ضرورت آموزش‌های پیش از ازدواج در کشور

آگاهی نداشتن زوجین نسبت به حقوق خود در زندگی زناشویی یکی از مشکلاتی‌ است که باعث شده ضرورت آموزش‌های پیش از ازدواج در کشور بیشتر احساس شود.

پایگاه خبری گلونی، بیتا اسماعیلی: آمارها نشان می‌دهد میزان طلاق در سال گذشته در ۵۱ سال تاریخ ایران بی‌سابقه بوده است و البته علامت سوال بزرگی را در مقابل مسئولان و کارشناسان قرار می‌دهد که برای حل این آسیب اجتماعی چه باید کرد؟

کلاس‌های پیش از ازدواج

تصوری که درباره این کلاس‌ها داشتم چیزی شبیه به مبحث تنظیم خانواده در دانشگاه بوده است. ولی زمانی که برای آزمایش‌های پیش از ازدواج به یکی از مراکز بهداشت مراجعه کردم با کاستی‌های این کلاس مواجه شدم.

ظاهرا کلاس ها از نه صبح تا ساعت یک بعدازظهر است. استاد مربوطه که خود را کارشناس ارشد حقوق معرفی می‌کند درابتدای کلاس یادآور می‌شود که هیچ کس حق سوال و وارد شدن به بحث‌های تخصصی ندارد و اگر کسی سوالی دارد حتما  باید به دفترش  مراجعه کند.

ابتدای سخنش به این امر اشاره می‌کند که خانم های عزیز اگر پنج سال هم در دادگاه دنبال حق و حقوقتان بروید به هیچ جایی نخواهید رسید وقتی درباره یکی از موانع حقوقی از او سوال می‌کنم در پاسخ می‌گوید:«که شما وکیل هستید؟»

سپس سطح تحصیلات حاضرین را می‌پرسد. از ده نفر شرکت کننده در کلاس فقط دو نفر تحصیلات دانشگاهی دارند و مابقی زیردیپلم هستند. همین امر ضرورت جداسازی کلاس ها را نشان می‌دهد ممکن است مبحثی که برای یک فرد تحصیل کرده غیرمفید است برای یک فرد تحصیل نکرده آموزنده باشد. در ادامه استاد مربوطه صحبت‌هایش را این طور پی می‌گیرد که «اگر دیدید خانم‌تان از خانواده شما گله کرد فقط الکی تایید کنید و بعد هر کاری که دوست دارید انجام دهید».

هنوز این مطلب را هضم نکرده‌ام که ادامه می‌دهد «خانم‌ها کارت های بانکی‌شان را نشان همسرشان ندهند وقتی در جوابش می‌گویم که این کار ترویج پنهان‌کاری است به من گوشزد می‌کند که او نکاتی می‌داند که من نمی‌دانم.

ظاهرا کلاس بعدی درباره مهارت‌های گفتگو کردن زوجین است ولی راهنمایی‌های مشاور  بیشتر شبیه دورهمی‌های الکی است تا کارگاه علمی.

در ادامه روانشناس مربوطه از حاضرین می‌پرسد که یک جمله درباره زن و مرد بگویند؟ یکی از حاضرین می‌گوید: «که اگر ما می‌خواستیم برویم کلاس می‌رفتیم دانشگاه» و قاه قاه می‌خندد.

یکی از ته کلاس می‌گوید: «که از لحاظ تاریخی زن‌ها حسودند» و یکی از حاضرین می‌گوید: «که اگر امکان دارد کمی بیشتر توضیح بدهد» این میزان از شناخت از همسرآینده‌شان برایم جالب توجه است.

اگر کسی اصطلاح مشاور را یدک می‌کشد حداقل باید از نظرات شخصی خودش دوری کند. خانم روانشناس راهکارش برای تمام مشکلات این است که زن‌ها باید از مردها اجازه بگیرند.

در ادامه کلاس‌های پیش از ازدواج یک کارشناس مامایی می‌آید تا برای خانم‌ها درباره باروری و … توضیح دهد طبق پروتکل باید پزشک باشد ولی نیست. صحبت‌هایش بیست دقیقه هم نمی‌شود و درباره پیش پا افتاده ترین مسائل توضیح می‌دهد.

کمبود نیروی متخصص و آگاه به شدت در این مراکز احساس می‌شود. اگر ما خواهان پرداختن به مشکلات زوجین هستیم باید ابتدا از افرادی استفاده کنیم که در تخصص خودشان حرفی برای گفتن داشته باشند نه اینکه نظرات شخصی خودشان را به زوجین ناآگاه القا کنند و کلاس‌ها بیشتر جنبه تفریحی داشته باشند تا کاربردی!

پایان پیام