من بی‌خاصیت

پایگاه خبری گلونی، انوشه میرمجلسی: وقتی حرف از فرهنگ سازی می‌شود، بسیاری از کار‌شناسان مردم را به چند دسته تقسیم می‌کنند که یکی از شاخصه‌های این تقسیم بندی، معمولاً سطح سواد و تحصیلات است. به گمان خیلی از کار‌شناسان، تحصیلات تأثیر مهمی در طرز نگرش افراد دارد و طبق این نگاه، افراد تحصیلکرده از فقر فرهنگی کمتری برخوردارند.

اما به نظر می‌رسد وقت آن رسیده که کمی با چشمان باز به جامعه و تقسیم بندی‌های قدیمیمان نگاه کنیم. آنچه امروز در برخورد با محصولات و کالاهای فرهنگی شاهد هستیم، چیزی جز فقر عمیق فرهنگی نیست. فقری که نه به تحصیلات افراد ربطی دارد و نه نشانه‌ای از میزان سواد آدم‌ها در آن یافت می‌شود. برای این مدعا هم شما را به سایتهای دانلود رایگان فیلم‌ها وسریال‌ها سوق می‌دهم که این روز‌ها یکی از پررفت وآمد‌ترین سایت‌های موجودند.

افراد – با تحصیلات کم یا تحصیلات عالیه – به این سایت‌ها مراجعه می‌کنند و با خیال راحت سریال‌ها و فیلم‌ها و موسیقی‌های روز را دانلود می‌کنند و اگر اعتراضی به این شیوه رفتاری آن‌ها داشته باشید، قطعاً با لیست بلندبالایی از دلایل روبرو خواهید شد. دلایلی که گاهی از مسائل مادی نشأت می‌گیرد و گاهی پای قوانین کپی رایت جهانی را وسط می‌کشد و گاهی سر از جمله‌های کلیشه‌ای در می‌آورد که: «اگر من دانلود نکنم، بقیه دانلود می‌کنند، چه فرقی داره؟»

باید با همه افراد جامعه هم صحبت شویم،

به نظر می‌رسد این روز‌ها بیشتر از اینکه نگاه‌مان را به تقسیم بندی‌های مرسوم و معمول بیندازیم و مخاطب خود را در میان این تقسیم بندی‌ها جستجو کنیم، باید با همه افراد جامعه هم صحبت شویم، همه افراد با هر میزان تحصیلات و سواد و جایگاه اجتماعی.

فقر عمیق فرهنگی ما تنها در مورد کالاهای فرهنگی خلاصه نمی‌شود. ردپای این فقر عمیق را در تمامی حوزه‌ها می‌توانید بیابید، موضوعات مربوط به محیط زیست، حوزه حقوق و رفتارهای شهروندی، حیطه سیاست تصمیم گیریهای اجتماعی و…

تا زمانی که به نقش خودمان در تحولات جامعه واقف نباشیم، آب از آب تکان نخواهد خورد. تفاوت فاحش ما با کشورهای توسعه یافته تنها همین کلمه ساده است، «من» . کلمه‌ای که در مراودات اجتماعی ما ایرانی‌ها، همیشه بی‌ارزش تلقی می‌شود و در سوء استفاده‌های ریز و درشتمان، در سایه کلمه بزرگ‌تر یعنی «جامعه» پناه می‌گیرد.

پایان پیام