ریشه آلودگی هوا در شاهنامه فردوسی

پایگاه خبری گلونی، معین بادپا: موضوع آلودگی هوا در اسناد تاریخی بسیار دیده می‌شود و ریشه آلودگی هوا به گذشته برمیگردد. بر اساس آنچه مرحوم فردوسی فرمودند از زمان ورود کاووس به ایران زمین، ما با مشکل ریزگردها مواجه شدیم.

«چو کاووس در شهر ایران رسید، ز گرد سپه شد هوا ناپدید»

این یکی از سوغاتی‌هایی بود که کاووس به همراه سپاهش آورد. البته نقش مردم از قدیم هم پررنگ بوده است. اگرچه همه ما نقش خود را تکذیب می‌کنیم. در شاهنامه آمده است« هوا پر ز گرد و زمین پر زمرد» یعنی این جمعیت که اصلا براشون پاکیزگی هوا اهمیتی نداشته است، مسبب این وضعیت هستند. هجوم لشگر کاووس و بعد سایرین، گریبان ما را گرفت. فردوسی می‌فرماید «یکی لشگر از کوه تا کوه مرد، زمین قیرگون هوا لاژورد». منظور شاعر از یکی ، یکی یکی است. به طوری که ظرفیت پذیرش آنها آماده نبود.

ریشه آلودگی هوا با هجوم جمعیت

وقتی این جمعیت به ایران هجوم آوردند، نیاز به مسکن، شغل و غیره داشتند. بنابراین به صورت نامتوازن شهرها توسعه پیدا کرد. تا جایی که « به کرده ستون‌ها بزرگ آهنین، سر اندر هوا و بن اندر زمین ».  مردم شروع کردند به برج سازی‌ها در کوچه‌های غیراستاندارد. علاوه بر این درشکه‌ها افزایش پیدا کرد، گرد و خاک‌ها بیشتر شد و شد آنچه شد.

البته اثرات این آلودگی‌ها در زندگی حیات وحش و محیط زیست هم دیده شد. از پرندگان از این شهرها رفتند. باید بررسی کنیم چطور از «هوا پاک دیدم ز پرندگان» رسیدیم به «نبینم همی در هوا پر زاغ». چنین فضایی در زمانه فردوسی هم تشدید شد.

گرد و خاک و آتش

اما گرد و خاک یک نوع از آلودگی بود. همین جمعیت برای کارهای مختلف، آتش روشن کرد که نه تنها زمین را گرم‌تر می‌کرد بلکه موجب شد دود هم در شهرها افزایش پیدا کند. در شاهنامه هم به این اشاره می‌کند «جهان را ببینی بگشته کبود، زمین پر ز آتش هوا پر ز دود».

درست است که این آلودگی‌ها از هزاران سال قبل شروع شد و تا الان هم ادامه پیدا کرده است، ولی بشر با آن کنار آمده است. چون مجبور هستیم. اما فعلا. بسیاری از مشکلات ریشه در این آلودگی دارد. «همه شهر ویران کنند از هوا» انواع بیماری‌ها از این آلودگی‌ها به وجود آمده است.

امیدوار هستم که همه ما دلسوز خودمون و طبیعت خود باشیم و هماهنگ باشیم.« همه رای با کاردانان زنیم ، به تدبیر پشت هوا بشکنیم»

پایان پیام