راه حل پاکی هوا سوخت زیستی است

راه حل پاکی هوا سوخت زیستی است

سیاوش عقدایی روزنامه‌نگار و کارشناس علمی به گلونی گفت: خودروهای هیبریدی یکی از راه‌حل‌های آلودگی هوای تهران هستند ولی من یک انتقادی به سیاست‌های کلی دارم ضمن این‌که من هم تشکر می‌کنم از این‌که به هر حال این خودروها آمدند اما راه‌حل مشکل حل آلودگی آمدن خودروهای هیبریدی نیست. راه‌حل استفاده از سوخت‌های زیستی یا فسیلی ترکیب شده با زیستی است.

این نتیجه تحقیقات معاونت علم و فناوری ریاست جمهوری است. قصد رده‌بندی ملیت‌ها را ندارم ولی وقتی کوبا و گواتمالا به راحتی از این سوخت‌ها استفاده می‌کند و آلودگی کربنی را به ۳۰-۴۰ درصد کاهش می‌دهد ما که هم دانشش را داریم و هم مواد اولیه‌اش چرا نکنیم؟ ولی ما مواد اولیه را کنار جاده‌ها دور می‌ریزیم. هنوز نتوانسته‌ایم شهرداری‌ها را مجاب کنیم که به گازوئیل دو درصد سوخت زیستی بزنید. ولی به هر چیزی که واردات کالای خارجی در آن است و برچسب راه‌حل هم می‌شود چسباند، ناگهان اتفاق می‌افتد.
اگر به شهرداری‌ها بگوییم فلان فیلتر را از فلان کشور بخرید یک دفعه ۴۸ ساعت بعد دو نفر پیدا شده که اینها را وارد کند. چه چیزی در راه حل وارداتی هست که در راه حل درون‌زای ملی نیست؟

راه حل پاکی هوا سوخت زیستی است

آلودگی هوا با توجه به پیامدهای زیانبارش به یکی از ملموس‌ترین معضلات زیست‌محیطی تهران، پایتخت ایران و چندین شهر دیگر ایران تبدیل شده‌است. آمارها نشان می‌دهد که در روزهای تشدید آلودگی هوای تهران، شمار بیماران تنفسی «تا ۶۰ درصد» افزایش می‌یابند. بیشترین عامل مرتبط با تشدید بیماری‌های سیستم قلبی و عروقی و ریوی، افزایش آلاینده‌های دی‌اکسید گوگرد، ذرات معلق و منواکسید کربن است، به‌طوری‌که «آلودگی هوا در تهران به‌طور متوسط موجب کاهش ۵ سال از عمر تهرانی‌ها شده‌است».

بنابر نظر برخی از کارشناسان محیط زیست، نخستین زنگ خطر جدی دربارهٔ آلودگی هوای تهران، در سال ۱۳۷۴ به صدا درآمد.
در آن هنگام نزدیک به یکصد نفر از کارشناسان و مدرسان محیط زیست، جغرافیا و شهرسازی در پی نشستی در سالن اجتماعات پارک شهر تهران، متنی موسوم به بیانیه «هوای تهران ۷۴» منتشر کردند که در آن برای نخستین بار از آلودگی هوای پایتخت به عنوان یک «بحران ملی» که راه مقابله با آن «عزم ملی» است، نام برده شد.