صادرات چمدانی شیرینی و روند رو به رشد اقتصاد

یکی از مسئولان گفته است ما صادرات شیرینی نداریم و اگر صادراتی هم باشد صادرات چمدانی شیرینی است. یعنی مردم با چمدان شیرینی صادر می‌کنند.

پایگاه خبری گلونی، معین بادپا: رئیس اتحادیه قنادی و کافه قنادی گفته است صادرات رسمی شیرینی نداریم و تنها صادرات این محصولات به صورت چمدانی و مسافری به کشورهای اروپایی، کانادا و کشورهای حاشیه خلیج فارس و آسیای میانه صورت می‌گیرد.

به نظر می‌رسد چمدان دیگر فقط برای جابجایی دلار و ارز استفاده نمی‌شود و روز به روز جای خودش را در میان دل و مغازه تجار و کاسبان و مسئولان باز می‌کند.

از همان زمانی که برخی از فوتبالیست‌ها در چمدان‌هایشان ده تا ده تا لباس ورزشی و گوشی موبایل وارد کشور می‌کردند و همه را هم برای مصرف شخصی می‌خواستند، خیلی وقت است گذشته، اما بالاخره دارد حق به حقدار می‌رسد.

چند سوال در مورد صادرات چمدانی شیرینی

فقط در مورد صادرات چمدانی شیرینی چند سوال اساسی وجود دارد که امیدواریم یکی پیدا شود و پاسخ بدهد:

شیرینی‌ها را چطور در چمدان می‌چینید که تبدیل به پودر شیرینی نمی‌شود؟

آیا نرمی شیرینی‌ها در حدی هست که قابل خوردن باشد؟

آیا شیرینی له شده و پودر شده در آن ور دنیا خریدار زیادی دارد؟

از کدام مدل چمدان برای این جابجایی استفاده می‌شود؟

آیا اگر چمدان پیدا نشود، می‌توان از نایلون و کیسه هم استفاده کرد؟ تازه هزینه‌ها هم کاهش پیدا کند.

آیا سلیقه مردم کشورهای دیگر در انتخاب شکل و ظاهر شیرینی با ما فرق می‌کند؟

آیا شیرینی‌ها به صورت درسته صادر می‌شود یا مواد اولیه می‌فرستند؟ به همراه دستور پخت.

آیا شیرینی‌ها را به صورت چیده شده در ظرف صادر می‌کنند؟

آیا شیرینی‌های سنتی هم در لیست صادراتی‌ها قرار دارد؟

آیا قیمت شیرینی اینقدر بالاست که صادرات چمدانی و مسافری آن بیارزد؟

آیا در کشورهای دیگر شیرینی را با قاشق می‌خورند؟

آیا خارجی‌ها فکر می‌کنند ما شیرینی را با قاشق می‌خوریم؟

آیا آمریکایی‌ها با مردم کشورهای دیگر فرق دارند که به آنجا صادر نمی‌کنیم؟

آیا امکان توسعه صادرات به این شیوه وجود دارد؟

آیا این نوع صادرات، قاچاق محسوب می‌شود و غیرقانونی است؟

آیا آنطور که برخی از مسئولان می‌گویند حال اقتصاد خوب و رو به رشد است؟

پایان پیام