سالی که نکوست از نمایشگاه کتابش پیداست

پایگاه خبری گلونی، بهاره حاصلیان: با برگزاری نمایشگاه کتاب، عده‌ای از شهروندان نظر خود را در رابطه با این نمایشگاه به شرح زیر ارائه دادند:

کتابِ‌اینترنتی‌خوان: واقعاً آدم گیج می‌شه. از یه طرف می‌گن در مصرف همه چیز صرفه‌جویی کنید. بعد که ما میام کتاب کمتر بخریم تا درخت کمتری قطع بشه، یه دفعه میزنن تلگرامو فیلتر می‌کنن و این فرصت مطالعاتی خوب رو از ما دریغ می‌کنن. بعد هم نمایشگاه می‌زنن و کلی کتاب میریزن توش. تولیدِ کتابِ کاغذی، این قاتلِ خاموشِ درختان رو متوقف کنید.‌

کتاب‌دار: قدیم پولاشون رو توی متکا قایم می‌کردند. الان با این وضعیت بانک‌ها می‌شه به راحتی پول‌هاتون رو لای کتاب توی کتابخونه قایم کنید. خیالتون هم راحتِ راحت. سال به سال کسی سراغش نمیره. نمایشگاه کتاب به این عظمت اونم هرسال؟ آخه مگه چه‌قد پول دستِ مردم هست؟ شما سالی یه کتاب هم بخری، برای پس‌اندازِ همون سال کافیه. حتی مجله تاریخ مصرف گذشته‌ی سه تا دوهزار تومن، هم کفایت می‌کنه.

کتاب‌نخوان: واقعاً اگر یه ذره فقط یه ذره به سلامتی جوانان اهمیت داده می‌شد، این نمایشگاه کتاب رو جمع می‌کردند. نسل جوان از بی‌تحرکی، داره به فنا می‌ره. بعد هی تبلیغ می‌کنن که بشینین سرتون تو کتاب باشه و کتاب بخونین. یه سرویس حمل و نقل بسیار خوب هم گذاشتند برای بازدید کنندگان، که حتی برای رانندگی هم کالری نسوزونند. داخل نمایشگاه هم که همه جور وسایل رفاهی هست. اراده کنی، همبرگر می‌خوری. اراده کنی انواع فست فود و برو الی آخر.

کتاب‌خوان: صحبت‌های کتاب‌نخوان را می‌شنود و می‌گوید: اصلاً هم اینطوری نیست. خیلی هم به سلامتی جوانان اهمیت داده میشه، امسال خیلی از ناشران در نمایشگاه شرکت نکردند تا شهروندان مجبور شن پیاده گز کنن تا مغازه‌ی کتاب‌فروشی محل خودشون و از اونجا کتاب بخرن.

کتاب‌نویس: برگزاری نمایشگاه کافی نیست. باید فرهنگ مردم عوض بشه. ضرب‌المثل‌ها رو تغییر بدید ببینید چه‌طور مردم به کتابخونی روی میارن. به جای اینکه بگید طرف مغزش عین رایانه‌ست، بگید طرف مُخش عین کتابخونس. به جای اینکه بگید طرف پولش از پارو بالا میره، بگید پولش از کتابخونه بالا میره. واقعاً هم کسی که کتابخونه‌ی پُرکتاب داره، پولداره دیگه. از این نمونه‌ها زیاد میشه فرهنگ‌سازی کرد:

طرف رو تو ده راه نمی‌دادن، سراغ نمایشگاه کتابِ ده رو می‌گرفت.

موش تو سوراخ نمی‌رفت، کتاب به دُمبش می‌بست.

سالی که نکوست از نمایشگاه کتابش پیداست.

کتاب پیشکش رو که قیمتشو نمی‌پرسن….

بگم بازم؟

پایان پیام