شکنجه کارگران شهرداری در خرمآباد
شکنجه کارگران شهرداری در خرمآباد
پایگاه خبری گلونی، محمد پورخداداد: سهم نیروی کار در رشد و توسعه هر سیستمی بسیار بیشتر از سرمایه است. در حقیقت این کارگر است که چرخ پیشرفت را بهگردش درمیآورد.
اما گاهی کارگر، یعنی مهمترین رکن توسعه، به فراموشی سپرده میشود و تنها به دید ابزار به آن نگاه میشود.
نیاز مالی کارگران، نداشتن صنف و کانون کارگری مناسب، همچنین حمایت نشدن از طرف نظام دولتی، سبب شده است که کارفرمایان فشار فراوانی به این قشر وارد آورند.
اما آنچه مصیبت جایی شروع میشود که علاوه بر بخش خصوصی، نهادهای عمومی و دولتی نیز گلوی کارگر را بفشارند.
نبود امنیت شغلی و ترس از اخراج باعث شده است، نیروی فنی و کارگر تن به سختیهای فراوانی بدهد چون کوچکترین اعتراضی موجب اخراج و بیکاریاش خواهد شد.
طلب کار اضافه و دور از توان نیروی کار، گاهی صحنههای دلخراشی را مقابل چشمان ما قرار میدهد. پاکبانان سالخورده که کانالهای فاضلاب و سطلهای زباله را تمیز میکنند، کارگران ساختمانی که کمر خم کردهاند ولی هنوز مجبور به کار سخت و بدون آتیه هستند و در آخر نیروی کاری که باید جور بیلیاقتی و ناکارآمدی مدیران خود را بکشند.
چند ماه قبل گزارشی داشتیم از تخریب و امنیتبخشی یک ساختمان فرسوده در خیابان حافظ خرمآباد که مامورین شهرداری، بدون استفاده از وسایل ایمنی و حفاظتی، کارگر مسنی را به این کار گمارده بودند و کارگر بختبرگشته با ترس و لرز اوامر آنها را انجام میداد. هر لحظه امکان این بود که پایی بلرزد و خانوادهای بیسرپرست شود.
نمونههای اینچنینی فراوان است و همهروزه با آنها روبهرو میشویم.
یکی دیگر از این دست ظلمهای آشکار به نیروی زحمتکشِ کارگر، هنگام تخلیه زباله و لجن گَرداُوبَردینَه ( گرداب سنگی) همواره اتفاق میافتد. نهادی که مدیریتش ادعای جهانیکردن خرمآباد را دارد، از تهیه یک قایق بادی کوچک درمانده است و کارگر خود را مجبور میکند تا در سرمای زمستان که رهگذران زیپ کاپشن خود را تا زیر چانه بالا کشیدهاند لخت شود و با استفاده از یک تیوپ سوراخ نیمی از بدنش را درون آب سرد گرداب کند. این کار نیمساعت طول میکشد و بخش ناراحتکننده اینجاست که ناظرین شهرداری هربار او را امر به کار بیشتر و ماندن طولانیتر میکنند تا اینکه تمام اعضای نیمتنه پایین بدنش از سرما بیحس میشود.
منتظر ماندم تا کارش را تمام کند و از آب بیرون بیاید. میلرزید. بهزور راه میرفت و پاهایش یخ زده بود. گفتم چرا یک قایق برای این کار تهیه نمیکنند. لبخند زورکی زد و روشنم کرد که اگر اعتراض کنیم همین را هم دیگر نداریم.
شکنجه کارگران شهرداری در خرمآباد
اینگونه سوءاستفادهها از نیروی کار مصداق شکنجهگری است و باید شهرداری خرمآباد و سایر نهادها، در سیستم مدیریت بر نیروهای خود تجدیدنظر جدی کنند.
عضو اینستاگرام گلونی شوید و اخبار روز ایران و جهان را دنبال کنید.
برای تبلیغ در گلونی کلیک کنید.
پایان پیام
کد خبر : 36766 ساعت خبر : 0:47 ق.ظ