۲۶ بند حفاظتی برای اشترانکوه لرستان
به گزارش پایگاه خبری گلونی، مسئول منطقه حفاظت شده اشترانکوه لرستان در خصوص دغدغه‌های دوستداران محیط زیست در این منطقه توضیحاتی داده است.
احمد گودرزی در یادداشتی نوشته است: منطقه حفاظت شده اشترانکوه لرستان یکی از مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست است که در اجرای قانون شکار و صید و قانون حفاظت و به‌سازی محیط زیست که موضوع حفاظت از زیستگاه‌‌ها و مناطق طبیعی را جزء وظایف اصلی سازمان حفاظت محیط زیست می‌داند از سال ۱۳۴۹ با وسعتی بیش از ۱۰۶ هزار هکتار مورد حفاظت و حمایت این اداره کل قرار گرفته است.
اشترانکوه در حوزه استحفاظی شهرستان‌های دورود، ازنا و الیگودرز واقع شده است و دریاچه گهر نیز در داخل آن قرار دارد که همواره تلاش می‌شود در راستای اهداف سازمان حفاظت محیط زیست از اکوسیستم این منطقه به خوبی حفاظت و حراست شود.
۲۶ بند حفاظتی برای اشترانکوه لرستان
در راستای این هدف و برابر بررسی‌های به عمل آمده در خصوص جاده دسترسی الیگودرز به دریاچه گهر به آگاهی می‌رساند که جاده جدیدی در منطقه احداث نگردیده و جاده موجود جاده عشایری است که درسال ۱۳۸۱ احیاء و محیط زیست از ادامه آن به سمت دریاچه گهر در همان سال جلوگیری کرده است.
جاده مورزرین – تاپله، بیش از بیست کیلومتر است که فقط ده کیلومتر آن در داخل منطقه حفاظت شده اشترانکوه لرستان است و ما باقی آن خارج از منطقه است و در مسیر این جاده فرعی تعدادی از عشایر همان منطقه بر اساس پروانه چرائی که دارند در فصل چرای دام از پانزدهم اردیبهشت ماه تا پانزدهم مرداد ماه هر سال به منطقه وارد می‌شوند و از این جاده قدیمی که سال‌‌هاست وجود دارد به عنوان تنها راه دسترسی استفاده می‌کنند.
جاده مذکور که بخشی از آن خارج از منطقه حفاظت شده است گاهی در اثر بارش‌های سالانه به دلیل توپوگرافی منطقه دچار ریزش و تخریب می‌شود که پس از بررسی سالیانه در صورت نیاز به ریزشبرداری و به‌سازی در فصل کوچ عشایر با هماهنگی دستگاه‌های ذیربط و رعایت قوانین و مقررات حاکم بر مناطق تحت مدیریت محیط زیست ریزشبرداری و بازگشایی می شود.
منطقه حفاظت شده اشترانکوه لرستان با مساحت بیش از یکصد هکتار و وجود ۲۶ روستا با جمعیت حدود ۸ هزارنفر و بیش از ۲ هزار نفر عشایر کوچ‌رو، تنوع بالای گیاهی و جانوری، چشم‌اندازهای منحصر‌به‌فرد و قلل مرتفع یک اکوسیستم خاص را تشکیل داده است که مدیریت آن بسیار پیچیده و توأم با چالش‌های فراوان است. تعداد نیروهای این منطقه حفاظت شده طبق استاندارد جهانی باید حداقل ۱۰۰نفر باشد که متأسفانه حدود ۱۵ محیط‌بان بار سنگین حفاظت و حراست از این منطقه را عهده‌دار بوده وبه نوعی هر محیط بان وظایف هفت نفر را انجام داده و وظایف سازمانی ذیل را در حد توان به انجام می‌رسانند:
۱ جلوگیری از تعلیف و بوته کنی
۲ جلوگیری از شکار و صید
۳ جلوگیری از قطع درختان و زغال‌گیری
۴ جلوگیری از آتش‌سوزی و ایجاد آتش بُر و تمهیدات پیشگیرانه
۵ اطفاء حریق در فصول گرم و خشک
۶ آموزش و توانمندسازی بومیان
۷ آموز گردشگری مسئولانه به گردشگران
۸ ضد عفونی کردن آبشخورها جهت بروز پیشگیری از بیماری‌های حیات وحش
