ایران باید جلوی جک‌های قومی بایستد
ایران باید جلوی جک‌های قومی بایستد
پایگاه خبری گلونی، آرشین ساکی: بخش عظیمی از اخبار شبکه‌های اجتماعی امروز حول توهین آقای شهریاری و آقای ریوندی به قوم لر بود. من هم به طبع این اخبار را خواندم و فیلم را هم دیدم. راستش را بخواهید بیشتر از انکه برای قوم لر ناراحت شوم،دلم به حال ملیت‌مان سوخت که احتمالا بعد از قومیت، آن مورد هجمه قرار خواهد گرفت و احتمالا روزی که خیلی دور هم نیست به «یک ایرانی بود…» چنان می‌خندیم که سقف سالن‌های نمایش بلرزد. محال است لر باشید و تا به حال از شنیدن یک جک لری به غیرت‌تان برنخورده باشد. این تمسخر حتما نباید به شکل زننده و با حرکات یا حرف‌های خاص و لزوما با نیت تحقیر باشد.گاه یک کلام درشت‌تر از حد معمول،یک لطیفه‌ی بی‌جا و بی‌مورد دل ما لرها را بدجور می‌سوزاند. بنده هم به سبب قومیت آبا و اجدادی‌ام که از قضا خیلی هم دوستش دارم، این حس ناخوشایند را تجربه کرده‌ام. دانشجو بودم که یکی از اساتید محترم پس از این‌که یک لطیفه از لرها گفت،اضافه کرد راست می‌گویند هرچه درباره لرها بگویند چند سال پیش یکی از همین لرها مرا ندیده و نشناخته شب به خانه‌اش برد. استاد بعد از تعریف خاطره خنده‌دارش پرسید حالا در کلاس لر هم هست؟
این‌که شومن در یک محفل شادی از هر ترفندی برای خنداندن مردم استفاده کند خیلی دور از ذهن نیست اما می‌خواهم بگویم اوضاع فرهنگی ما خیلی بدتر از این‌هاست. آنقدر که کسی در مقام استادی و سر کلاس درس که جای آموختن است قومیتی را به باد سخره بگیرد. به راستی از چنین کلاسی و چنین استادی چه باید آموخت؟
اما، گفتم ترفند،چون معتقدم اتفاقی که افتاده و مسخره کردن لرها از نطر گوینده آن تنها ترفندی است برای موفقیت در اجرا و شنیدن صدای خنده‌ی حضار. و من معتقدم قطعا شخصی که چنین کاری با قومیت‌های سرزمینش می‌کند نه آنقدر سواد دارد و نه آنقدرها از باطن ماجرا باخبر است که بداند اثر این عمل او یک فاجعه‌ی فرهنگی بزرگی است. پس از کسی که اندیشیدن نمی‌داند نباید بیش از این‌ها انتظار داشت. ولی از ما لرها هم نباید انتظار داشت که در چنین مواقعی ناز شست بگوییم و از خنده ریسه برویم. این روشنفکری که نیست هیچ،خودش یک جور مهر تایید زدن به همان جک‌هاست.
ایران باید جلوی جک‌های قومی بایستد
قدیم‌ترها از شمال تا به جنوب،از شرق تا به غرب ایران را که دوره می‌کردیم بر خودمان می‌بالیدیم به تنوع آداب و رسوم،لهجه‌ها و آیینی که منحصر به آن منطقه و سرزمین بود. حالا نمی‌دانم در این چند سال اخیر چه اتفاقی افتاده و چه چیز تغییر کرده که همین‌ها باعث خنده شده‌اند. کاش بدانیم که ایران‌مان با همین لرها و کردها و بلوچ و گیلک و… است که ایران است. عظمت کشور ما به داشتن همین اقوام است. مدتی ترک‌ها صدر نشین جک‌های قومیتی بودند،مدتی قزوینی‌ها، حالا لرها… فرقی ندارد. چه از کردها بگوییم چه لرها چه اصفهانی‌ها و چه ترک‌ها از هم‌وطنان‌مان می‌گوییم. ما لرها هم فرزند همین خاکیم و از مردم این خاک بیش از این‌ها انتظار داریم. یادمان باشد توهین،توهین است چه در قالب یک لطیفه بیان شود چه کلامی که با الفاظ زشت و رکیک است.
مدتی باب شده بود در هر استان با قومیت مشخص خود جک‌هایی مربوط به طایفه‌های مختلف‌شان رد و بدل می‌شد. این حرف زمانی‌ست که تازه بازار پیام‌های کوتاه رونق گرفته بود آرام آرام جک‌ها از بستر آن استان و قومیت‌اش بیرون آمد و به سطح کشور رسید. راست می‌گویند دست بالای دست بسیار است. حالا من از روزی می‌ترسم که جک‌ها را برای ایرانی بودنمان بسازیم. حرف اول و آخر این بود که باید برای این اتفاق ناخوشایند فرهنگی فکری اساسی کرد وگرنه روزی می‌رسد که این جک‌ها از دایره قومیت خارج شده و به ملیت‌مان توهین می‌شود.
یادمان باشد راه حل این مشکل هم توهین به این عزیزان نیست. و با توهین متقابل هیچ فرهنگی اصلاح نمی‌شود.
عضو اینستاگرام گلونی شوید و اخبار روز ایران و جهان را دنبال کنید.
برای تبلیغ در گلونی کلیک کنید.
پایان پیام
کد خبر : 37285 ساعت خبر : 1:35 ب.ظ