خونه پدر نون و انجیر؛ خونه شوهر نون و زنجیر

پایگاه خبری گلونی، بیتا اسماعیلی: در کشور ما هر روز آمارهای عجیب وتکان دهنده اعلام می‌شود یک روز میزان دیابت بالا می‌رود یک روز خبر از افزایش سن اعتیاد می‌دهند. یعنی روزی نیست که تن و بدن مردم را با این آمار‌ها نلرزانند. آخرین آمار هم آقای سعید مدنی، پژوهشگر مسائل اجتماعی اعلام کرده‌اند: «۶۶ درصد زنان حداقل یک بار در زندگی مشترک، خشونت را تجربه کرده‌اند». البته به شمامردم عزیز بگویم که میزان خشونت ما ایرانی‌ها هنوز از کشورهای غربی پایین‌تر است ولی اگر کمی سریع بجنبیم می‌توانیم در این زمینه هم از غربی‌ها پیشی بگیریم.

ما ایرانی‌ها یک باوری داریم که با ازدواج همه چیز درست می‌شود مثلا اگر مردی دیوانه باشد خانواده‌اش می‌گویند: «ازدواج کنی درست می‌شود»؛ اگر دختری بگوید: «این مرد همیشه درحال چرت زدن است یک عده از فامیل دورش جمع می‌شوند و می‌گویند:» ازدواج کنی درست می‌شود «. یا اگر بگوید:» هر شب مرا با مشت و لگد می‌زند «باز هم یک عده دورش جمع می‌شوند و می‌گویند:» خونه پدر نون و انجیر خونه شوهر نون و زنجیر».

به نظر من ازدواج در ایران وصلت دو نفر نیست وصلت دو ایل است که هر کدام با یک باوری سعی در دخالت در زندگی مشترک فرزندشان دارند. برای مثال یک خانمی دهه چهل با همسرش ازدواج کرده آن دوران مرسوم بوده مرد ایده آل مردی باشد که وقتی پایش را در خانه می‌گذارد کاشی‌های خانه شروع به شکستن کنند. همین زن حالا که مادر شده به پسرش می‌گوید: هر جا دیدی زنت زیادی حرف بزن بشونش سرجاش و به همین راحتی یک باور غلط را به نسل بعدی منتقل می‌کند. متاستفانه بسیاری از این خشونت‌ها در اثر تغییر نکردن فکر زن‌هایی ست که مادر شده‌اند و با‌‌ همان فکر‌های منسوخ شده بچه را تربیت می‌کنند. بنابر این هر روز شاهد این هستیم که پدر یا مادری فرزندش را در کوچه یا خیابان به خاطر اینکه گریه می‌کند زیر بار مشت و لگد می‌گیرد و اگر از آن‌ها سوال کنی چرا این کار را می‌کنی؟ اکثر قریب به اتفاقشان می‌گویند:» بچه خودمان است اختیارش را داریم «. نبود قانون حمایتی از زنان و کودکان درجامعه به شدت احساس می‌شود تا زمانی که این فکر که» زنمه اختیارشو دارم «در کشور ما رواج داشته باشد من یقین دارم که میزان خشونت باز هم بالا‌تر خواهد رفت.

پایان پیام