حتی مهران مدیری چنین ادعایی نکرده است، گلزار واقعا به حرف‌هایی که می‌زند باور دارد؟

حتی مهران مدیری چنین ادعایی نکرده است، گلزار واقعا به حرف‌هایی که می‌زند باور دارد؟

پایگاه خبری گلونی محمد پورخداداد: انگار زیاد شدن فالوورهای اینستاگرام و پرفروش شدن فیلم‌های درجه سه که محمدرضا گلزار در آنها بازی می‌کند، باعث شده است این بازیگر نتواند واقعیت را درک کند.

گلزار که در آیین پایانی جشنواره سیما هوشمندانه!! از همه تشکر و قدردانی کرد و نشان داد می‌توان مهره مناسبی برای برخی مدیران باشد در سخنانی که ناشی از همان توهم و خودبزرگ‌بینی که ذکر شد دارد گفت:

«خوشحالم که با حضور من در رسانه ملی، مخاطبان زیادی به تلویزیون اضافه شد و قرار است با برنده باش سال‌ها در تلویزیون باشم»

نخست اینکه پس از رسوایی نظرسنجی این جشنواره، دیگر این حرف‌ها بیشتر شبیه شوخی است. ولی قیافه گلزار به کسانی که شوخی می‌کنند نمی‌خورد. گلزار واقعا این حرف‌هایی که می‌زند را باور دارد.

کسی مثل مهران مدیری که سه دهه پرمخاطب‌ترین برنامه‌های صداوسیما را ساخته است هم هیچگاه این ادعا را  نکرده است.

همه می‌دانیم که گلزار بازیگر درجه یکی نیست. اصلا بازیگر درجه یکی نیست. پس نتیجه می‌گیریم گلزار به حرف‌هایش اعتقاد دارد که اینچنین محکم و بدون لرزش این ادعا را روی سن به زبان می‌آورد.

حتی مهران مدیری چنین ادعایی نکرده است

پس ما تکلیفمان با گلزار مشخص است و حالا روی سخنم با کسانی است که به سخنان او خورده می‌گیرند.

چه بخواهیم چه نخواهیم افرادی حالا بیشترین مخاطب را دارند.

وضعیت فرهنگی کشور به جایی رسیده است که آدم‌های درجه یک بیشتر سعی می‌کنند ساکت باشند و خودی نشان ندهند.

چون می‌دانند حالا دور، دور شایسته‌‌ها نیست.

در همین موضوع اجرا بسیاری از باسابقه‌ترین و خوش‌صداترین مجریان حالا از اجرا دور هستند.

با شخص گلزار، حمید گودرزی یا دیگران مشکلی وجود ندارد بلکه موضوع این است که حالا صداوسیما برای جذب مخاطب دستانش را بالا برده و مجبور است دست به دامان بازیگران پرطرفدار ولی بدون خمیرمایه این حرفه شود تا مگر فالوورها و دختران و پسران نوجوان طرفدارشان بتوانند مخاطبان سیما را بالا ببرند.

واکنش نیما کرمی به سخنان محمدرضا گلزار

اگر فرصت برابر و شایسته‌سالاری جای خود را به این بلبشوی حال حاضر صداوسیما بدهد، دیگر شاهد این حرف‌ها نیستیم چون آن‌وقت امثال گلزار باید آخر صف بایستند تا بلکه دقایقی برای ابراز وجود پیدا کنند.

پایان پیام