آنالیز پوستر میدان ولیعصر از نگاه نصف ملت

آنالیز پوستر میدان ولیعصر از نگاه نصف ملت

تصویر میدان ولیعصر(عج) تهران با شعار با هم قهرمانیم. یک ملت یک ضربان را هر طور که نگاه کردم و هر چه قدر که نگاهم را تغییر دادم و هر چه که بیشتر سعی کردم با نگاه مدیریت شهری به آن بنگرم باز شباهتی بین تصویر و نامش پیدا نکردم.

پایگاه خبری گلونی؛ سمیه باقری حسن‌کیاده: آندره ژید در مائده‌های زمینی می‌گوید: نگاه تو مهم است، نه آنچه به آن می‌نگری.

تصویر میدان ولیعصر تهران با شعار با هم قهرمانیم. یک ملت یک ضربان را هر طور که نگاه کردم و هر چه قدر که نگاهم را تغییر دادم و هر چه که بیشتر سعی کردم با نگاه مدیریت شهری به آن بنگرم باز شباهتی بین تصویر و نامش پیدا نکردم.

توصیف عکس

توصیف یعنی گفتن و نوشتن از آنچه که به شکل واقعی در تصویر می‌بینیم.

آنچه می‌بینم جمعی از مردان خندان است با لباس‌های اقوام مختلف ایرانی که جام قهرمانی را در دست دارند.

تصویر پر است از حس شادی که رنگ‌های به کار رفته در آن بر این حس دامن می‌زند.

این تصویر پر است از اتحاد و قهرمانی مردان یک ملت و نه بیشتر.

موضوع تصویر

موضوع تصویر، تمایل جدی تصویرساز به امور پیرامونش را افشا می‌کند.

چه چیزی در زندگی هنرمند تصویر‌ساز این پوستر آنقدر مهم است که موضوع تصویر را تحت الشعاع قرار داده است؟

باز سعی کردم به سبک آندره ژید و از زاویه نگاه تصویرساز و یک مدیر شهری به پوستر میدان ولیعصر نگاه کنم.

آنچه که دیدم این بود: جام جهانی فوتبال نزدیک است، فقط مردان حق دارند فوتبال ببینند، فقط مردان برای برد تیم ملی‌شان حق شادی دارند، بحث فیلترینگ همچنان داغ است!

آنالیز پوستر میدان ولیعصر از نگاه نصف ملت

مکان نصب پوستر

میدانی پر رفت و آمد؛ آنقدر شلوغ که اگر خودتان نبینید حتما کسی هست که از حال و هوای آن توصیفی مبسوط ارائه کند.

پوستری آنقدر بزرگ که اگر چشمتان را هم ببندید باز حسش می‌کنید. شادی تصویر کاملا قابل حس کردن است.

اما فقط نیمی از جمعیت بازدید کننده از این پوستر می‌تواند شادی نصفه و نیمه مواج در تصویر را حس کند؛ زنانی که گویا در این قهرمانی سهمی ندارند و ضربان قلب‌شان در ثانیه‌ به ثانیه بازی‌های تیم ملی کشورشان به حساب نیامده است.

پر واضح است که اگر با فلسفه آندره ژید و از زاویه نگاه شهردار محترم به تصویر نگاه کنیم، آن پوستر دست‌کم تا پایان جام جهانی همان‌جا ماندگار است. کاش حداقل شعار زیر آن را تغییر می‌دانند. کاش می‌نوشتند:

نیمی از ما قهرمانیم. صدای ضربان نصف یک ملت.

پایان پیام