سیدفرید قاسمی: فعالان مجازی از فرج علیپور یاد بگیرند

سیدفرید قاسمی: فعالان مجازی از فرج علیپور یاد بگیرند

به گزارش پایگاه خبری گلونی سیدفرید قاسمی در نخستین نشست تخصصی گلونی گفت: نگارش تاریخ تمدن ایران بدون شناخت لرستان امکان‌پذیر نیست. این حرف عاشق یک زاد و بوم نیست، حرف محققان اروپایی است، حرف شرق‌شناسان است این حرف.

زمانی که شرق‌شناسان خواستند آشنایی بشر را با عسل به دست بیاورند، سرآغازش را از یک مفرغ که در دل خاک لرستان بود، به دست آوردند.

دشنه منقش به زنبور عسل که الان در موزه بروکسل است. روزگاری که پیشینه‌شناسان خواستند در پی اهلی‌سازی اسب باشند، به لرستان رسیدند. لرها کسانی بودند که اسب را رام کردند.

این در متون فرهنگی است، ما مترجم این حرف‌ها هستیم، مولف این حرف‌ها نیستیم که خدایی ناکرده بعضی بگویند که احساسات ما بر عقل‌مان غلبه دارد و این حرف‌ها را می‌زنیم. هنرشناسان روزگاری که خواستند تاریخ نقاشی را بنویسند، برگ‌های نخستین را در لرستان یافتند.

سیدفرید قاسمی: فعالان مجازی از فرج علیپور یاد بگیرند

سرآغاز نقاشی بر روی سنگ‌ها. کسی اگر بخواهد تاریخ حقوق بشر را بنویسد، حتما باید به کتیبه‌های لرستان، بخصوص کتیبه آزادی بردگان رجوع کند.

موارد دیگری هم نوشته‌ام که وقت را نمی‌گیرم. طبیعت و امنیت لرستان سبب شده در طول تاریخ کتاب‌های گرانسنگی در لرستان پدید بیاید که به نام لرستان نیست.

هیچ کس نمی‌داند نسخه اول دیوان حزین لاهیجی در خرم‌آباد تدوین شد. کمتر کسی می‌داند که ابوعلی سینا شهری را که برگزید بروند تا در آنجا کتاب شفا را بنویسد، آن شهری بود که امروز به‌نام خرم‌آباد لرستان می‌شناسند.

پاسداری از این پیشینه‌ها بر همه‌مان فرض است و همه‌مان باید این پیشینه‌ها و گذشته درخشان را پاس بداریم و به این گذشته و به نیاکانمان افتخار کنیم. حتی با وجود این‌ که در سده اخیر، ۱۵۰ سال اخیر پروژه لرهراسی را پی زدند و با این پروژه سعی کردند که لرستان را دور کنند از این گذشته درخشانش؛ باز با این حال به وصف این‌که مدیران نالایقی و گاهی مدیران لایقی در لرستان منصب داشتند، در آن دوره نالایق‌ها به داشته‌ها ما بسیار آسیب زدند، ولی باز با این حال امروز لرستان یک موزه درباد است؛ به تعبیر جناب آقای دکتر فرهادی که کتابی هم در این زمینه نوشتند و ما می‌توانیم از پارینه‌سنگی تا به امروز پیوستگی این تاریخ را ببینیم.

ولی خب خیلی چیزها را از دست دادیم. معمار سی‌وسه‌پل دو تا سی‌وسه‌پل در ایران درست کرد. یکی در اصفهان و دیگری در خرم‌آباد. سی‌وسه‌پل خرم‌آباد کجاست؟

خرم‌آباد را روزی قطب کشاورزی ایران اعلام کردند.

۹۰ سال پیش بزرگترین مرکز تحقیقات کشاورزی کشور در خرم‌آباد تاسیس شد. بعد از این‌که زمین‌های زیر کشت ما را به زیر خشت بردند، گفتند خرم‌آباد شهر کشاورزی نباشد، شهر خدماتی است.

سال‌های سال گرفتار یک چرخه باطلی بین حقوق‌بگیران دولت و اهل کسب و کار.

بعد آمدند ۴۵ سال پیش گفتند شهر باید صنعتی شود. ۴۲ سال پیش چند کارخانه درست کردند که سرنوشت آن کارخانه‌ها را هم می‌دانیم. بعد آمدند گفتند شهر باید گردشگری باشد.

خرم‌آباد شهر گردشگری است. یعنی بعد از شهر کشاورزی، شهر خدماتی و شهر صنعتی، گفتند شهر گردشگری است، ولی در همان زمان شروع کردند برجک‌سازی را در کنار فلک‌الافلاک شروع کردند تا پرونده دره خرم‌آباد در یونسکو ثبت نشود. تعریض خیابان‌های قدیم، آسیب‌رسانی به بافت تاریخی به‌نام بافت فرسوده.

این بافت فرسوده هم از آن غلط‌هایی است که سراسر ایران دارند به کار می‌گیرند.

اگر کسی پدرش فرسوده شد، دنبال پدر نو می‌گردد یا با دارو و درمان پدرش را نگهداری می‌کند؟

آمدند به اسم بافت فرسوده، بافت تاریخی را بخش عمده‌ای‌اش را از بین بردند، خرم‌آبادی که باید در مرکز شهر افقی پیش می‌رفت و در حومه عمودی، برعکس شد.

