پایان تلخ یک نمایش عمومی

پایان تلخ یک نمایش عمومی

به گزارش پایگاه خبری گلونی، کوروش محمدی، رئیس انجمن آسیب‌شناسی گفت:‌ «تغییر نگرش جامعه به سمت مسائلی همچون مهریه‌های سنگین و به‌طور کلی هدفگذاری‌های غیرمنطقی در مسیر ازدواج جوانان همه و همه موجب شده فرآیند ازدواج در جامعه ما دچار دست‌اندازهای تاثیرگذاری شود.»

البته اینها تنها جزئی از دست‌اندازهای ازدواج است. به‌نظر می‌رسد تنها چیزی که در زندگی درباره‌اش برنامه ریزی گام‌به‌گام داریم یک جشن لاکچری ازدواج است. ما با پایه حقوق یک میلیون تومان می‌خواهیم در مشهورترین سالن شهر جشن ازدواج بگیریم برای وروردی حداقل پانزده میلیون تومان خرج کنیم، برای آلبوم عروسی یک تور دور دنیا در هشتاد روز داشته‌باشیم، یعنی عکس‌هایی که در آلبوم بعضی‌ها هست باید جایزه بهترین عکس حیات‌وحش دنیا را هم به‌خود اختصاص کند، رام‌کردن شیر آفریقایی، ببر بنگال، سلفی با پنگوئن‌های قطب، سالاد پاستا با اسکیموها، آب‌بازی با زرافه‌ها، دور دور با فیل‌ها و قایم‌باشک با کانگوروها را با تم عروس و داماد سناریوی این آلبوم‌هاست؛

پایان تلخ یک نمایش عمومی

اما بعضی‌ها هم با تکیه بر ژن خوبشان بیشتر از ما معمولی‌ها برای یک جشن ازدواج هزینه می‌کنند آنها لباس ۲۳۵ میلیونی، جواهرات ۲ میلیاردی و منوی شام باز از خوراک بره و غذاهای فینگر و غذاهای ملل از آفریقا تا استرالیا، از لبنان تا مالزی را در منوی خود دارند، یعنی قبل رفتن به این عروسی‌ها باید یک پزشک طب سنتی هم به‌عنوان مشاور همراه خود ببرید چون بعید نیست اگر سوپ قورباغه را با استیک نیم‌پز و بره بریان را با توفو وسالمون بخورید، جان سالم از این عروسی به‌در ببرید وثقل معده و سنکوب کنید.

برای دعوت به این عروسی‌ها باید حتماً یا از افراد مشهور باشید یا خبرنگار حوزه اجتماعی که بتوانید چالش‌ها و موانع ازدواج جوانان را به سطح توقعات عروس و داماد ربط بدهید. نکته جالب این دست ازدواج‌ها این‌است که سرانه زندگی مشترک در آنها حداکثر شش ماه است، یعنی طرف در دایرکت اینستاگرام و چت تلگرام آشنایی بیشتری با همسرش دارد تا زیر یک سقف. به‌هر حال وقتی برای عروسی نیم میلیارد هزینه می‌کنید پس مهریه سکه طلا، معادل وزن عروس خانوم خیلی غافلگیرتان نمی‌کند، فقط شانس آوردین که عروس خانوم برای روز عروس تحت رژیم فشرده لاغری بود وگرنه باید بیشتر از اینها برای پایان تراژدی این نمایش عمومی هزینه می‌کردید!

پایان پیام