خدا را شکر کنید که بیابان داریم

یک روز خواهد رسید که ایرانیان پروردگار مهربان را شکر می‌کنند بابت آنکه در سرزمینی بیابانی به نام ایران، آفریده شدند.

به گزارش پایگاه خبری گلونی، بسیاری از مردم میان بیابان و کویر تفاوت قائل نیستند. یعنی به بیایان کویر می‌گویند و فکر می‌کنند بیابان یعنی کویر.

اما بیابان با کویر فرق دارد. هم اکولوژیست‌ها و زمین‌شناس‌ها و هم مختصصان هواشناسی بیابان و کویر را فرق می‌گذارند.

بیابان‌ها یکی از مهم‌ترین اکوسیستم‌های جهان و ایران هستند. پر از تنوع‌زیستی و پر از حیات‌وحش. آن چه در بیابان می‌روید خار نیست. تنوع‌ گیاهان و درختچه‌ها در بیابان حیرت‌انگیز است.

محمد درویش کارشناس و فعال محیط زیست در این باره نوشته است:

یک: وقتی در آن دریای زرین و درخشانِ نرمینه‌های خرد راه می‌روی و به آبی‌ترین بخش آسمانی که تاکنون دیده‌ای، می‌نگری؛ تازه درمی‌یابی که اگر بیابان نبود، زندگی چیزی کم داشت! نداشت؟

دو: لطفاً به بیابان بدوبیراه نگویید، آن را با بیابانزایی اشتباه نگیرید و به جای مقابله با دومی، سراغ اولی نروید! بیابان، زیباترین برهنه‌ای است که می‌شناسیم، کاملاً افسونگر؛ عمیقاً اهورایی و شدیداً بی‌انتها.

سه: به اندازه یک زندگی در بیابان زیسته‌ام؛ تقریباً همه بیابان‌های ایران را دیده‌ام؛ از سکوت بی‌رقیبش، از داغی جانسوزش؛ از افق پایان‌ناپذیرش و از ناهمواری‌های همیشه طناز و دلبری‌های هوش‌ربایش ‌مست شده‌ام. مباد که با اصرار بر بیابانزدایی به جای مهاربیابان زایی، این کلوپاترای طبیعت را قربانی کنیم!

چهار: یک روز خواهد رسید که ایرانیان پروردگار مهربان را شکر می‌کنند بابت آنکه در سرزمینی بیابانی به نام ایران، آفریده شدند؛ روزی که دریافته‌اند: بیابان هم به آنها آرامش و عظمت و پایداری می‌بخشد و هم برای آنها، چون یک صندوق ارزی پایدار، پول تولید می‌کند.

پایان پیام