کی‌روش عزیز اینجا محله گل‌وبلبل است

پایگاه خبری گلونی، نسیم نوحه‌خوان: کارلوس کی‌روش در گفت‌وگو با یک روزنامه پرتغالی در پاسخ به این سئوال که از زندگی در تهران راضی و خرسند است و در منزلش همواره گل دریافت می‌کند، گفت: «بله.حس عجیبی است.چون ایران مناطق ساحلی زیادی دارد اما این کشور، سرزمین گل است. ایرانی‌ها در کل زیاد انگلیسی بلدنیستند.واژه‌های مثل«از تو خوشم می‌آید» یا «رویت حساب می‌کنم»،‌به ساده‌ترین شکل ترجمه می شوند که همین «دوستت دارم» هست.اکنون این واژه «دوستت دارم» معنای متفاوتی دارد که فقط بار معنای عاطفی ندارد. در ایران مرسوم است که مردان گل می‌دهند.مردم آنجا کلا به هم زیاد گل می‌دهند. هیچکس به خانه دیگری بدون گل نمی‌رود. گل همه جا برای فروش هست. گل در واقع بخشی از زندگی مردم ایران است. من هم گل دادن را دوست دارم. البته در ایران حتی آقایان هم موقع دیدن همدیگر آنگونه که در آسیا مرسوم است، با یکدیگر روبوسی می‌کنند و گل هم می‌دهند. گاهی برخی آقایان با من روبوسی می‌کنند و می‌گویند ارادت داریم و گل می‌دهند.خلاصه به خصوص بعد از مسابقات، باغچه هتل محل اقامتم مملو از گل می‌شود.»

شاید محله گل و بلبل که می‌گویند همین ایران ما باشد. سرزمینی با آب‌وهوا و اقلیم متفاوت، با پوشش گیاهی متفاوت، با آداب و رسوم و متد آموزشی متفاوت است. محله‌ای که مردم آن به یکدیگر گل می‌دهند. در خوشی و ناخوشی گل هدیه می‌دهند. در تولدها، مراسم ختم، عروسی و مراسم آشنایی گل می‌دهند. گل به نوعی به نماد صداقت و درستی تبدیل شده است که والله عزیزم دوستت دارم، به جان همین گل ما هم در غمت شریکیم و یا اینکه به جان مادر این دسته گل از تولدت خوشحالیم. گل نشانه اثبات علاقه شده است حالا این وسط کسی که هم دیگر می‌خواهد خیلی احساساتش را در حلقوم دیگری کند چهار کلمه انگلیسی بلغور می‌کند و با لهجه ناکجاآبادهای بلاد کفر ( آی لاو یو) را نثار یار خود می‌کند. وااای که چقدر تاثیرگذار است. بماند که طرف دکتری آبیاری گیاهان دریایی دارد و یا رئیس فدراسیون شنا با ویلچر است و زبان شیرین انگلیسی را در حد یس و اوکی می‌داند. بماند که فقر فرهنگی کمرشکن‌تر از فقر اقتصادی است.

گل‌ها خودشان را سپر بلاها و پرده دروغ‌ها کرده‌اند. و خودشان را با عشق تقدیم می‌کنند که دلی را شاد کنند، شاید تنها گل بینوا از افکار تقدیم کننده مطلع باشد.

محله گل و بلبل محله‌ایست زیبا و رنگی، سرشار از احساس خوب و خوش با ظاهری زیبا و عمقی نازیباست. کارلوس عزیز ایران ما، پی به این گل و بلبلی برده است و احساس خرسندی می‌کند که باغچه هتل محل اقامتش پر از گل می‌شود.

نظام آموزشی پرتغال هم مشکل دارد که زبان سلیس فارسی را به دانش‌آموزان آموزش نمی‌دهند یا چند واحد مردم‌شناسی ایرانی را در دانشگاه‌ها ارائه نمی‌دهند، که وقتی مربی فوتبال به ایران صادر می‌کنند با مشکل درک احساسات مواجه نشوند.

تقدیم کردن گل را دیگر ته علاقه ایرانی‌ها به خود نداند که اگر نتیجه دلخواه آقایان مسئول را کسب نمی‌کرد گل که سهل است کاسبرگ هم تقدیمش نمی‌کردند. جناب کارلوس را باید با افعال معکوس هم آشنا کرد که گول این گل‌های زیرک را نخورد.

پایان پیام