چرا مربی‌های خنداننده شو مبهم حرف می‌زنند؟

پایگاه خبری گلونی، نگار فیض‌آبادی: از خندوانه و خنداننده شو که برنامه‌ای پربیننده تلویزیونی در حوزه استندآپ کمدی است، انتظار می‌رود که مربی‌ها تخصصی، واضح و صریح، نظر بدهند. اما اغلب، ترجیح می‌دهند تمام حرفشان را در این جملات‌ خلاصه کنند: «باهوشی، خنده‌های شیرینی داری، تو نمکی، پر از شیرینی هستی، جذاب بود، گرمی، ویژه‌ای، دوست‌داشتنی هستی، منحصربه‌فردی، اصلاً نمی‌شه به تو نخندید و…»

ملاک باهوش بودن چیست؟

عباراتی که برایتان نوشتم، همگی مبهم‌اند. اما درعین‌حال، مربی‌ها به‌وفور از آنها استفاده می‌کنند. گاهی هم ‌نظرهای تخصصی‌شان را مطرح می‌کنند که البته تعدادشان کم است.

حالا این سؤال اساسی مطرح می‌شود که مخاطب و شرکت‌کنندگان خنداننده شو از کجا باید معنی این عبارات را بفهمند؟ معیار بانمک بودن چیست؟ واقعاً منظور از «تو باهوشی»، چیست؟ راستش ما شیفته این هستیم که با جمله «باهوشی»، مورد خطاب قرار بگیریم. اما واقعاً چقدر برای «تلاش» افراد ارزش قائلیم؟

علت تشویق‌های کلامی مربیان چیست؟

چرا مربیان خنداننده شو اصرار دارند برچسب‌های باهوش و بانمک و… را به شرکت‌کنندگانی بچسبانند که متن‌های ضعیفی دارند؟

که اگر ضعیف نبودند نیازی نبود به سراغ دست در بینی کردن، شوخی با عمه و شوخی‌های مشمئزکننده بروند. بنابراین همچنان باید پرسید علت این تشویق‌های کلامی و برچسب‌های خاص و ممتاز چیست؟

گاهی به افراد، صفاتی را نسبت می‌دهیم که نه‌تنها کمکی به آنها نمی‌کند بلکه باعث می‌شود فکر کنند مسیر درستی را پیش‌گرفته‌اند و تا مدت‌ها هم در همان راه بمانند.

به مخاطبان خنداننده شو حق بدهید

یکی از مربیان گفت در این دوره از خنداننده شو شاهد کمدی سطح بالا هستیم. (راستی واقعاً اینطور است؟)

در چنین برنامه‌ای و با این ادعا، از مربیان انتظار می‌رود تا نظراتشان را تخصصی و دقیق بگویند و مبهم‌گویی و تعارف را کنار بگذارند تا از این طریق، اسباب یادگیری شرکت‌کنندگان و مردم را فراهم کنند.

راستی اینکه رامبد جوان به یکی از شرکت‌کنندگان بگوید «ممکن است عده‌ای با اجرای تو حال نکنند ولی مشکل خودشونه»، نظر تخصصی است؟

یادمان نرود مخاطبان فهیمی هستند که فرق طنز، هزل، هجو و… را می‌دانند و نباید به چشم تخریب‌گر به آنها نگاه کرد. لازم است به مخاطبان هم حق بدهید که از شوخی‌های مبتذل خوششان نیاید و نقد سازنده‌شان را مطرح کنند. شاید هم دقیقاً مشکل از متن‌ها باشد اما کسی از مربیان، جسارت بیانش را ندارد و مشکل را مربوط به مردمی می‌داند که از کارهای سخیف، خوششان نمی‌آید.

پایان پیام