ایران و افغانستان باید متحد باشند
به گزارش پایگاه خبری گلونی، سیدعبدالبصیر مصباح دانشجوی رشته ارتباطات و روزنامه‌نگاری در دانشگاه علامه طباطبایی در مقطع کارشناسی ارشد است. او در استان بامیان افغانستان به دنیا آمده و زندگی کرده است. مصباح که در افغانستان استاد دانشگاه است حالا در ایران زندگی و تحصیل می‌کند. گفت‌وگوی گلونی را با او بخوانید:
– تو یک افغان متخصص هستی؟
من در رشته روزنامه‌نگاری تا حدی کار کردم و تحصیل کردم، اما نمی‌توانم این حد را تعیین کنم که حتما متخصص هستم. علاقه زیادی در خبرنگاری و روزنامه‌نگاری دارم و می‌خواهم در این بخش تخصصم را بگیرم.
– در افغانستان چه تجربیاتی داشتی در روزنامه‌نگاری؟
مدتی در وب‌سایت‌های خبری کار کردم به‌عنوان خبرنگار، گزارشگر و نویسنده مقاله‌های تحلیلی و خبری و بعد هم یک مدتی در تلویزیون کار کردم و آن هم به صورت کلمه از راه دور همکاری دارم در بعضی از وب‌سایت‌های افغانستان.
– زندگی در ایران چطور است؟
زندگی در ایران بد نیست، خوب است. از لحاظ فرهنگی، ایران یک سرزمین فرهنگی و خوب است. وجه مشترک زیادی با مردم افغانستان دارد و زمینه رشد و حضور در ایران برای من که افغانستانی که تازه آمدم، خیلی زیاد است. اگر من پشتکار و ممارست داشته باشم، می‌توانم از اینجا زیاد بیاموزم. مردم ا یران، فرهنگ ایران، زندگی در ایران، روابط در ایران؛ البته تفاوت‌هایی هم با افغانستان دارد، اما تجربه‌های جدید، آموزنده و خیلی عالی برای من داشته و فکر می‌کنم بعد از این هم خواهد داشت.
– الان چه مدت است در ایران زندگی می‌کنی؟
یک ماه است.
– قبلا نیامده بودی؟
پیش از این ایران نیامده بودم؛ برای اولین بار است به ایران آمده‌ام و زندگی در اینجا را تجربه می‌کنم.
– برخورد ناخوشایندی از طرف مردم ایران با شما شده است؟
هنوز مشخصا خودم با چنین برخوردی مواجه نشدم و من روابط بسیار نیکی از مردم ایران داشته‌ام و روبرو شده‌ام و برخورد بسیار خوبی دیده‌ام. اما شنیده‌ام بعضی از افغان‌هایی که اینجا کار می‌کنند، بعضی از افغان‌هایی که در کارخانه‌ها هستند و کارهای مختلفی دارند؛ اینها نگرانی‌ها و شکایت‌هایی دارند، اما من شخصا در خیابان‌ها، در متروها، در دانشگاه، در خوابگاه و در هر جایی که بودم، با برخورد نیک مردم ایران روبرو شدم. تا هنوز موردی را متوجه نشده‌ام.
– شکایت‌هایی که کارگران افغان دارند چیست؟ آن‌ها از چه چیزی شکایت می‌کنند؟
بعضی از کارگران افغان در اینجا مثلا می‌گویند وقتی ما در یک جایی کار می‌کنیم، حتی هستند کسانی که مزد ما را نمی‌پردازند، حتی هستند افرادی که اینجا با ما رفتار خوبی ندارند، بعضی‌ها به کارگران افغان می‌گویند شما افغان هستید و چرا در وطن خود زندگی نمی‌کنید، شما ایران را گرفتید و اشغال کردید. اینها شکایت‌هایی است که بعضی از افغان‌ها دارند؛ تا اینجا که من اینها را متوجه شدم و دیده‌ام.
– چقدر فکر می‌کنی که ایران و افغانستان می‌توانند یکی باشند؟ چقدر فکر می‌کنی که آنقدر وجه اشتراکاتمان زیاد است که می‌توانیم بیشتر از این به هم نزدیک باشیم؟
ایران و افغانستان از چند لحاظ می‌توانند با هم باشند و متحد باشند. از لحاظ زبانی و از لحاظ فرهنگی، ما در یک حوزه تمدنی مشترکی زندگی می‌کنیم که دارای ارزش‌ها، هنجارها و دورنمای یکسانی هستیم. از این لحاظ مردم افغانستان و مردم ایران می‌توانند در عرصه رشد زبان، ادبیات و فرهنگشان کارهایی مشترک انجام دهند. این بحث‌های فرهنگی می‌شود بین مردم و ملت دو تا کشور ایجاد شود. روابط بین این دو تا کشور از لحاظ فرهنگی و از لحاظ اجتماعی و ارتباطات فرهنگی می‌تواند روز به روز بهتر شود؛ این قضیه یک دورنمای بسیار نیکی دارد. از لحاظ ارزش‌های دینی، مردم افغانستان و دینی با هم مشترک هستند. ما امروز در شرایطی قرار داریم که تبلیغات و برنامه‌های کشورهای قدرتمند این است که می‌خواهند سلطه‌های سیاسی و نظامی و فرهنگی‌شان را در تمام کشورهای دنیا گسترش دهند، ایران و افغانستان هم در معرض چنین تبلیغاتی قرار دارند و مردم ایران و افغانستان می‌توانند با احساس مشترک، فرهنگ مشترک، ارزش ها و هنجارهای مشترکی که دارند، حداقل در برابر این همه تبلیغات بایستند و ارزش‌ها و فرهنگی که در گذشته داشتند، با هم حفظ کنند.
– در آینده برمی‌گردی به افغانستان؟
بله. من در افغانستان استاد دانشگاه هستم. بعد از این‌که تحصیلم را تمام کنم، می‌روم در افغانستان و برای مردم سرزمینم خدمت می‌کنم.
پایان پیام
گفت‌وگو: رضا ساکی
کد خبر : 56848 ساعت خبر : 8:27 ق.ظ