تصاویری از فشن شوی خاص معلولین

پایگاه خبری گلونی، مهدیسا صفری‌خواه: دومین فشن شوی معلولین در سکوت خبری برگزارشد. ظاهراً برگزاری دوره اول با اسقبال شدیدی همراه بوده‌است. ۳۷ مدل روی استیج آمدند و بیش از ۵۰ دست لباس برای ۱۴ نوع بیماری توسط محبوبه رحیمیان کارآفرین حوزه معلولان در دوره تول و اسفندماه ۹۶طراحی شد.

لباس، دغدغه معلولین

معلولان ضایعه نخاعی و آنهایی که فرم ستون فقراتش تغییر کرده با معضل لباس مناسب روی ویلچر روبرو هستند.

لباسی که به آنها احساس راحتی و امنیت بدهدو بورد فعالیت‌هایشان روی ویلچر را بیشتر کند. دوره اول ظاهراً با هدف ارتقای پوشاک معلولین برگزار شد و روی موضوع پوشاک خاص برای معلولیت‌های خاص توجه ویژه‌ای شده بود.

دولت به آنها زیرساخت بدهکار است

اتفاقاتی از این دست را باید به فال نیک گرفت. حور معلولین در جامعه با شریف‌ترین فرم مطرح کردن مطالباتشان را باید جدی گرفت. شعارها برای ساخت بسترها و زیرساخت‌ها و مناسب سازی جامعه برای حضور معلولین را باید تمام کرد.
هنوز ابتدای راهیم

ایجاد سهمیه و اعطای وام به کارفرماها برای استخدام افراد با معلولیت از گل‌درشت‌های دولت دوازدهم است. ضمانت‌های اجرایی و توجه به حسن اجرای آن در مراکز مختلف کمک می‌کند دولت یک گام بزرگ برای برآوردن حقوق شهروندی این افراد بردارد.

تزریق امید را جدی بگیریم

معلولین نیازمند خودباوری و تعامل با جامعه هستند. آنها می‌توانند دنبال رٶیاهایشان بروند به اندازه هر کدام از ما حق داشتن این رٶیاها را دارند. فشن‌‌شوهایی از این دست که بازتاب جهانی دارند به جذب حمایت‌های مادی و معنوی و برداشتن گام‌های بزرگ تر و ایجاد لاین‌های پوشاک ویژه معلولین کمک می‌کند.

پوشاک معلولین، گام اول

حضور دولت کنار کارآفرین‌ها کمک می‌کند تا استفاده از برندهای معلولین برای همه آنها ارزان تر شود و راحتی و آرامش حداقلی را به آنها بازگردانیم.

با هم یاد بگیریم

خبرهایی از این دست در جامعه غمزده این روزها از امید حکایت می‌کند. از تداوم زندگی و برخورد صحیح با افراد معلول بدون نگاه ترحم‌آمیز. این همان حلقه گمشده برخورد اجتماعی با این افراد است. ما به کارگاه‌ها، فشن‌شوها برای تعامل سازنده با این افراد و درک نیازهای واقعیشان به طور جدی احتیاج داریم.

سلبریتی‌ها کجا هستند

کاش سلبریتی و میکروسلبریتی‌های همیشه در صحنه اینستاگرام، در لابلای اخبار خرید لباس و ماست و دوغ و کوبیدن خانه هایشان فرصت حمایت از این ایده‌های بکر را از دست نمی‌دادند. البته اگر قرار است فاکتور بفرستند، ما را خیرشان امید نیست!

پایان پیام