کاربران تنهای شهر

پایگاه خبری گلونی، مهدیسا صفری‌خواه: تحقیقات دانشگاه پیتسبورگ درباره تأثیر شبکه‌های اجتماعی بر کاربران هشدار می‌دهد و می‌گوید: «این شبکه‌ها باعث می‌شوند آدم‌ها احساس تنهایی کنند.»

این تحقیق روی ۱۷۸۷ فرد بزرگسال در فاصله سنی ۱۹ تا ۳۲ سال که در یازده شبکه اجتماعی از جمله فیس بوک، یوتیوب، اینستاگرام، توئیتر، پین‌تر است، گوگل پلاس، اسنپ چت و چند شبکه اجتماعی دیگر انجام شده است. نتیجه این تحقیق نشان داده است: «کاربران که همه این یازده شبکه اجتماعی را بیش از ۵۸ مرتبه در هفته چک می‌کنند، ۳ برابر بیشتر از آن عده که کمتر از ۹ بار در هفته سراغ این شبکه‌ها می‌روند احساس تنهایی می‌کنند.» البته جنس این تنهایی یه جوریه تو مایه‌های من در میان جمع و دلم جای دیگر است، وگرنه تبعاً طرف با ۴۰۰ کا فالوئر این احساس رو نداره، البته به فاز روحی و روانی‌ش هم خیلی بستگی داره.

مثلاً مورد داشتیم، هم این تنهایی، هم توهم زیبایی رو با هم داشته، پایین هم پُست‌هاش هم هشتگ زیباترین آدم دنیا رو زده، برنامه کلانش هم این بوده که اسمش رو ببره تو گینس برای ثبت رکورد زیباترین در دنیا، حالا از کِی کتاب گینس تغییر کاربری داده این‌چیزها رو هم ثبت جهانی می‌کنه ما هم موندیم. یه عده دیگه هستن که کلاً از نوع آرایششون احساس این تنهایی بهت منتقل می‌شه یعنی اگر یه نفر دیگه تو همون خونه با این آدم زندگی می‌کرد قطعاً اجازه نمی‌داد خودش رو شبیه زامبی‌های سینمای هالیوود کنه با پسوند تبر، تیشه به ریشه ما بزنه. می‌خوام بگم این تنهایی فقط بخشی از مشکلات حضور مداوم در جامعه مجازیه. یه عده هم هستن که توهم دانای کل بودن دارن، از اینها اگر گوگل رو بگیری، سه‌تا جمله پشت سرهم نمی‌تونن بگن، یعنی طرف تو عمرش فقط به نیت سلفی با کتاب، کتاب به دست گرفته اما الان کلمات قصاری ارائه می‌کنه که تن نیچه و هایدگر و حسین پناهی فیت دکتر حسابی رو هم می‌لرزونه. از محققان هم می‌خواهیم روی مود و حالات روانی این کاربران هم بیشتر از قبل تحقیق کنن بلکه این‌قدر به خودشون و بقیه زندگی رو سخت نگیرن!

پایان پیام