تفاهم‌نامه‌های روی یخ برای حمایت از محیط بانان
پایگاه خبری گلونی، نگار فیض‌آبادی: سال گذشته بود که از مجابی، معاون حقوقی سازمان حفاظت محیط‌زیست خواندیم «تعداد محیط بانان کشور، کمتر از استانداردهای جهانی است». هرچقدر عدد این کمتر را جستجو کردم، به جواب نرسیدم. به‌طور کلی، در کشور ما آمارهای واقعی یا وجود ندارند. یا صلاح نیست که اعدادِ درست، اعلام شود. قاعده انصاف می‌گوید برخی آمارها هم شاید درست باشند.
سال‌هاست ایران به وعده‌ها دل‌خوش است و به شعارها آراسته. شعارهایی که فایده‌ای ندارند. مگر شعار «هر ایرانی، یک محیطبان» به سود محیط‌زیست و محیطبانها تمام شده؟ تا زمانی که فلسفه یک شعار، به‌درستی تبیین نشود، نمی‌تواند مؤثر واقع شود. مگر وعده افزایش تعداد محیطبانها و حمایت از حقوقشان، محقق شد؟ باید ببینیم بالاخره لایحه حمایت از محیطبانها چه کاری از دستش برمی آید.
حرف دل است که بگوییم ما را به خیر تو امید نیست، شر مرسان. می‌دانید چرا از شر حرف می‌زنم؟ چون به گفته نقی میرزا کریمی، فرمانده یگان حفاظت محیط‌زیست استان تهران، « برابر قانون استخدامی محیطبان باید ۲۴ ساعت کار و ۴۸ ساعت استراحت کند. در حال حاضر این قانون برعکس اجرا می‌شود یعنی محیطبان با ۴۸ ساعت کار، ۲۴ ساعت استراحت می‌کند». تأسف‌بار نیست سخن میرزا کریمی که «کمبود نیروی محیطبان با فشار به محیط‌بانانی که حضور دارند جبران می‌شود و این وضعیت ظلم به محیطبانان است».
خدا می‌داند چقدر تفاهم‌نامه بین وزارتخانه‌ها امضا می‌شود. شاید هم روی یخ امضا می‌کنند. نمونه‌اش هم تفاهم‌نامه‌ای‌ست که بین سازمان حفاظت محیط‌زیست و وزارت دفاع و سازمان برنامه و بودجه کشور تنظیم شده تا برای محیطبان ها تجهیزات فراهم شود. شما اگر در شب، خورشید را دیدید، نتیجه این تفاهم‌نامه هم که ارتقای تجهیزات محیطبانان است را هم خواهید دید.
کاش یکی از همان بلندگوهای مجلس که نمایندگان با فریاد زدن پشتشان صحبت می‌کنند را به ما می‌دادند تا ما صدایمان را به گوش مسئولان مربوطه برسانیم که هر تأخیر شما، تیر خلاصی ست بر تن نحیف طبیعت ایران. به گفته میرزا کریمی، «یک محیطبان باید برابر قانون استخدامی کشور کار کند ولی در حال حاضر یک محیطبان دو برابر آنچه که در قانون است کار می‌کند، بدون آنکه حق مأموریت و اضافه‌کار به او پرداخته شود».
تفاهم‌نامه‌های روی یخ برای حمایت از محیط بانان
در چنین وضعیتی، یاد توصیه محمدرضا تابش، رئیس فراکسیون محیط‌زیست مجلس شورای اسلامی در همایش ملی روز جنگلبان افتادم که گفته بود «ما این همه فارغ‌التحصیل بی‌کار رشته‌های کشاورزی و منابع طبیعی داریم که شغلی ندارند و می‌توانند به‌صورت «داوطلبانه» از جنگل‌ها حفاظت کنند». آقای تابش آیا خودتان حاضرید بدون دریافت حقوق، به مجلس بروید؟
اگر هدف؛ حفاظت محیط‌زیست، مهم است پس چرا خبری از ابزارهای رسیدن به هدف نیست؟ گمانم متولیان با صدای اپراتورها می‌گویند ابزار مورد نظر در دسترس نیست. البته قاعده این است که هیچ راه‌حلی‌نمی تواند خودش را به شما برساند. این شمایید که باید دنبال راه‌حل‌ها بروید.
مسئولان از کمبود نیرو صحبت می‌کنند. نیروهای محیطبان هم از کمبودهایی که شبانه‌روز باید با آنها دست‌وپنجه نرم کنند. آن‌وقت مدیران چطور انتظار دارند جوان‌ها با حقوق کم و شغل پرمخاطره‌ای چون محیطبانی، برای مشغول شدن در این زمینه، داوطلب شوند؟
عضو اینستاگرام گلونی شوید و اخبار روز ایران و جهان را دنبال کنید.
پایان پیام
کد خبر : 51859 ساعت خبر : 1:44 ق.ظ