حمید حامی از دلتنگی پرنده می‌گفت بندهای امروزی از سیم آخر می‌گویند

حمید حامی از دلتنگی پرنده می‌گفت بندهای امروزی از سیم آخر می‌گویند

پایگاه خبری گلونی؛ راضیه حسینی: دلم گرفت ای هم نفس، پرم شکست توو این قفس…

اکثر ما این آهنگ را کاملا به‌خاطر داریم. صدای حامی و هم‌دوره‌ای‌هایش زمانی طرفداران بسیاری داشت و بیشتر شنیده می‌شد.

حمید حامی در اجرای کنسرت اخیرش که بعد از مدت‌ها صورت گرفته بود، با نیما مسیحا که به عنوان مهمان در کنسرت حضور داشت همخوانی کرد.

دو خواننده از نسلی که آهنگ‌هایشان به دل می‌نشست و زیبا بود.

این روزها حامی، نیما مسیحا و خیلی از هم‌دوره‌ای‌های آن‌ها در میان بندهای مختلف گم شده‌اند.

موسیقی زیبا و صدای دلنشین‌شان میان موزیک‌های تند و به قول بعضی‌ها مخصوص باند ماشین، شنیده نمی‌شود.

دیگر کسی با دلتنگی یک پرنده عاشق کاری ندارد. عاشق‌ها به سیم آخر می‌زنند و  هر بار این درو محکم می‌بندند و می‌روند.

 تعریف عشق عین خوردن قهوه و شکلات سطحی شده است.

اصلا کسی عاشق نمی‌شود. یک‌جورهای فقط جاست فرند هستند و بس.

ترانه‌های حمید حامی و مسیحا را می‌شد فهمید. ولی نسل جدید خواننده‌ها معلوم نیست با خودشان و ترانه‌هایشان چند چند هستند؟

خوانندگی بیشتر به بیزینس تبدیل شده است تا کار هنری

خواندن و خوانندگی بیشتر شبیه یک بیزینس شده تا کار هنری.

تهیه کننده‌ای روی چند جوان سرمایه‌گذاری می‌کند و انتظار سود حسابی از فروش آلبوم‌ها دارد. همین کافی‌ست.

در دنیای امروز هر چه آهنگ‌هایت بیشتر فروش کند و پول بیشتری به جیب تهیه کننده‌ها برود معروف‌تر و هنرمندتر می‌شوی!

برنامه‌های مختلف تلویزیون پر شده از خواننده‌هایی که به عنوان هنرمند دعوت می‌شوند، ولی هیچ دانشی از هنر موسیقی و خوانندگی ندارند.

شاید حسابی گل کرده باشند و سرشان خیلی شلوغ باشد. ولی بعید است بتوانند ماندگاری امثال حمید حامی را داشته باشند.

حمید حامی از دلتنگی پرنده می‌گفت بندهای امروزی از سیم آخر می‌گویند

جای آهنگی که بعد از سال‌ها با شنیدنش لبخندی کنج لبت بنشیند و یاد خاطره‌ها بیفتی در نسل جدید خواننده‌ها خیلی خالی‌ست.

این روزها آن‌قدر سرعت ظهور و افول خواننده‌ها زیاد شده است که نه موسیقی و نه ترانه‌هایشان در خاطر آدم نمی‌ماند.

عین قطاری می‌مانند که در ایستگاهی توقف کرده و بعد از چند دقیقه به حرکت خودش ادامه ومی‌دهد و آن‌قدر دور می‌شود که دیگر اثری ازش باقی نمی‌ماند.

نه صدا و نه تصویری فقط یک ریل خالی و آماده برای قطار بعدی.

پایان پیام