارانه بدهد بابت این قضیه تا این کار این قدر جذابیت داشته باشد که اقشار مختلف مردم هم جذب شوند، بیایند و مخاطبان خودشان را بیشتر داشته باشند، رشد فزاینده‌ای داشته باشد و یواش یواش اسپانسرها هم ببینند که این ژانر کارکردن هم مخاطبان خودش را دارد و بخواهند خودشان را بگذارند وسط و کار انجام دهند.
گاهش عشق کافی نیست
او در پاسخ به سختی‌‌های کار کرال گفت: من اصلا هدفم زیر سوال‌بردن هیچ ژانری از موسیقی نیست، ولی در کنسرت‌های پاپ، گروه دو، سه هفته جمع می‌شوند دور همدیگر و یک کاری را روی صحنه می‌برند، ولی کاری که چهار ماه ۷۰ نفر آدم برایش زحمت می‌کشند و پروژه حدود هشت، نه ماه طول می‌کشد و این خیلی متفاوت است. به نظر من نوع حمایتش هم متفاوت باشد، مخصوصا که این نمونه کارها، کارهایی است که شما می‌توانید با آن پرچمش را علم کنید و بگویید کشور دارد روی موضوع‌های مختلف کار می‌کند و می‌توانید بیرون از مرزهای ایران ارزیابی کنید. شما در یک کنسرت پاپ اگر وسط اجرا برسید و نیم ساعت هم از اجرا گذشته باشد، چیزی را از دست نمی‌دهید، چون قرار نیست روایتی را ببینید، ولی در این اجرا شما نیم ساعت از قصه را نبینید، نیم ساعت از قصه از دستت رفته است. بنابراین پیداکردن حامی و نوع نگاهی که مسئولان، مخصوصا معاونت امور هنری باید نسبت به این موضوع داشته باشند، اگر این اتفاق نیفتد، تمام این داستان‌ها به همین شکل ادامه پیدا می‌کند و من ۲۵ مردادماه امسال بیستمین سال فعالیت گروهم را آغاز کردم و نوزدهمین سال تولد گروه کُر را با بچه‌ها جشن گرفتیم، ولی اصلا دلیلی وجود ندارد که در ادامه راه دیگر بچه‌ها دوام بیاورند. دیگر این امکان وجود ندارد که شما فکر کنید که ۱۹ سال عشق بچه‌ها را کشانده، باز هم عشق بچه‌ها را می‌کشاند.
ذائقه مردم فقط با شنیدن تربیت می‌شود
فرهاد هراتی: عقده کنسرت دادن ندارم
هراتی از گله‌‌هایش گفت: من الان ۲۰ سال است دارم کار می‌کنم، ۲۰ سال هر بار کار جدید دارم ارائه می‌دهم و موضوع، موضوع جدید است. من هم به‌شخصه اگر قرار باشد اگر بخواهم هر کدام از این کارهایم را تولید کنم، واقعا به تنهایی نمی‌توانم از پس‌اش بربیایم. مسائل مالی‌اش است. الان کلی کار دارم که ضبط نشده باقی مانده است. شما ببینید من از سال ۱۳۸۱ به این طرف تمامی اجراهایم در تالار وحدت بوده و در حال حاضر هم تنه گروه کُری هستم که به‌طور مستقل به مدت ۱۱ شب در برج میلاد تهران برنامه اجرا کردیم. ولی این‌ها فقط همان شب جرا هستند. ذائقه مردم فقط با شنیدن، مردم وقتی گوششان تربیت شود، ارتقای سطح شنیداری آثار کُرال کشور تقویت شود و مردم این ژانر از موسیقی را هم به‌عنوان یکی از گزینه‌ها برای انتخاب به آن نگاه می‌کند و در سبد خرید بلیطی‌شان سالیانه برای رفتن به کنسرت به آن فکر می‌کنند.
