فصل آسیب‌رسانی به دریاچه گهر آغاز شد

فصل آسیب‌رسانی به دریاچه گهر آغاز شد

به گزارش پایگاه خبری گلونی، نیمه خرداد نزدیک است و بعد از پشت سر گذاشتن قرق چند ماهه، فصل گردشگری دریاچه گهر آغاز می‌شود. پیش‌بینی می‌شود که امسال هم مانند سال‌های گذشته سیل گرشگران به گهر روانه شود و باز هم باید منتظر انتشار اخبار و گزارش‌های نگران‌کننده از منطقه حفاظت‌ شده اشترانکوه باشیم.

فصل آسیب‌رسانی به دریاچه گهر آغاز شد

امسال تعطیلات نیمه خرداد با تعطیلی همزمان شده است و این چند روز تعطیلی باعث می‌شود بیشتر از حد معمول و ظرفیت دریاچه، طبیعت‌گرد به آنجا برود. ولی امسال هم مانند سال‌های گذشته در سطح شهر دورود به عنوان دروازه ورود به دریاچه گهر خبری از بنرهای هشداردهنده و آموزشی وجود ندارد.

بسیاری از بازدیدکنندگان این دریاچه از ارزش این منطقه حفاظت‌شده برای زاگرس باخبر نیستند. نمی‌دانند که حفاظت و تخریب نکردن درختان اندمیک این منطقه چه کار بزرگی می‌تواند باشد.

آموزش سمن‌های محیط زیستی به گردشگران

فقدان حضور سمن‌های محیط زیستی هم یکی از مشکلات نگین اشترانکوه است. سمن‌های لرستانی فعالیت خود را فقط به نشست‌های ماهانه و خوردن چای و شیرینی محدود کرده‌اند. این سمن‌ها می‌توانند بیشترین نقش را در حفظ گهر به عهده بگیرند.

حضور آنها در کنار گردشگران دریاچه گهر و دادن آموزش‌ گردشگری مسئولانه به آنها، بسیاری از خطراتی که گهر با آنها مواجه است را برطرف کند.

سرنوشت گهر هم نابودی است؟

مهمترین این خطرات ورود مواد شیمیایی ناشی از شستن ظروف و لوازم بهداشتی به دریاچه است. در سال حداقل ۳۶۰۰ کیلوگرم فقط مواد شیمیایی وارد دریاچه گهر می‎شود. حضور پرتعداد محیط‌بانان و سمن‌ها می‌توانند از واریز این حجم مواد به دریاچه جلوگیری کند.

بیشتر گردشگران در حاشیه دریاچه از پایین دست تا جنگل بالا اقدام به نصب چادر و نهایتا تخلیه زباله، مواد آلی و… در دریاچه می کنند که این عوامل موجب تسریع در روند از بین رفتن دریاچه خواهد شد.

وضعیت توالی دریاچه در اثر رشد جلبک و نیزار در حاشیه دریاچه از پایین تا بالادست، وضعیت مطلوبی نیست و ریزش واریزه‎ها از طرفین در اثر تردد بیش از حد ظرفیت گردشگر و توپوگرافی خاص محدوده دریاچه در منطقه جای نگرانی دارد.

هرسال این گفته‌ها تکرار می‌شود ولی هیچ قدمی در راه برآورده شدن آنها برداشته نمی‌شود. احتمالا منتظریم تا دریاچه گهر هم مانند دیگر دریاچه‌ها و تالاب‌های کشور نابود شود و اشترانکوه تبدیل به انگشتری بی نگین شود.

پایان پیام