ساختمان‌هایی ساختند بدترکیب که با معماری و اقلیم ما هیچ نسبتی ندارد و شهر ما را به این نقطه رساندند و حالا می‌فرمایند دنبال درآمدهای پایدار هستند.

مثالم را از خرم‌آباد می‌زنم؛ بحثم همه لرستان است، ولی شاهد مثال باید بزنیم.

این وضع ممکن است در نقطه‌ها و شهرهای دیگر لرستان هم صادق باشد، ولی با وجود این باز لرستان امروز هم برای گردشگران جذاب است.

سخن مشهوری است در دنیا که هرچه بومی‌تر باشیم، جهانی‌تر هستیم. انسان‌های مدرن در جهان امروز به سنت‌ها بها می‌دهند، سنت‌ها را پاس می‌دارند، با پاسداری سنت‌هاست که جهانی خواهند شد.

سیدفرید قاسمی: فعالان مجازی از فرج علیپور یاد بگیرند

ما امروز ابزار و امکانات بسیاری در اختیار هست، رسانه‌های شارژی آمده. لرستان هم رسانه گلی و سنگی به خودش دیده، هم رسانه خطی دیده، هم رسانه چاپی دیده و امروز خدا را شکر در فضای وب عزیزان ما فعالند، چندین سال است که دارند زحمت می‌کشند ولی در این تارنمای جهان‌گستر، باید با منظومه فکری پیش رفت، باید موسیقی لری را به جهان معرفی کرد تا آواها و نواهای ما به گوش جهانیان برسد.

من دقیقا خاطرم است که یک نوار کاست مرحوم استاد بهاری و هابیل علی‌اف را دگرگون کرد. نوار کاست صدای ساز استاد علیرضا حسین‌خانی بود. نشنیده بودم.

امروز این فضای وب این امکان را در اختیار ما گذاشته است. باید بازی‌های لری را در فضای وب تعریف کنیم و بازی‌ها به آن فضا برود. باید کتابخانه تخصصی لرستان‌پژوهی در آن فضا باشد که همه استفاده کنند تا از گزند زمانه محفوظ بماند. عزیزان؛ میراث فقط بنا هم نیست، من راجع به بناها گفتم. آداب و باورهایمان هم میراث ماست.

ولی حالا ما باید ببینیم با این میراث چگونه داریم برخورد می‌کنیم. ده‌ها حرف حق داریم، چهار تا حرف باطل می‌زنیم، این ده تا حرف حق هم زیر سوال می‌رود. ما دنبال چی می‌گردیم؟

اصلا این ترکیب لرستان فرهنگی یعنی چه؟

می‌خواهید لرستان فرهنگی درست کنید، بیایید سرگذشت یاسوج را بنویسید، بیایید سرگذشت شهرکرد را بنویسید، بیایید سرگذشت کوهدشت را بنویسید.

بعد این سرگذشت‌ها که نوشته شد، ببینیم مشترکاتش قابل استخراج است یا نه. نمی‌شود دیمی و روی هوا حرف زد. تمام کوشش‌های ذیل ایران باید تعریف شود.

عشق به ایران و ایران‌دوستی. زبان ملی ما فارسی است، زبانی که من به آن افتخار می‌کنم، لری است.

این‌ها را در تقابل با هم قرار ندهیم. آن کسی که نقشه‌ای کشیده با فرهنگ ملی این کشور مقابله کند، عاشق فرهنگ محلی ما هم نیست، ولی فرهنگ ملی را که نمی‌توانند با آن تقابل کنند.

سیدفرید قاسمی: فعالان مجازی از فرج علیپور یاد بگیرند

ما باید سعی کنیم از استاد علیپور یاد بگیریم. کار کنیم بی‌ادعا و بدون حواشی. این عزیزانی که در فضای وب می‌آیند این حاشیه‌سازی‌ها را درست می‌کنند، بهتر است بگوییم عزیزان بروید کار کنید.

به خدا با کار است که ما می‌توانیم خودمان را معرفی کنیم. با این کامنت‌گذاشتن و بدگویی کردن، راه به جایی نمی‌بریم. ما فرهنگ غنی‌ای داریم و برای جهانیان این فرهنگ، فرهنگ ارزشمندی است. باید کار کرد، بدون کار نمی‌شود این فرهنگ را معرفی کرد.

من خیلی در این زمینه حرف دارم با شاهدمثال‌های گوناگون، ولی سعی می‌کنم عرایضم را خاتمه بدهم و به نوبه خودم از عزیز گرانقدرم جناب آقای رضا ساکی که در پی احیای زینت چند هزار ساله لر، سربند لری، گلبنی سپاسگزارم. از جناب آقای دکتر شهرام گیل‌آبادی عزیز که مشوق ایشان و همه ما هستند و خادم پنهان فرهنگ زاد و بوم ما هستند و فرهنگ ملی سپاسگزارم. از این‌که به عرایضم توجه فرمودید، ممنونم از همه شما.

پایان پیام