خرمآباد منهدم
خرمآباد منهدم
پایگاه خبری گلونی، رضا ساکی: یکی از اهل فامیل بعد از ۲۵ سال از اروپا به خرمآباد برگشته است. یک هفته بعد از برگشتن، در خرمآباد دیدمش و از توسعه شهر پرسیدم. گیج گیج بود. نمیدانست چه بلایی بر سر شهر آمده است.
او شهری را که سی سال در آن زندگی کرده بود نمیشناخت. از بام خرمآباد که به شهر نگاه کرده بود بعد از گفتن یاابالفضل، پرسیده بود: پس درختان شهرم کجا رفتند؟
خرمآباد منهدم
از او پرسیدم تنها بیرون میروی؟ گفت گم میشوم. خیلی جاها خیلی تغییر کرده است. پرسیدم خرمآباد ۱۳۹۵ را دوست داری؟ بیدرنگ گفت نه.
او از قارهای آمده بود که به بافت تاریخی، فرسوده نمیگویند. او ۲۵ سال در کشوری زندگی کرده است که خانهها و کوچههایش را برای برج و پاساژ نمیکوبند.
او حق داشت که شهرهای امروز ما را دوست نداشته باشد. ۲۵ سال زندگی در غربت او را عادت داده است به توسعه پایدار نه توسعه با لودر.
خُرَّمآباد (به لری: خورمووه) بزرگترین شهر لرنشین، بیست و سومین شهر پرجمعیت ایران و مرکز استان لرستاناست. جمعیت خرمآباد طبق سرشماری سال ۱۳۹۵ مرکز آمار ایران، ۳۷۳٬۴۱۶ نفر بودهاست.
شهر در ارتفاع ۱۱۴۷٬۸ متری از سطح دریا و در میان درههای زاگرس قرار دارد. فاصله خرمآباد تا تهران ۴۹۰ کیلومتر است و به دلیل قرار گرفتن در مسیر تهران – جنوب دارای اهمیت ارتباطی و راهبردی است. آزادراه شماره پنج ایران از این شهر عبور میکند.
در محل کنونی خرمآباد از دوره ایلامیان شهری با نام خایدالو وجود داشته و شهر شاپورخواست به دستور شاپور دوم بر خرابههای آن و در حدود محل کنونی شهر ساخته شدهاست.
آثار تاریخی به جای مانده نشان میدهد خرمآباد یکی از شهرهای مهم غرب ایران در دوره ساسانیان بوده و فلکالافلاک یا دژ شاپورخواست از آثار به جای مانده دوره ساسانیان نماد شهر است. خرمآباد همچنین یکی از پایتختهایهزاراسپیان و آل حسنویه بودهاست.
پایان پیام
کد خبر : 27691 ساعت خبر : 10:18 ب.ظ