بطوله در بین اکثر بانوان بومی قدیمی کیش رایج است و جزو لباس سنتی آنان است

به گزارش پایگاه خبری گلونی: بطوله در بین اکثر بانوان بومی قدیمی کیش رایج است و جزو لباس سنتی آنان است.

صنایع دستی خاص بانوان

این قبیل صنایع مخصوص خانم‌های بومی کیش است و مردان در ساخت آن دخالتی ندارند و بیشتر در زمینه لباس و پوشاک زنان و اشیاء زینتی که زنان بومی از آن استفاده می‌کنند است.

از جمله این صنایع ، هنر بطوله دوزی ( برقع دوزی) و هنرتلی یا  بادله دوزی است.

هنر بطوله دوزی

برقع یا نقاب که در زبان محلی کیش به آن بطوله گفته می‌شود در بین اکثر خانم‌های بومی قدیمی رایج است و جزو لباس سنتی زنان بومی است.

در گذشته دختران بومی هنگام عقد و شروع زندگی مشترک، این پوشش را که نماد زن متاهل است به صورت می‌زدند.

این وسیله چه از لحاظ بزرگی و کوچکی  و میزان پوشاندن صورت و چه از لحاظ کیفیت و نوع پارچه آن، انواع مختلفی دارد.

‌بطوله خانم‌های جوان و تازه عروس باریکتر و زیباتر است و بیشتر ملامح صورت زن را نشان می‌دهد.

ولی بطوله های زنان میان سال و سالخورده بزرگتر و اغلب صورت آنها را می پوشاند و تنها قسمت چشمان آنها قابل رویت است.

فلسفه پوشیدن آن در بین زنان بومی مانند اکثر نقاط جنوبی کشور از چند جهت قابل بررسی است.

کاربرد این پوشش

مهمترین کاربرد این پوشش در فرهنگ بومیان کیش ، حجاب و ستر است و زنان برای اینکه صورت آنها از نگاه نامحرم مصون باشد از برقع یا بطوله  استفاده می‌کنند.

با توجه به شیوه زندگی بومیان کیش که اکثراً فامیل و از یک طایفه هستند و دید و بازدید با همسایگان و نزدیکان از ارکان اصلی فرهنگ آنهاست و دائم به خانه های همدیگر رفت و آمد می‌کنند،

بویژه زنان که اغلب وقت بیکاری و فراغت خود را به این کار اختصاص می‌دهند پوشیدن بطوله باعث آزادی بیشتر آنها در تردد بین مردان و نامحرمان می‌شود.

کاربرد دیگر بطوله  محافظت از پوست بانوان در برابر آفتاب سوزان جزیره است.

باتوجه به فعالیت زیاد خانم‌ها در امر خانه داری و رسیدگی به دام و طیور و آشپزی و غیره که اغلب این کارها در آفتاب صورت می‌گیرد.

همچنین رفتن آنها به برکه ها جهت تأمین آب شرب خانواده(که درسال های نه چندان دور انجام می شده است) باعث می‌شود که آنها اغلب روز را در آفتاب به سر برند.

به همین خاطر پوشیدن بطوله خود باعث ممانعت از تابش مستقیم نور آفتاب به صورت آنها می شود و از بیماریهای خاص آفتاب محافظت می‌کند.

یکی دیگر از کاربردهای بطوله در بین زنان بومی جنبه زینتی و زیبایی آن است و باعث زیبا تر شدن آنها می‌شود.

 آنها در مراسم مختلف عروسی و عید با استفاده از بطوله های نو و نصب طلا بر روی آن و استفاده از شبگ‌های طلایی و نقره‌ای به نوعی به آراستگی و زیبایی خود می‌افزایند.

مواد تشکیل دهنده بطوله

در ساخت این پوشش از نوعی پارچه کلفت به نام « خلگ بطوله» که رنگی طلایی مایل به سیاه دارد استفاده می‌کنند و این ماده خام بیشتر از هند و کشورهای عربی خریداری می‌شد.

آن را با استفاده از قیچی  به شکلهای مورد نیاز در می‌آوردند و با اضافه کردن چوبی کوچک در وسط آن (سیف) و بندی در گوشه های آن (شبگ ) به صورت می‌زدند.

سیف: چوبی کوچک و نازک که اغلب از خوشه درخت خرما تهیه می شود و در وسط بطوله قرار می‌دهند تا روی بینی قرار گیرد و مانع خم شدن شود.

خلگ بطوله: چنانچه بالا گفته شد از جنسی کلفت و رنگی طلایی داراست که رنگ آن با گذشت زمان نیلی یا سیاه می‌شود.

شبگ: بندی است که برای بستن این پوشش دور سر خود، به آن وصل می کردند و تقریبا طول آن دو متر است و بیشتر از جنس ابریشم یا موی بز یا پلاستیک بافته است.

 روی آن با زری طلایی یا نقره ای پوشانده می‌شد.

طلا: قطعه طلایی که بین بطوله و شبگ قرار می گیرد که بیشتر زنان متمول از آن استفاده می‌کردند.

منبع: واحد آموزش و پژوهش صدا و سیمای مرکز کیش. پژوهشگر: محمد جاسم پور

Kish is an island in the Persian Gulf, off the southern coast of Iran

پایان پیام