ایرج رحمانپور

ایرج رحمانپور در خرم آباد زاده شد و کودکی و نوجوانی را در سرزمین پدری‌اش کوهدشت سپری کرد.

از کودکی با توجه به توانایی‌اش در آواز خوانی به آواز روی آورد.

زندگی در یک منطقهٔ باستانی و آشنایی با فرهنگ و هنر «سرزمین مفرغ» او را به مطالعهٔ زبان و فرهنگ کهن سوق داد.

وی از دهه پنجاه تا کنون به سرایش ترانه و خوانش این آثار مشغول است.

ایرج رحمانپور در ترانه‌هایش از مجموعه زبانهای لری خرم ابادی و لکی استفاده می‌کند.

آثار او نقش ویژه‌ای در احیا زبان لکی و آشنایی مردم با اشعار لری خرم آبادی داشته‌است.

او متأهل، دارای چهار فرزند و از سال۱۳۷۰ ساکن تهران است. وی هم‌اکنون در زمینه فرهنگ عامه و زبان پژوهش می‌کند.

رحمانپور در میان مردمان مناطق زاگرس‌نشین به «حنجره زخمی زاگرس» شهرت دارد.

او در چند دهه‌ی گذشته آثار ماندگاری را به مردمان این مناطق تقدیم کرده است.

«بهارباد»، «آینه اشک»، «سفر امید»، «هچایه» و «وانو» از جمله‌ی معروف‌ترین آثار این خواننده هستند.