درس‌هایی از فیلترینگ ویدئو و اینترنت
ویدئو در سال ۱۳۶۲ ممنوع و در سال ۱۳۷۲ آزاد شد. طبق آمار در سال‌های پایانی ممنوعیت ویدئو، حجم پول در گردش آن در شبکه‌های زیرزمینی حدود ۴۵ میلیارد تومان بوده است. در همان سال‌ها کل سرمایه در گردش سینما فقط ۳ میلیارد تومان بوده است. یعنی آن دوستانی که هفته‌به‌هفته با کیف‌های بزرگ به خانه‌ها می‌آمدند و ما از آنها فیلم کرایه می‌کردیم جزو همان ۴۵ میلیارد تومان بوده‌اند. البته آن موقع کرایه فیلم ویدئو و خود دستگاه ویدئو فشار اقتصادی زیادی به آدم وارد نمی‌کرد چون پول کرایه میان بچه‌محل‌ها تقسیم می‌شد اما همین پول‌های اندک در آن سال‌ها تجارتی ۴۵ میلیارد تومانی را رقم زده بود. اگر از نسل جدید هستید و نمی‌دانید ۴۵ میلیارد تومان در سال ۱۳۷۲ یعنی چه، نگاهی به قیمت پیکان و سکه و سیب‌زمینی در آن سال‌ها بیندازید و یا از پدرتان بپرسید قیمت کرایه تاکسی دربست از شوش تا تجریش چقدر بوده است و اگر پدرتان دولتی است از میزان حقوقش در سال ۱۳۷۲ سوال کنید. البته وقتی دارید اینها را می‌پرسید از پدرتان فاصله بگیرید چون به محض یادآوری آن روزها طوری عصبی می‌شود که ممکن پدرتان را یعنی خودش را دربیاورد.
این حکایت را بدان جهت آوردم تا بگویم ممنوعیت ویدئو مانع گسترش آن نشد و بسیاری پورشه‌سواران امروز همان فیلم‌بیارهای دیروز هستند که با یک ساک به اندازه یک وزیر در آن سال‌ها درآمد داشتند. حالا حکایت فیلترشکن‌هاست. گردش مالی آنها حالا بیش از یک‌هزار میلیارد تومان است. یعنی همین چیزی که ماهانه چهار هزارتومان می‌خریم وقتی روی هم جمع می‌شود به یک‌هزار میلیارد می‌رسد. یعنی اگر روزی فیلترینگ نباشد چیز می‌شود…یعنی…متوجه هستید که؟ یعنی دوستانی که وی‌پی‌ان می‌فروشند اگر روزی نتوانند وی‌پی‌ان بفروشند باید…اصلا ولش کنید. مهم سلامتی است. این چیزها هم می‌گذرند. سال ۷۲ کجا حالا کجا. خیلی مواظب خودتان باشید. از کنار بروید قاطی آدم‌ها نشوید.
پایان پیام
رضا ساکی – خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)
کد خبر : 21931 ساعت خبر : 8:20 ب.ظ