هیچ جا خانه خود آدم نمی‌شود
هیچ جا خانه خود آدم نمی‌شود
پایگاه خبری گلونی، نگار فیض‌آبادی: تصور اینکه، تمام دانش پیش ما بزرگترهاست، بیشتر از آنکه حقیقت داشته باشد، خنده دار است. گاهی فکر می‌کنیم همه چیز را می‌دانیم اما کافیست یک‌بار امتحان کنیم و در فضایی دوستانه، آرام و راحت با کودکان صحبت کنیم و از آنها سوال بپرسیم. بعد خواهیم دید که تصورمان تا چه حد می‌تواند درست یا نادرست باشد. البته که این یک امتحان و تکلیف مدرسه نیست. بلکه یک گفتگوی صمیمانه است. بهتر بگویم این یک «هم‌آموزی» ست. گفتگوی بین والدین و فرزندشان درباره طبیعت، می‌تواند برای هر دو، فرصتی را فراهم کند تا احساس نزدیکی بین آنها، بیشتر و بیشتر شود.
کافیست گفتگو را شروع کنید. «طبیعت»، موضوع خوبیست تا با بچه‌ها صحبت کنید. فرصت خوبیست تا از احساس درونی‌شان آگاه و با شیوه فکر کردن شان آشنا شوید. بله، اینها همگی اعجاز گفتگوست. حتی اگر وقت رفتن به طبیعت را نداشته باشید، محیط زیست آنقدر معجزه‌گر خوبی هست که بتواند شما را به کودک تان نزدیک کند. پس می توانید هم به آنها یاد بدهید و از آنها یاد بگیرید. در غرفه “کودک و محیط زیست” از کودک ۸ سالهای پرسیدم به نظر تو حال این پرنده‌ای که در قفس مانده چطور است؟ علی می‌گوید خوب نیست. در جوابِ چرای من می‌گوید: چون «هیچ جا خونه خود آدم نمی شه». جواب جالبی ست. از شنیدنش خوشحال شدم و البته فکر کردم. تمام آنچه من می خواستم بگویم را کودک، در یک جمله طلایی، خلاصه کرد. گاهی زیباترین و بهترین جواب‌ها، پیش بچه‌های ماست. بچه‌هایی که اگر به آنها فرصت دهیم به ما نشان خواهند داد که خوب فکر می‌کنند، خوب احساس می‌کنند و اگر الگوی خوبی برایشان باشیم، بخوانید “حرف و عمل‌مان با هم یکسان باشد”، یاد می‌گیرند تا درست هم عمل کنند.
هیچ جا خانه خود آدم نمی‌شود
ما امسال در شانزدهمین نمایشگاه بین‌المللی محیط زیست و در غرفه کودک و محیط زیست، درباره راهکارهای ساده‌ای با بچه‌ها صحبت کردیم. به کودکان گفتم این راه‌ها آنقدر ساده هستند که از یک کودک چند ساله تا یک آقا یا خانم ۷۰، ۸۰ ساله، می‌توانند آنها را انجام دهند. چون هم راحت‌اند و هم هزینه‌ای ندارند. بلکه هزینه‌های شما را هم کم می‌کنند. تازه هر کسی این کارها را انجام دهد می‌تواند خوشحال باشد که برای محیط زیست اش کار مفیدی انجام داده. راهکارهایی که اگر چه به نظر کوچک هستند اما نتایج بزرگی به نفع طبیعت خواهند داشت. تجربه امسال من مانند سالهای گذشته نشان داد که می‌توان به راحتی با بچه‌ها صحبت کرد. بعضی وقت‌ها ما ترجیح می‌دهیم آنها را با تلویزیون، بازی‌ها کامپیوتری و موبایل سرگرم کنیم و تنها بگذاریم و مکالمه‌ای با آنها نداشته باشیم. یکی از دلیل‌هایش هم این است که شاید نگران باشیم اگر کودک از من سوالی بپرسد و جوابش را ندانم چه؟ پس بهتر است اصلا باب گفتگو را باز نکنیم. اما این مساله هم راه حل خوبی دارد. در نمایشگاه امسال، بعضی از کودکان کنجکاو از من سوالاتی پرسیدند که پاسخش را نمی‌دانستم. به آنها گفتم سوال جالبی پرسیدی. من هم مثل تو نمی‌دانم. اما هر دو می‌توانیم برویم درباره‌اش تحقیق کنیم. باز هم یک جواب خوب دیگر از کودکی ۱۰ ساله، که گفت من قبلا در این‌باره تحقیق کردم اما هنوز نخواندمش. ولی امروز حتما می‌روم و تحقیقم را می‌خوانم. می‌بینید؟ از یک سوال ساده، فرصت غنیمت “مطالعه” هم برای کودک فراهم شد.
ممکن است کودکان در سنین مختلف از شما بخواهند تا برایشان حیوان خانگی خریداری کنید. درخواستی که گاهی اوقات بدون چون و چرا از سمت والدین پذیرفته می‌شود بدون آنکه درباره اش به کودک توضیحی بدهیم. کودکان حق دارند از حیوانات بترسند اما ترس با علاقه، هیچ منافاتی با هم ندارد. آنها می‌توانند حیوانات را دوست داشته باشند اما با جواب قانع کننده و دوستانه شما، از نگه داشتن حیوان در خانه، صرف نظر کنند. این اتفاق زمانی خواهد افتاد که برای آنها توضیح دهید هر حیوانی فقط در محیط طبیعی‌اش می‌تواند آرامش، حال خوب و سلامت جسمی داشته باشد. درست مثل ما، که هیچ جا برایمان خانه خودمان نمی‌شود.
عضو اینستاگرام گلونی شوید و اخبار روز ایران و جهان را دنبال کنید.
برای تبلیغ در گلونی کلیک کنید.
پایان پیام
کد خبر : 36563 ساعت خبر : 0:48 ق.ظ