برخی تورهای گردشگری بی‌دروپیکرند
برخی تورهای گردشگری بی‌دروپیکرند
حمید روحانی از مسئولان شرکت گردشگری کلوت در نشست تغییر اقلیم و تورهای گردشگری گفت: واقعیت این است که این بحثی الان شما دارید، یک بحث بسیار بزرگ نه فقط در ایران، بلکه در کل جهان است و این بحث خیلی جدی است. خب کشورهایی که توسعه یافتند، قطعا جلوتر از خیلی کشورهای دیگر هستند و آنهایی که در حال توسعه هستند این گرفتاری را دارند.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، روحانی ادامه داد: این در حقیقت یک بحثی است که من بارها در بحث گردشگری هم گفته‌ام که باید تکلیف نهادهای دخیل یعنی میراث، محیط زیست و منابع طبیعی حل شود. این باید برود در مجلس، مجلس باید بنشیند روی این قضیه فکر کند و یک ساختاری برای این قضیه درست کند.
یکی از نگاه‌های خود من این بود که اگر گردشگری تبدیل به وزارتخانه شود، شاید یک کمیته‌هایی تشکیل شود یا یک بخش‌هایی داشته باشد که بتواند روی این حوزه‌ها کار کند. حالا چرا؟ به خاطر این‌که اگر می‌خواست به اقتصادش فکر کند، باید به حفاظتش فکر کند تا اقتصادش بچرخد. این چیزی است که در دنیا دارد جا می‌افتد. اگر یک جایی می‌روند برای دیدنش که از آن لذت ببرند، دو تا سه برابر آن دارند هزینه می‌کنند که آن نگهداری شود تا این‌که بتوانند بهره‌برداری درستی انجام دهند. این اتفاق در حال حاضر در ایران نمی‌افتد و برخی تورهای گردشگری بی‌دروپیکرند.
دغدغه شرکت من هم دقیقا از همین جاها شروع شد. ما وقتی که مردم را هدایت می‌کردیم، با قضیه مسئولانه آشنا شدیم با این رویکرد ما در سال‌های ۷۸ تا تقریبا ۸۳ به نتیجه‌های خوبی داشتیم می‌رسیدیم.
یعنی ما با تعدادی مهمان روبرو بودیم که وقتی به او می‌گفتیم با کوله‌پشتی‌ات یک چیزی برگردان، واقعا زباله‌های خودش را که تولید می‌کرد، برمی‌گرداند. الان اما بی‌دروپیکر شده است. یعنی عملکرد برخی تورها نه فقط روی اقتصاد شرکت ما تاثیر گذاشته، بلکه خیلی برنامه داریم می‌بینیم که اتفاقات زیادی در آنها می‌افتد. ولی در خیلی از جاهای دیگر اصلا دیگر هیچ ضوابط و قوانینی درش نیست.
روحانی با اشاره به بوم‌گردی گفت: الان هم بحث گردشگری بوم‌گردی دارد اتفاق می‌افتد که به نظر من یک مقدار غیرکارشناسی است و خیلی بدتر از این حرف‌ها خواهد شد. یعنی باید نگران این باشیم که دیگر حالا اگر آبشار را نمی‌بینیم، دیگر روستاهایمان را هم نمی‌توانیم ببینیم. خب این مسائل هست.
ما وقتی وارد یک روستا می‌شویم، باید احترام به آنجا بگذاریم، باید ببینیم اصلا بوم روستا چه می‌گوید، اقلیم روستا چه می‌گوید، مردمش چه فرهنگی دارند، آنها چه دوست دارند و آن چیزی که در دنیا تعریف شده و تعریفش هم در دانشگاه‌های بزرگ دنیا دارد تدریس می‌شود. ولی واقعیتش این است که یک انسجامی نیست که برنامه‌ریزی کند. هم به بحث اقتصاد فکر کند، هم به بحث توسعه فکر کند و هم به بحث نگهداری مخاطب فکر کند.
برخی تورهای گردشگری بی‌دروپیکرند
من تابستان امسال به یک روستا در شمال روسیه رفتم، که تقریبا هم مرز سیبری بود.