با این حواشی و تنهایی نمی‌شود به شهرستان رفت
فرهاد هراتی: عقده کنسرت دادن ندارم
این آهنگ‌ساز در پاسخ به پرشسی مبنی بر توجه به مردم کشور و اجرای شهرستان‌ها پاسخ داد: بهتر از من می‌دانید چند درصد اجراهایی که می‌رود شهرستان کنسل می‌شود. حالا می‌خواهیم بگوییم آن ساختار موسیقی پاپ است. در شهرستان می‌دانید اصلا خواندن خانم و آقا حرف و داستان دارد. حالا ما از شهرستان‌های بزرگ شروع می‌کنیم. کدام شهرستان را نام ببرم؟ اصفهان؟ مشهد؟ واقعا رساندن این قضیه به شهرستان‌های کوچک، ما خودمان حاضریم. یعنی خود من حاضرم ماهی یک بار در یکی از شهرستان‌ها بگویند به من و بروم اجرا کنم، ولی من به تنهایی نمی‌توانم. امکاناتش را در اختیارم بگذارند، چرا نکنم این کار را؟ اولین کسی که حقش است این پیام را بشنود، مردم کشور خودم هستند. وقتی خودمان را نتوانیم ساپورت کنیم، می‌خواهیم برویم آن‌جا اجرا کنیم برای چه؟ اولا باید حرف خودم را بزنیم، اگر بخواهیم از جنس آن‌ها حرف بزنیم، خب زیره به کرمان بردن است. که چه شود، آن‌ها بسته‌اند پرونده این قضیه را. ولی اول مردم کشور خودم مهم هستند. من پارسال کنسرت برای دفاع مقدس می‌خواستم بسازم، من برای این‌که این کار جنبه ملی پیدا کند با شش تا از گروه‌های کُر در خارج از تهران رفتم صحبت کردم که آن‌ها هم باشند که آقای ارجمند پرسید چرا می‌خواهی این کار را بکنی؟ گفتم در جنگ کشور فقط تهران نبوده، بچه‌های شهرستان هم بودند. کرمان رفتم، مشهد رفتم، اصفهان رفتم، گرگان رفتم و با بچه‌ها صحبت کردم. مسائل مالی‌اش را نتوانستیم حل کنیم، بعد از ماه رمضان پارسال اعلام کردم من نمی‌خواهم. کاسه داغ‌تر از آش هم نیست. کُر شامل یک جمعیت است. حالا مثلا من بگویم گروه کودک هم حذف کنند از قضیه، برای این‌که کُر شنیده شود، از پسِ ارکستر من بربیاید؛ من موسیقی‌ام موسیقی بزرگی است، برای این‌که از پسِ آن موسیقی بربیاید، حداقل ۴۰ تا خواننده باید روی صحنه باشند. ترانسفر ۴۰ نفر به شهرستان، محل اقامت و حداقل دستمزدی که بچه‌ها بخواهند بابت این قضیه بگیرند که اگر به تو بگویم بابت این اجرا چقدر می‌خواهند دستمزد بگیرند که خود ایشان خندید و گفت بابت پنج ماه اینقدر می‌خواهند دستمزد بگیرند؟ که گفتم آره، چاره‌ای نداریم. این کار را بکنیم که لااقل کارمان انجام شود. محیطش فراهم شود، من از خدایم است. ۲۰ سال است من دارم اجرا می‌کنم، یکدفعه پایم در شهرستان باز نشده است. نمی‌توانم، به تنهایی نمی‌توانم.
