راه جاویدان استاد زرویی نصرآباد به دست هنرمندان طنز نویس امروز ادامه دارد

راه جاویدان استاد زرویی نصرآباد

پایگاه خبری گلونی؛ حامد معالی مهربانی: طبق آنچه از تعاریف دینی به ما یادداده‌اند؛ «اعمال ما تأخّر»، آن دسته از کارهایی است که پس از مرگ نیز، آثارش در آخرت به انسان می‌رسد.

مثل نوشتن کتاب، تربیت شاگرد، سنتی از خود به جای گذاشتن و … که اگر این‌ها خوب باشد؛ همه برای او ثواب و پاداش‌های بی‌اندازه است.

برپایه‌ی همین باور، از زمانی که خبر درگذشت استاد عزیزم، آقای زرویی نصرآباد را شنیدم خیالم برایش راحت است و دروغ چرا، بسیار هم به حالش غبطه می‌خورم.

کتاب‌های خوب ننوشته که نوشته. شاگردان خوبی تربیت نکرده که کرده. سنت‌های خوبی را ایجاد نکرده که کرده. برای چه باید برایش غصه خورد؟!

او تمام کارهایی که باید بعد از مرگ به کمکش بیاید را انجام داده.

اتفاقا به نظر من ایشان الان به جبران سختی‌های این چند سال گذشته که با بیماری روزگارشان را می‌گذراندند، حال خوشی دارند.

چه بسا در کنار کیومرث صابری عزیز (گل‌آقای ملت ایران) دارند عشق آخرت را می‌کنند.

راه جاویدان استاد زرویی نصرآباد

شعرخوانی زرویی نصرآباد

یک روزی از ایشان درباره کارهایی که تحت عنوان دفتر طنز انجام دادند پرسیدم، گفتند:

«عمده‌ی امید و آرزوی من کشف و پرورش استعدادهای جدیدی بوده که بتوانند خون تازه‌ای در بدنه طنز جامعه تزریق کنند.

گاهی اوقات مدیران هنری به قدری سرگرم نیازهای آنی مردم به گونه‌های مختلف هنری‌اند که از خالقان هنر غافل می‌شوند.

یعنی فراموش می‌کنند که نقاشان و آهنگسازان امروز، تربیت شده‌ی دیروزند و امروز باید به فکر پرورش نقاش و آهنگساز برای فردا بود.»

برای همین باورکنید هیچ بعید نیست زرویی و صابری در بهشت هم، کنارهم یک جمع و گعده تازه به راه بیاندازند.

آنها روحشان با کارهای این چنینی آرام می‌گرفت.چه موسسه گل‌آقا، که با نشریات متعدد و فعالیت‌های مختلف برای انتشار طنز راه افتاد و چه دفتر طنز حوزه، که بانی برگزاری اولین محافل و گعده‌ها و جشنواره‌های طنز برای کشف و تربیت استعدادهای طنز و طنازی شد.

این آدم‌های بزرگ، که زندگی‌شان همه از اعمال حسنه‌ی ما تأخّر است، عادت به کارهای خوب دارند.

حیف که نمی‌شود به راحتی خبر از آن طرف گرفت، وگرنه می گفتم که چه جمع خوشی شکل گرفته و این بزرگان الان مشغول چه کار جدید و اثرگذاری شده‌اند.

فقط آنچه که مطمئنم این است که اگر در این طرف، شما چیزی از طنز و طنازی و رسانه‌های منتشر کننده طنز می بینید ادامه راهی است که این افراد در این دنیا ساخته‌اند.

راهی که خود استاد آن را خیلی روشن می دید.

گمان مبر که به پایان رسید کار مغان

هزار باده ی ناخورده در رگ تاک است

پایان پیام