چهار درس برای آنها که مترو سوار می‌شوند
چهار درس برای آنها که مترو سوار می‌شوند
پایگاه خبری گلونی پریا دربانی:
چهار درس برای آنها که مترو سوار می‌شوند
گوشه‌ای بایستید و زیرکانه گیت ورودی مترو را زیر نظر بگیرید. به محض دیدن فردی سر به زیر و بی‌زبان، دست‌هاتان را در جیبتان فرو برید و به دنبالش راه بیافتید. در صورت در دسترس نبودن جیب، می‌توانید به بند کیفتان آویزان شوید، گوشه‌ی کت را بگیرید، یا روسریتان را مرتب کنید.
در صف ارائه‌ی بلیت پشت سر شخص مورد نظر قرار گیرید. بعد از آنکه فرد مورد نظر، بلیط خود را ارائه داد، قدم‌هایتان را دقیقا پشت پاهای او تنظیم کنید و مو به موی او حرکت کنید و با هم از گیتی که برای او باز شده عبور کنید. بعد از عبور، به سمت دلخواه خود بدوید. اگر در حال دویدن نگاه پیروزمندانه‌ای به مسئولین مترو، مسافران دیگر و فرد مورد نظر بیندازید، از زرنگ ترین آدم‌های مترو محسوب می‌شوید.
چهار درس برای آنها که مترو سوار می‌شوند
درس دوم
در کلاس‌های ورزش زیبا و مردمی پارکور شرکت کنید. این ورزش در عرصه‌های مختلف اجتماعی بسیار به دردخور است. بعد از گذراندن دوره و دریافت مدرک می توانید از امتیاز مسافرت‌های مجانی در مترو برخوردار شوید. در زیر چگونگی استفاده از این ورزش در عرصه‌ی متروسواری برای دارندگان شرایط لازم، شرح داده شده‌است:
از دور روی یکی از گیت‌ها (ورودی یا خروجی) تمرکز کنید. کمی درجا بزنید و گردن خود را چپ و راست کنید. سپس وقتی گیتِ موردِ تمرکز واقع شده، خلوت شد، به سمت گیت بدوید و از روی آن بپرید. سپس در دوراهی پیش رو، سمت مورد نظر را برگزینید. طبق روال درس‌های گذشته قابل ذکر است که نگاه پیروزمندانه همراه با لبخند به مسئولین مترو و باقی مسافران نقش به‌سزایی در زرنگتر جلوه دادن شما خواهد داشت.
درس سوم
در اغلب مواقع که قطار شلوغ است و جایی برای نشستن نیست، بهترین مکان برای ایستادن، فضای خالی بین دو ردیف صندلی درون قطار است.
بنابراین وقتی وارد قطار شدید، به سرعت و اگر لازم بود با زور خود را به فضای بین دو ردیف صندلی برسانید. کار اصلی شما حین حرکت قطار و حد فاصل بین ایستگاه‌ها آغاز می‌شود. سعی کنید جزئیاتِ رفتارِ آدم‌هایِ نشسته روی صندلی‌ها را زیر نظر بگیرید.
هر حرکت کوچکی می‌تواند مقدمه‌ای برای برخاستن فرد مورد نظر و خالی شدن صندلی در ایستگاه بعد باشد. رفتارهای مشکوکی از قبیل بستن زیپ کاپشن، مرتب کردن روسری، نگاه کردن به تابلوی ایستگاه و محکم در دست گرفتن کیف یا پاکت همراهشان هر کدام می‌تواند حاکی از نزدیک شدن شما به هدف (نشستن روی صندلی) باشد. با دیدن رفتارهای مذکور، تا جای ممکن خود را به فرد مشکوک نزدیک کنید.
به محض ایستادن فرد مورد نظر، چشم‌ها را ببندید، باقی افراد حائز اولویت را نادیده بگیرید و خود را روی صندلی خالی پرتاب کنید. پس از جاگیری، به سمتِ مخالف فرد حائز اولویت، خیره شوید. این نگاه به سمت مخالف یعنی:” شما را ندیدم- حواسم نبود- شما مگه می‌خواستی بنشینی؟- واقعا؟“ در هم کشیدن چهره و همزمان با آن دست کشیدن روی پاهایتان به نشانه‌ی درد در آن ناحیه، می‌تواند از فرد شاکی سلب اولویت کند. به علت محدودیت فضایی، نگاه پیروزمندانه همراه با لبخند توصیه نمی‌شود.
(درس چهارم)
یکی از نکته‌های مهم در زرنگ بودن در همه جا، قائل نبودن به صف است. مسلما این مهم در صف پله برقی مترو هم صدق می‌کند.
هنگام پیاده شدن از قطار تا پله‌ها بدوید (بدون توجه به زمان و مکان. در بهترین حالت باید بتوانید در خلسه‌ی دویدن فرو روید). تمام روح و جسم خود را به پله‌های ثابت معطوف کنید. در لحظه‌ی آخر که باید پا در اولین پله‌ی ثابت بگذارید، انگار که نظرتان ناگهان تغییر کرده باشد با یک چرخش کوچک، یک حرکت خرچنگی و با توصل به نوارلغزان، خود را در اول صف پله‌برقی جای دهید. قراردادن گردن با زاویه‌ی ۴۵+ نسبت به خط افق بر هرگونه گمانه زنی راجع به توی صف زدن شما سرپوش می‌گذارد.
پایان پیام
کد خبر : 97090 ساعت خبر : 11:15 ب.ظ