فرهنگ جدید آب طرح انتقال لغوشده اسپانیا

فرهنگ جدید آب طرح انتقال لغوشده Ebro اسپانیا

به گزارش پایگاه خبری گلونی، نوشتار حاضر ترجمه‌ای است از:

Interbasin water transfers and integrated water resources management: Where engineering, science and politics interlock. J. Gupta, P. van der Zaag. Physics and Chemistry of the Earth 33 (2008).

این ترجمه از مسائل کلیدی در پروژه‌های انتقال میان‌ حوضه‌ ای آب را اندیشکده تدبیر آب ایران انجام داده است که آن را در چند بخش می‌توانید بخوانید.

۲-۵- فرهنگ جدید آب طرح انتقال لغوشده Ebro اسپانیا

در اسپانیا طرح بزرگ انتقال میان‌حوضه‌ای آب از حوضه Tajo به حوضه آبریز Segura بهره‌برداری می‌شود (یک میلیارد متر مکعب در سال یا ۳۳ متر مکعب در ثانیه به طول ۲۸۶ کیلومتر و بار هیدرولیکی ۲۴۲ متر).

این انتقال در دهه ۱۹۳۰ مطرح و در دهه ۱۹۷۰ ساخته شد. موفقیت این طرح بحث‌برانگیز بوده است.

برنامه ملی هیدرولوژیکی[۱] در سال ۲۰۰۱، انتقال میان‌حوضه‌ای جدیدی را پیشنهاد کرد که شامل انتقال آب از Ebro به منطقه خشک جنوب شرق (یک میلیارد متر مکعب به فاصله ۹۱۲ کیلومتر به هزینه برآوردشده ۷-۴ میلیارد یورو) است.

این پیشنهاد به شدت بحث‌برانگیز و در اسپانیا و نیز در بیرون از اسپانیا زیر سئوال برده شد.

گروه‌های مخالف طرح انتقال، جنبشی با نام فرهنگ جدید آب به راه انداختند.

«فرهنگ جدید آب» خواهان درک کل‌نگرانه آب، با وقوف بر ارزش «اکوسیستمی» و نیز جنبه معنوی آن است.

این جنبش اجتماعی و علمی اظهار می‌کند که فرهنگ گفت و گو و بحث مسالمت‌آمیز درباره توسعه پایدار را ترویج می‌کند.

از نظر این جنبش، برنامه ملی هیدرولوژیکی، تداوم رویکرد عرضه‌گرایی است که سیاست دولت اسپانیا درباره توسعه منابع آب در قرن بیستم بر پایه آن بوده است.

برنامه ملی هیدرولوژیکی در سال ۲۰۰۱ رسماً تصویب و قانونی شد، ولی طرح انتقال Ebro در دادگاه عالی اسپانیا در ژوئن ۲۰۰۴، به دلیل نقض مفاد چارچوب مدیریت آب اتحادیه اروپایی (WFD) لغو گردید.

فرهنگ جدید آب طرح انتقال لغوشده Ebro اسپانیا

این حکم با تغییر دولت اسپانیا همزمان بود. دولت جدید تجدید نظر در رویکرد عرضه‌گرایی در سیاست آب را دنبال می‌کرد.

طرح انتقال Ebro بحث فراوانی را برانگیخت.

بسیاری از شهروندان درباره هزینه‌ها و فایده‌ها، از جمله هزینه‌های ناملموس این پروژه عظیم و نحوه‌ای که بر مناطق مختلف، گروه‌های مصرف‌کننده، بخش‌ها و نسل‌های آینده تحمیل و/ یا بازتوزیع خواهد شد نامطمئن بودند.

بسیاری از مردم به اطلاعات ارائه‌شده دولت اعتماد نداشتند. نتیجه این تلاش‌ها، فاصله‌گرفتن از راه و رسم‌های مدیریت آب در قرن بیستم، و شکل‌گیری سیاست جدید آب است که همسویی بیشتری با اصول اساسی رویکرد یکپارچه دارد.

[۱] National Hydrological Plan

پایان پیام