نامه ایرانی‌ها به گسل‌ها

پایگاه خبری گلونی، نگار فیض‌آبادی: در پی سفرهای استانی زلزله به شهرهای مختلف ایران، عده ای از ایرانی‌ها (به خصوص تهرانی هاشون) به گسل‌ها نامه‌ای نوشتند که متن آن به شرح زیر است:
ای گسل‌ها با شمام، واقعا چتون شده؟ نه انصافا مشکلتون چیه؟ یه دو دقیقه نلرزین، ما بریم اون قفل فرمون رو بیاریم. (خداوکیلی دیگه اعصابمون هم داغون شده. چون به گفته علی نوبخت حقیقی، رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، «آثار آلودگی هوا روی اعصاب مردم قابل مشاهده است».

بله داشتیم می‌گفتیم. ما هر روز یجوری داریم می‌لرزیم که … اصن تو خودتو بذار جای ما. یه روز از خواب بیدار می‌شی می‌بینی شاخص آلودگی هوا روی عدد ناسالم فیکس شده و مسئول کشورت می‌گه تو فقط باید دعا کنی تا باد بیاد، یه روز می‌بینی نون گرون شده، لوازم خونگی رفته بالا، یه روز می‌ری داروخونه بعد دکتر داروساز بهت می‌گه این بیمه سلامتِ شما دیگه داروها رو ساپورت نمی‌کنه. آخ اون لحظه‌ای که می‌فهمی سنجاق قفلی کوچیکه‌ات، کاراییش از این دفترچه بیمه بیشتره، خیلی لحظه تلخیه، یا مثلا خبر می‌رسه که قراره تو سال ۹۷ یارانه ۳۰ میلیون ایرانی قطع بشه (حالا این خوبه یا بد رو فعلا نمی دونیم)، یا بنزین قراره گرون بشه و … اصن چرا راه دور بریم همین تخم مرغ…گرونی تخم مرغ، از اون گرونی‌هاس که یه بار دیگه شونه‌هامون رو سنگین کرد. دیگه از ترافیک و جواب سربالای مسئولان و بی‌رحمی‌های خود مردم با هم و … که نگیم برات.

از اونجایی که مسئولان گرامی، هر روز واسمون مانور گرونی گذاشتن، تو یکی دست از سر ما بردار. یعنی ما هر روز یه مدلی داریم بالا و پایین می‌پریم که تو هر چقدم بخوای در صدر اول لرزاننده‌ها باشی، بازم تندیس بهترین لرزاننده، اهدا می‌شود به مسئولان عزیز. حالا که فقط می‌تونیم خواسته‌مون رو از شما بخوایم پس بالاغیرتا یکم از بیش فعالی‌ات کم کن و مطمئن باش که مدیران مسئولی هستن که تا یه تکون مفصل به ما ندن، روزشون شب نمی‌شه.

پایان پیام