یک جزیره‌ای بود که تا ساعت چهار بعدازظهر مردم حق داشتند بروند داخل جزیره. چهار بعدازظهر به بعد حتی عواملی که در آنجا سرویس می‌دادند، حق نداشتند در آنجا حضور داشته باشند.
و این جوری بود که تا ساعت ۱۰ صبح مواد اولیه غذایی یا هر چیزی که برای خدمت باید تعریف می‌شد، اول توسط یک گروهی وارد آن جزیره می‌شد، بعد از ساعت ۱۱ تا ساعت ۱۲ فقط ورود داشتند، از ۱۲ تا ساعت ۱۵:۳۰ فرصت گشت‌وگذار داشتند و از ۱۵:۳۰ به بعد باید تخلیه می‌شد. خب این جزیره از مهمترین دیدنی‌های جهان است و خیلی جاها دارند از این جزیره تعریف می‌کنند.
این کارشناس گردشگری گفت: برای بردن تور به منطقه‌ای با محیط زیست تماس گرفتم و هی چرخیدم تا آخرش به یک جنگلبان رسیدم. به جنگلبان گفتم چگونه می‌توانیم بیاییم؟
گفت این‌جا شما باید حتما مجوز داشته باشید. خب من می‌دانستم که آنجا چگونه است. توریست را نمی‌شود با وانت بفرستیم این ور و آن ور. یک اتفاقی هم که برایش بیفتد، هیچ بحث بیمه‌ای در آن نیست. به هر حال ما مهمانانمان را بردیم آنجا و آن نگهبان زنجیرش محکم‌تر بود و اجازه نداده بود ماشین‌های دیگری بیاید و بعد فردای آن روز در آنجا رئیس محیط زیست آمد و رئیس محیط زیست هم گفت ما اجازه نمی‌دهیم هیچ تیمی بیاید و اگر قرار است تیمی بیاید، باید با ماشین‌های محلی بیایند و تا یک جایی بیایند و از آنجا خودشان پیاده بیایند. خب سازمان اتوبوسرانی هم این را می‌گوید.
می‌گوید باید بروید و از محلی‌ها استفاده کنیم و این‌ها باید بیایند و شما هم بروید و چادرتان باید در یک محدوده‌ای تعریف شود و استفاده کنید. بعد از این‌که از مسئولان پرسیدم چرا مخالف هستید؟ گفت اختلافات فنی این‌جا افتاده و چندین نفر کشته شده‌اند. این‌ها هیچی، ولی ماشین‌های محلی که می‌آیند بالا، این‌ها زنجیر دارند و این‌ها تمام مرتع را می‌کَنَند. بعد یک خورده فکر کردم و دیدم خیلی هم بحث محیط زیست نیست و مرتع‌دارها فشار آورده‌اند که آفرود و ماشین‌های دیگر نیایند.
روحانی اشاره‌ای هم به آفرود داشت و گفت: بحثی که مثلا در شرکت ما است، این است که به هیچ عنوان کسی نباید ماشین خودش را بیاورد. چرا نباید بیاورد؟ به خاطر همین اتفاقات. اول این‌که این دوست دارد برود آنجا مانور بدهد، این کار را بکند، آن کار را بکند.
وقتی در ماشینش نشسته، این کار را می‌کند، ولی اگر قرار است یک برنامه آفرود اجرا کند، این‌ها با یک گروه مشخص بروند برای این‌که استانداردها را بهتر بتواند ارائه دهد. این یک تکنیک هم است. ماشین آفرود به این راحتی نیست که هر کسی بنشیند پشتش و هر کاری دلش خواست، بکند. در یک محورهایی واقعا جواب نمی‌دهد. عمدتا ما طرفدار هستیم که اگر هم بحث آفرود بخواهد اتفاق بیفتد، اول باید از یک نقطه بزرگ به یک نقطه محدودتری تعریف بشود و در آنجا حتما سازگاری داشته باشند.
دیگر سخنرانی‌‌های این نشست را بخوانید
عکس از انوشه میرمجلسی
پایان پیام
کد خبر : 26169 ساعت خبر : 10:07 ب.ظ