۹ هماهنگی با دامپزشکی و پیگیری واکسیناسیون دام‌های اهلی عشایر و روستائیان داخل و حاشیه منطقه
۱۰ سرشماری پستانداران شاخص
۱۱ سرشماری پرندگان خشک زی
۱۲ سرشماری پرندگان آبزی و کنار آبزی
۱۳ جلوگیری از تغییر کاربری‌ها و تعرضات، غرس نهال و فنس کشی
۱۴ مبارزه با زمین‌خواری
۱۵ پاسخگویی به استعلامات
۱۶ جلوگیری از ورود عشایر و دام‌ها به مناطق امن و حوزه آبریز دریاچه گهر
۱۷ نظارت بر مدیریت پسماند حوزه دریاچه
۱۸ پیگیری قضایی متخلفین در محاکم قضایی
۱۹ جلوگیری از تعرضات به منطقه از قبیل جاده‌کشی، پروژه‌های عمرانی و توسعه‌ای و …
۲۰ مبارزه با قاچاق گونه‌های گیاهی و جانوری منطقه
۲۱ مستندسازی و ثبت گونه‌های جدید
۲۲ شناسایی تعارضات انسان و حیات‌وحش و اجرایی نمودن تمهیدات لازم جهت کاهش این تعارضات
۲۳ صدور مجوز صید در فصل مجاز
۲۴ مکان‌یابی و پیگیری احداث پاسگاه‌های جدید
۲۵ سوخت‌رسانی، آذوقه‌رسانی، نظارت بر تعویض شیفت‌های محیط‌بانی، پیگیری امور پشتیبانی پاسگاه‌ها و امکانات رفاهی و ناوگان موتوری و خودرویی ۷ پاسگاه ثابت و ۴ پاسگاه سیار در شرایط سخت و صعب‌العبور منطقه
۲۶ پیگیری امورات حقوقی و اداری محیط بانان و تعامل با نیروی انتظامی، دادگستری، هلال احمر، فرمانداری و سایر ادارات شهرستان های دورود، ازنا و الیگودرز و ۱۲ بخشداری این شهرستان‌ها
وجود بیش از ۱۳ قله با ارتفاع بالای ۳۷۰۰ متر در اشترانکوه لرستان و چشم اندازه‌های بی‌نظیر دریاچه گهر که همچون نگینی بر فراز این کوهستان می‌درخشد، پتانسیل غیر قابل انکاری برای جلب گردشگران، کوهنوردان و … است. اکوتوریسم و طبیعت گردی مسئولانه با رعایت توان اکولوژیک منطقه، نه تنها منافاتی با حفاظت محیط زیست ندارد بلکه از نظر محیط زیست صنعتی پاک و پایدار است که علاوه بر درآمدزایی و ایجاد فرصت های شغلی برای جوامع بومی در حفاظت از تنوع زیستی نقش بسزایی دارد.
طبیعی است که در شرایط حساس و شکننده اکوسیستم‌های طبیعی و وجود سمن‌ها، کوهنوردان و دوستداران متعدد و متعهد به حفاظت از محیط زیست، نگرش‌های گوناگونی به مسائل، راه‌حل‌ها و چگونگی اجرای آن وجود داشته باشد. این تضارب‌آرا می‌تواند پایه‌های همکاری‌های اصولی را تقویت کند و نبایستی سبب واگرائی‌ها شود.
هر ساله در فصل گردشگری دریاچه گهر، به‌یکباره موجی از واگرائی‌ها به وجود می‌آید و شکاف‌هایی بین دوستداران محیط زیست در شهرستان‌های مختلف و … به وجود می‌آورد و شوربختانه این که همگی خواستار حل مشکل از طریق محیط زیست هستند در حالی که دستگاه‌های متعددی عهده‌دار ساماندهی گردشگران در دریاچه گهر هستند و محیط زیست بار سنگین حفاظت از منطقه را با حداقل نیرو به دوش دارد و سزاوار نیست بار سنگین‌تر هجمه‌ها نظیر شایعه جاده‌سازی را هر ساله تحمل نمایند.
پیشنهاد می‌شود سازمان‌های مردم‌نهاد و دوستداران دریاچه گهر بر روی فرهنگ‌سازی، گردشگری مسئولانه و کاهش رد پای اکولوژیک گردشگران در منطقه متمرکر شوند که بتوانند قدمی در راه حفاظت منطقه انجام بدهند و موجب دلگرمی مجموعه محیط زیست و محیط بانان باشند.
پایان پیام
کد خبر : 46450 ساعت خبر : 2:59 ب.ظ