من از سلبریتی کمتر ندارم+رادیو گُلوَنی — سلبریتی

من از سلبریتی کمتر ندارم+رادیو گلونی

در ۱۲ اسفند ۱۳۹۶ 0

پایگاه خبری گلونی، پروین استکی: از بچگی دوست داشتم آدم مشهوری باشم. آرزوم بود وقتی بزرگ می‌شم یه سلبریتی تمام عیار باشم. رو دست همه رو بیارم.

چند وقته وقتی می‌بینم چقدر از اینا ریخته تو اینستاگرام دلم می‌سوزه. وقتی عکس‌ها و فیلم‌های بعضی از این خواننده‌ها رو می بینم ( با‌سبیل، بی‌سبیل، باریش، بی‌ریش، مودار، بی‌مو) آه از نهادم بلند می‌شه. مگه من چی از اینا کم داشتم که الان یکی نیستم مثل اونا؟! نمی‌دونین، لاکردار فقط یه دقیقه پشت سر هم می‌گه « جیگرتو قربون»، زیر صداشم یکی هی میگه”هییی هیی هییییییییییی” دومیلیون لایک می‌خوره، هشتصد و بیست و چهار هزار تا کامنت «قربونت برم حنجره طلا»! من شونزده سالم که بود صدام شبیه الااااان این بود.

یا وقتی طرف بعد چهارتا اکران مردمی، طوری از خودش عکس می‌گیره که فقط یه دماغ بین انبوهی از خز شترمرغ مشخصه، دلم می‌سوزه. دلم می‌سوزه که من چرا با این تیپ نباید اینقدر محبوبیت داشته باشم؟! تازه من ده سالم که بود توی محله اکران مردمی می‌رفتم، اونم هر روز. نه تو سن سی سالگی، اونم هر یه قرن یه بار!اگه اون اکران مردمی‌هایی که به صورت زنده بین فامیل و بچه محلا انجام می‌دادم و همه می‌خندیدن رو یکی ثبت کرده بود منم الان کلی فالوور داشتم و وقتی زن می‌گرفتم می‌رفتم تو برفا خفش می‌کردم. کلی هم لایک می‌خوردم. من سوختم. هنرمم باهام سوخت.

مگه من از اونایی که وقتی می‌رن توی استادیوم، منقلب می‌شن چی کم دارم؟! خوشگل‌تر نیستم، که هستم! ابروهام پهن نیست، که هست! تو دل برو نیستم، که هستم! خوش‌پوش نیستم، که هستم! اندامم……، لاالله الله.

من از سلبریتی کمتر ندارم+رادیو گلونی

چند وقت پیش سگ گله‌ی پسر عمو بابام که تو روستا زندگی می‌کنن، مرد. من از بجگی با اون سگ بزرگ شدم. نمی‌دونید چی به من گذشت. سه شب و سه روز زار زدم. اما کی دید؟ وقتی عکسشو گذاشتم توی صفحم فقط دوتا لایک خورد. باورتون می‌شه؟ فقط دوتا! مگه سگ من چی از گربه‌های دیگران کم داشت؟!

اگه سلبریتی می‌شدم، وقتی زن می‌گرفتم، احکام شرعی هم برام تغییر می‌کرد. بعد از زن گرفتنم، دستمو می‌انداختم دور کمر خواهر خانمم و سلفی می‌گرفتیم. در واقع خطبه عقد یه سلبریتی با آدم‌های عادی فرق می‌کنه. با یه خطبه به همه‌ی زنان فامیل خانمت محرم می‌شی.

اینم بگم زندگی خصوصی منم به کسی مربوط نمی‌شه. به کی چه که من چی می‌پوشم یا چه احساسی دارم یا با کی می‌رم، با کی میام؟ مهم اینه که من به فرهنگ ایرانی، اسلامی احترام می‌ذارم. اصلاً هم قیافه و لباس و فرهنگ شخصیم رو به رخ کسی نمی‌کشم فقط انتشارش می‌دم که لایکم کنن. ما هم مثل همه که عزیزاشون می‌میرن، عزیزامون می‌میرن. ما هم مثل خیلیا ازدواج می‌کنیم، ما هم صمیمی می‌شیم. ما هم لباس می‌خریم، مثل همه آدمای دیگه و خیلی چیزای دیگه. سلبریتی بودن همین خوبی‌ها رو داره که براتون گفتم. لامصب(لامذهب) همش امتیازه. حیف که من سلبریتی نشدم. من سوختم، هنرامم باهام سوختن، دلمم سوخت.