من عقده کنسرت‌دادن ندارم
هراتی درباره پیام محیط زیستی این کنسرت گفت: یک موقعی است که این کار را آمده‌اند روی من آزمایش کنند، من ناز کردم، نشده، این گله به من وارد است. ولی فقط کافی است بگویند برو فلان جا این برنامه را اجرا کن، ما داریم محیط را برایت فراهم می‌کنیم. چرا نکنم؟ من عقده کنسرت‌دادن ندارم. دو شب در تالار وحدت اجراکردن می‌شود ۱۴۰۰ نفر نهایتا. خب می‌خواهم چیکار کنم، ۱۴۰۰ نفر را من بارها تجربه کرده‌ام. هدفم واقعا چیز دیگری است. بستر فراهم باشد، هم من کنار شما هستم، هم شما کنار من هستید. هم من ان‌شاءالله دفعه بعد بتوانم به شما بگویم فلانی من رفتم فلان جا این کار را کردم و شمای خبرنگار لطف کنی و این قضیه را بزرگش کنی و یا هر کسی که این کار را انجام می‌دهد. ولی حالا که یک پیام دارد منتقل می‌شود؛ این آلودگی فقط برای تهران نیست. اراک داغون است، اصفهان داغون است، تمام کلانشهرهای ما داغون هستند. و مهمترین از همه کار را تولید کنیم. الان در روستاها همه موبایل دارند، اگر این را من تولید کنم، می‌توانم بذارمش حداقل در تلگرام، می‌توانم بگذارم در دنیای مجازی. طرف از ۱۳ ترک، یک ترکش را بشنود، یک ماه دیگر یک ترک دیگرش را بشنود. واقعا هیچ پولش هم نمی‌خواهم. بشنود فقط. بعد یواش یواش آنتریک می‌شود که حالا این کنسرت نزدیک روستای خودش باشد، بخواهد برنامه‌ریزی کند و بیاید ببیند. همه الان امکاناتش را دارند.
برای من این دیده‌نشدن درد است
فرهاد هراتی: عقده کنسرت دادن ندارم
هراتی از دردهایش هم گفت و خیلی رک ادامه داد: برای تولید این کار هم‌قسم شدیم، واقعا این‌بار هم‌قسم شدیم. بچه‌ها الان پنج ماه زحمت کشیده‌اند و آماده‌اند. حداقل برویم کار را ضبط کنیم. اگر نتوانستیم پول استودیو را بدهیم، حداقل بگوییم کار را ضبط کردیم، حالا بعدا می‌رویم میکس می‌کنیم. چون پروژه پروژه سنگینی است، پروژه پروژه بزرگی است. کارها تولید شود، مردم بشنوند. از همین الان هم شروع کنیم، شاید دو تا سه سال دیگر به نتیجه برسیم، ولی این نقطه شروع کِی باید اتفاق بیفتد؟ من تا کِی این انرژی را دارم، من تا کِی این عشقه تامینم می‌کند؟ من سال ۸۱ رفتم دفتر آقای مرادخانی، رئییس مرکز موسیقی بود. گفتم آقای مرادخانی من یک آلترناتیوم در این کشور، چرا از من استفاده نمی‌کنید، من از کشورم خسته نشدم. که همان سال شد که من رفتم سالن رودکی اولین اجرا گرفته بود، بعد جشنواره فجر ۸۱ و از آن‌جا به بعد دیگر اتفاقات دیگری افتاد. ولی این دیده‌نشدن‌ها اذیتمان می‌کند. من اولین گروه کُر مستقل غیردولتی بعد از انقلاب ایران را تشکیل دادم، ولی در هیچ کدام یک از مراسم خانه موسیقی به سهم آرتیست‌بودنم دعوت نشدم. این برای شما درد نیست؟ برای من این دیده‌نشدن درد است. همیشه یک عده خاص، همیشه یک ژانر خاص، همیشه یک تیپ خاص، انگار نه انگار. مسابقات جشنواره موسیقی فجر را در بخش کُر برو ببین. چندین سال است که گروه‌های شهرستانی دارند مقام‌های اول را می‌آورند. این قدر حسد و کینه اینجا زیاد است که این حاضر نیست این را ببیند و آن راضی نیست این را ببیند، من اصلا نمی‌فهمم کی به کار کی چیکار دارد. چشم نداریم همدیگر را ببینم، خودمان هم تو خودمان مشکل داریم. یکی پرچمش می‌رود بالا و دارد کار می‌کند، به جای این‌که برویم حمایتش کنیم، داریم زیرآبش را می‌زنیم.
کنسرت زمین مقدس در روزهای پنجم و ششم دی‌ماه در تالار وحدت اجرا می‌شود. برای خرید بلیت اینجا کلیک کنید.
پایگاه خبری گلونی جزو حامیان معنوی این کنسرت محیط زیستی است.
پایان پیام
کد خبر : 10631 ساعت خبر : 4:36 ب.ظ