سپیدی در محیط زیست کشور

سپیدی در محیط زیست کشور

آنچه در چند خط بالا خواندید هم سیاهی بود و هم سپیدی. دلسوزی برای محیط زیست فقط آه و ناله کردن و انتقاد نیست.

پایگاه خبری گلونی، محمد پورخداداد: محیط زیست ایران از زنگ خطر و نقطه بحرانی گذشته است و در میانه راه نابودی است.

سپیدی در محیط زیست کشور

اکنون بزرگترین چالش کشور مسئله آب است. البته مدیریت منایع آب. برنامه‌ریزی برای جلوگیری از خالی کردن سفره‌های آب زیرزمینی، مقابله با سدسازی بی‌رویه و انتقال آب، نابودی پوشش گیاهی شمال و غرب کشور و سایر مشکلات عظم جدی می‌خواهد.

آنچه در چند خط بالا خواندید هم سیاهی بود و هم سپیدی. دلسوزی برای محیط زیست فقط آه و ناله کردن و انتقاد نیست. در میان این همه سیاهی، نقاط روشنی هم وجود دارد که باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد.

در سال‌های گذشته و به‌ویژه در فضای مجازی فرهنگ‌سازی مناسبی انجام شده است. صدها پویش در این سال‌ها در نقاط مختلف کشور برپا شده است و جمعیت زیادی از کشور را تحت پوشش قرار داده‌اند. هرچند فرهنگ‌سازی زمان‌بر است ولی همین کورسوی امید هم باعث دلخوشی دوستداران طبیعت می‌شود تا به فعالیت‌های خود ادامه دهند.

اکنون وضعیت تخریب طبیعت توسط نیروی انسانی با دهه‌های گذشته تفاوت زیادی دارد. در مناطق جنگلی شمال و غرب کشور در روزهای پایانی هفته همواره پر بود از صدای اره و تبر طبیعت‌گردان. برای تفریح و گردش نیم‌روزی درختان بلوط زاگرس را در ملا عام قطع می‌کردند و زغال یک وعده کباب را مهیا می‌کردند و کسی هم اعتراضی به این رفتار نداشت.

مردم به مخربان طبیعت اعتراض می‌کنند

اما حالا قطع درختان آشکارا انجام نمی‌شود و اگر در یک مکان تفریحی، مردم به مخربان طبیعت اعتراض می‌کنند و بارها شاهد این مشاجرات هستیم. در گذشته چیزی به‌نام کیسه زباله و حمل زبالع‌ها بعد از پیک‌نیک شبیه یک شوخی بود ولی حالا درصد بالایی از گردشگران آن را رعایت می‌کنند.

واقعیت این است که در برخی رفتار مردم تغییراتی صورت گرفته است و همین نکته جای امیدواری دارد. هنوز هم در تعطیلات، شمال کشور یکپارچه زباله است و تا چشم کار می‌کند کیسه‌ پلاستیکی ‌می‌بینیم ولی همانطور که گفته شد فرهنگ‌سازی سرعت کندی دارد اما تاثیر بیشتری نسبت به برنامه‌های قهری و اجباری دارد.

امید است که این فرهنگ‌سازی‌ها نتیجه بدهد از میان نسل‌های بعد، مدیران باتدبیر و شهروندان مسئولیت‌پذیری رشد کنند و بتوانند محیط زیستی را که ما و گذشتگانمان نابود کردیم، از ته دره‌ی نابودی بیرون بکشند.

پاکسازی مردمی طبیعت در کوهدشت

 

پایان پیام