پشت سکوت عارف همه درس‌ها نهفته است

پایگاه خبری گلونی؛ معین بادپا: رسم نامه‌نگاری هنوز فراموش نشده است.

جناب آقای محمدرضا عارف

سلام علیکم

ضمن آرزوی بهروزی برای آن جناب، از اینکه سالی و ماهی صدای شما را می‌شنویم بسیار خشنودیم. نمی‌دانید زمانی که سخن گفتن شما وقفه می‌افتد، چه به حال ما می‌گذرد.

البته ما هرگز به دنبال سخن کشیدن به زور از شما نیستیم. متاسفانه گویا خاطر حضرتعالی همچنان از برخی طرفداران دیروزتان آزرده است. زیرا دوباره و دوباره به سخن گفتن شما بند کرده‌اند و شما مجبور شده‌اید این بار با زبانی حکیمانه و فیلسوفانه و اندیشمندانه پاسخ دهید و بفرمایید:« برای هر سکوت فلسفه‌ای دارم که آن را بعدا توضیح می‌دهم.».

متاسفانه برخی از روی جهالت گمان می‌کنند که همه باید حرف بزنند. در صورتی که شاید کسی حرفی برای گفتن نداشته باشد.

این رسم زمانه است که آنکس که حرف دارد، نمی‌زند، و آنکه دوست داریم حرف نزند، حرف می‌زند. مثل همین رئیس جمهور عزیزمان که تا وقتی منتظر بودیم حرف بزند، نزد، و وقتی حرف زد، گفتیم ای کاش نمی‌زد. برخی هم در این میان هستند که دوره‌شان تمام می‌شود و تمام حرف‌هایشان را در جیب‌شان با خود می‌برند.

جناب آقای عارف

همه می‌دانیم جامعه مدنی امروز برای حریم خصوصی افراد، احترام زیادی قائل است و اگر ما نیز به آن معتقدیم، باید به علاقه شما احترام بگذاریم. حال که همه می‌دانند شما تا چه میزان به سکوت عشق می‌ورزید، تا جایی که هنگام حرف زدن باز هم از سکوت حرف می‌زنید، باید برای عشق شما ارزش قائل شد.

متاسفانه برخی گمان می‌کنند انسان باید همانگونه سخن بگوید که در زمان انتخابات حرف می‌زند. در حالی که اگر انسان، عنصر زمان را در هنگام سخن گفتن در نظر نگیرد، یک جای کارش می‌لنگد.

این بنده حقیر سراپاتقصیر همیشه از سکوت شما درس می‌گیرم. سکوت شما نشان می‌دهد هم ریاضیات می‌دانید و هم منطق. هم تاریخ خوانده‌اید و هم علوم طبیعی. البته اطلاعاتتان در علوم اجتماعی، ضعیف است که بماند. درباره زبان و ادبیات فارسی هم تنها می‌دانیم علاقه به آن ندارید و بیشتر به زبان اشاره تمایل پیدا کرده‌اید.

در پایان تاکید می‌کنم که خیالتان راحت. ما در این سه سال، به اندازه کافی می‌دانیم منظور شما از سکوت در هر برهه زمانی چیست. آنقدر هم بی‌اطلاع از امور نیستیم. معنای «بعدا» را هم قبلا یاد گرفته‌ایم.

سکوتتان پیوسته
بی خبر از دنیا

پایان پیام