گلونی

گزارش تصویری از جشن و کنسرت گلونی

به گزارش پایگاه خبری گلونی، چهارمین جشن و کنسرت بزرگ گلونی با حضور پرشور مردم برگزار شد. تالار وحدت شامگاه ۲۷ اردیبهشت‌ماه میزبان گروه موسیقی «تال» و تعداد قابل توجهی از لرتبارها و علاقه‌مندان به این فرهنگ و موسیقی بود که با پوشیدن «گلونی» (روسری محلی) برای معرفی آن گرد هم آمده بودند.

در ابتدای این کنسرت، توضیح داده شد که پیام برنامه‌ی پیش رو، پاسداشت داشته‌های قوم لر است که اگر مراقب آن‌ها نباشیم، به خاطره تبدیل می‌شوند.

گزارش تصویری انوشه میرمجلسی را از جشن و کنسرت گلونی ببینید.

پایان پیام

گُلوَنی

گُلوَنی یا هوری به گونه‌ای سربند و روسریِ زنان لر فِیلی گفته می‌شود.

این روسری حدود ۳۰۰۰ سال قدمت دارد و ریشهٔ آن به زنان کاسیت (اجداد قوم لر) می‌رسد. و در زبان فارسی به صورت گُلبَندی تلفظ می‌شود که برگرفته از واژه گُل‌بَدن، نوعی پارچه هندی ابریشمی و لطیف است. گلونی در واقع نوعی تَرهَه رنگین است که زنان لر در مراسم جشن و سرور آن را روی تره معمولی می‌بندند. این روسری امروزه به نماد مردم لر بدل شده‌است. گلونی در شهریور ۱۳۹۷ به عنوان یکی از میراث‌های قوم لر به ثبت ملی رسید.

گلونی را زنان لک و لر و کرد در هنگام مراسم شادی استفاده می‌کنند. اما از دوره قاجار به بعد مردان نیز شروع به استفاده از آن کردند. مردان گُلوَنی را دور «شو کلاو» یا همان کلاه لری مرسوم در منطقه لرستان می‌بستند و به گاه مهمانی یا جنگ، به منظور تزیین یا نگهدارنده کلاه از آن استفاده می‌کرده‌اند. زنان لک و لر در زمان گذشته کت و گُلوَنی را باهم می‌پوشیدند به‌طوری‌که کَت را جدا زیر گُلوَنی می‌بستند تا موهای سر به‌خوبی پوشیده و مهارشوند.

گُلوَنی نوعی سربند است که از واژه «گلبندی» با تبدیل حرف «ب» به «و» و حذف حرف «د» گرفته شده‌است و به نوعی پارچه ابریشمی رنگین اطلاق می‌شود. در گذشته نوعی پارچه ابریشمی هندی به اسم «گل بدن» که سطح روی آن متشکل از فقط دو رنگ (مثلاً زعفرانی و سیاه) بوده، از هندوستان به ایران وارد می‌شده‌است. واژه گلبدن در فارسی به صورت گلبندی و در زبان لکی و لری به صورت گلونی درآمد. به مرور زمان در بین لرهای فیلی واژه گلونی نه فقط برای پارچه‌های زعفرانی، بلکه برای تمام سربندهای رنگی (غیر سیاه) به کار رفت.

خروج از نسخه موبایل