کارگران دستمزد عادلانه می‌خواهند نه بسته حمایتی

کارگران دستمزد عادلانه می‌خواهند نه بسته حمایتی

پایگاه خبری گلونی، محمد پورخداداد: سرپرست وزارت کار گفت: افزایش دستمزد کارگران در دستور کار نیست. بسته‌های حمایتی یکشنبه آینده نهایی می‌شود.

باید از جناب سرپرست پرسید چه زمانی منافع کارگر در اولویت بوده که اکنون باشد.

کارگران همیشه قشری بوده‌اند که به دلیل نداشتن صنف و اتحادیه‌ واقعی که از نمایندگان حقیقی کارگران تشکیل شده باشند، باید جور همه کسری بودجه‌ها و ناکارامدی سیستم اقتصادی کشور را به دوش بکشند.

کارگران ناراضی از حداقل دستمزد

زمستان هر سال گوش فلک از بحث و جدل نمایندگان مجلس و صنوف کارگری و دولت بر سر حداقل دستمزد کارگران کر می‌شود.

این دعوا معمولا تا اوایل بهار سال بعد طول می‌کشد و پس چند بار اعلام و تکذیب، یک عدد تعیین می‌شود که هم دولت راضی باسد هم مجلس و هم کارفرمایان.

تنها کسانی که از این عدد ناراضی هستند خود کارگرها هستند.

حداقل دستمزد کمترین اجرتی است که کارفرمایان باید قانوناً به کارگران بپردازند.

به طور معادل، کمترین دستمزدی است که کارگران کارشان را در ازای آن می‌فروشند.

این دستمزد باید استاندارد زندگی کارگران را زیاد، فقر و نابرابری را کم و کاروپیشه را مجبور به کارآمدتر شدن کند.

اما نکته اینجاست که مسئولان کشور انگار برداشت درستی از این تعریف عام در مورد حداقل دستمزد ندارند.

کارگران دستمزد عادلانه می‌خواهند

احتمالا آنها این برداشت را دارند که هرساله دور هم جمع شوند و کمترین دستمزدی که ممکن است را برای کارگران در نظر بگیرند.

دستمزدی که نه متناسب با نرخ تورم است و نه با واقعیت‌های اقتصادی خانواده‌ها سنخیت دارد.

هربار هم که در اثر تحریم‌ها و یا مشکلات دیگر فشار مضاعفی به کارگران می‌آید مانند یک بسته حمایتی توزیع می‌شود که برای تامین نیازهای خانوار بیشتر به شوخی شبیه است.

حداقل دستمزد یک‌سوم درآمد خط فقر است. یعنی یک کارگر برای تامین نیازهای اولیه خود کیلومترها فاصله دارد.

اتحادیه‌های کارگری راه چاره

این جمله مشهور نظریه‌پردازان بزرگ اقتصادی را به یاد بیاوریم که کارفرمایان و ابرسرمایه‌داران از کم کردن دستمزد کارگران به سودهای کلان می‌رسند و همیشه کارگران نردبان موفقیت آنها بوده‌اند.

حق کارگر همیشه با چانه‌زنی‌های مسئولان دولتی و کارفرمایان نادیده گرفته شده است.

قدرت صاحبان تولیدی‌ها و کارخانه‌جات بزرگ همواره به تلاش کارگران ایرانی چربیده است.

وضعیت حقوق مادی و معنوی کارگران تا زمانی که اتحادیه‌های کارگری با رای مستقیم خود کارگران شروع به فعالیت نکنند تغییری نخواهد کرد.

روندی که در همه‌جای دنیا طی شده است و جای خالی آن در کشور بسیار احساس می‌شود. کارگران دستمزد می‌خواهند این طور از آنان حمایت کنید.

پایان پیام