چرا «حبیب» اسطوره نمی‌شود؟
چرا «حبیب» اسطوره نمی‌شود؟
پایگاه خبری گلونی، علی‌رضا بهرامی: ۱- او نه مانند امثال آقای داریوش اقبالی، اقبال داشت که قبل از پیروزی انقلاب به چهره‌ای شناخته‌شده تبدیل شده باشد، نه این شانس را داشت که در مارکت موسیقی لس‌آنجلسی پس از انقلاب، مانند امثال آقای «معین»، مورد توجه و اقبال واقع شود.
۲- او همانند درصد بالایی از دیگر هنرمندان این مملکت، دقت و هوشمندی لازم را در انتخاب‌هایش نداشت؛ قطعا مهم‌ترین آنها، در نحوه‌ی بازگشت به وطن بود. روزی که او پای معامله با طرح دولت‌مردان سابق نشست، آن‌موقع وقت برگشتن نبود؛ چون وقتی تصمیم گرفت به‌عنوان فردی به نهایت رسیده در آمریکا، با طرح جریان انحرافی، برای شکستن موضع اعتراضی جریان روشنفکری، هنری، فرهیختگان و تحصیل‌کردگان دلِ جامعه برگردد؛ هنوز سوال‌هایی بسیاری در دل جامعه وجود داشت که او با کفش از روی آنها رد شد. برای یک خواست و منفعت شخصی که البته هر کس می‌تواند داشته باشد؛ ولی به هرحال، راه هوشمندانی چون آقای محمدرضا شجریان از راه امثال آقای حبیب محبیان، از همین‌جا زاویه می‌گیرد؛ یکی به‌سمت مردم و دیگری…
چرا «حبیب» اسطوره نمی‌شود؟
۳- او در مسیر بازگشت، همیشه به‌دنبال این بود که افراد ذی‌نفوذ وابسته به حاکمیت، آقازاده‌ها و صاحبان قدرت و ثروت، مشکل ممنوعیت‌هایش را حل کنند. این در اظهار نظرهای منتشرشده‌اش هم پیداست. حتا به‌اندازه‌ی امثال آقای چاوشی به‌دنبال این نبود که در قلب مردم و به خواست آنها، راه نفوذش را باز کند و به پیش برود.
۴- به‌قول دوستی، او از نسل آوانگاردهای دربه‌در بود. هرچند حسرت‌هایش نه به قد امثال آقای فریدون فروغی یا حتا امثال آقای کوروش یغمایی بود؛ ولی به هر حال، شاید او هم قربانی روندی شد که موسیقیِ با منطق عرفان را با منطق زور به در کرد، چه رسد به موسیقی نوگرای مدرن را…
پس این‌گونه می‌توان در نظر گرفت که در آن لحظه‌های تصمیم‌گیری نه‌چندان درست و مطلوب هم یک قربانی جبر و شرایط بود؛ نه خودِ خودِ خودش.
به همین دلیل‌ها، بویژه دلیل‌های ابتدایی، به‌راحتی فراموش می‌شود؛ کافی است یکی، دو، چند ماه صبر کنید؛ تا مطمئن شوید.
عضو اینستاگرام گلونی شوید و اخبار روز ایران و جهان را دنبال کنید.
پایان پیام
کد خبر : 20010 ساعت خبر : 10:28 ب.ظ
حبیب اسطوره است و استوره میماند