مرثیه‌ای برای دیار خوزستان

پایگاه خبری گُلوَنی، میثم کریمی: بار دیگر محسن چاوشی با انتشار اثر خوزستان دغدغه فکری خود را فریاد زد.

چه کسی می‌توانست بهتر این مرثیه را فریاد بزند جز کسی که خود زاده خرمشهر است.

سخت است خواندن از دیار مظلوم خوزستان، دیاری که هنوز آثار جنگ را می‌توان به وضوح دید.

دیاری که آزاد شد اما آنچنان که باید آباد نشد.

آهنگ خوزستان گله دارد

از مردمی می‌گوید که در پی آبادی هستند. مردمی که هنوز برای آبادی و آزادی نام جهان‌آرا را صدا می‌زنند.

محسن چاوشی با انتشار این اثر شجاعانه رسالت هنری خود را انجام داد. او قبلا هم با انتشار آثاری چون بچه‌های اهواز، بازار خرمشهر و نخل‌های بی‌سر به نوعی به درد این مردم پرداخته بود.

اما در این اثر که با ترانه خاطره‌انگیز آزادی خرمشهر شروع می‌شود به طور ویژه ما را به یاد رشادت مردم خرمشهر می‌اندازد.

ترانه‌ «خوزستان»

خوزستان ترانه‌ای از یار همیشگی محسن چاوشی یعنی حسین صفا که هر مخاطبی را به فکر فرو می‌برد.

ترانه‌ با نوای خاطره‌انگیز «ممد نبودی ببینی…» آغاز می‌شود و چاوشی آنقدر از خوزستان می‌خواند که چپک زدن‌ها (دست زدن خوزستانی که در باور مردم به معنی خوش خبری است) از راه می‌رسند.

چپک‌ها می‌گویند آبادی از زاه می‌رسد…

پایان پیام