به گزارش بخش محیط زیست گلونی، مجید دریکوند مشاور محیط زیست شورای اسلامی شهر خرمآباد با ابراز نگرانی درباره درختان قدیمی خرمآباد گفت: در طرح جامع شهر خرمآباد توجه کمی به بحث درختان شده است.
ما به شدت نسبت به اوضاعی که درختان چنار در خرمآباد دارند نگران هستیم و از مدیرعامل سازمان پارکهای شهرداری درخواست کردهایم که آماری از تعداد درختهای خرمآباد بهویژه درختان کهنسال خیابانهای مطهری، سازمان و بهیاری ارایه کند. مثلا در همین خیابان بهیاری ساختوسازها و آپارتمانسازیها بدون ذرهای عقبنشینی انجام شده است که واقعا تاسفبار است. این درختان نماد شهر خرمآباد هستند و خیابان مطهری و کوچههایش قابلیت زیادی در جذب گردشگر دارند.
دریکوند همچنین گفت: درتلاش هستیم راهی برای آبیاری فضای سبز خرمآباد با آب غیرآشامیدنی پیدا کنیم تا بتوانیم آب آشامیدنی را در خرمآباد مدیریت کنیم.
پایان پیام
درباره درخت چنار
چنار سردهای از درختان بومی نیمکره شمالی است. درختان چنار بلند قامت و با برگهای پهن بوده و ارتفاع آنها به ۳۰ تا ۵۰ متر میرسد، در پاییز برگهای آنها میریزد و معمولاً در کنار جویبارها و زمینهای مرطوب میرویند، هرچند نسبت به خشکسالی مقاومند.
گونهٔ چنار خاوری در ایران نیز میروید و بیشههای طبیعی آن دیده میشود. درخت چنار از جمله درختانی است که اگر محیط برای آن فراهم شود عمر و رشد زیادی دارد.
بیشتر درختان کهنسال در ایران چنار هستند.
در مقطع شعاعی، پرمگسیهای قرمز متمایل به قهوهای یا نقرهای تولید میکند که به صورت اشکال مشخصی در مقطع مماسی پدیدار میشوند و چنانچه بر آن روغن مالیده شود زیبایی آن را دو چندان میکند. این چوب نه تنها کیفیت بالایی داشته بلکه به دلیل فراوانی، ارزان بوده و به مقدار بسیار زیادی در ایران عرضه میگردد. یکی از مناسبترین چوبها برای خراطی است و از آن برای زیرکار و ساخت ستون و درهای چوبی یکپارچه بخصوص درهای اماکن متبرکه از آن بسیار استفاده میشود.
آدام اولئاریوس در سفرنامه خود در مورد این درخت چنین مینویسد: «این درخت در آلمان ناشناخته است، درخت چنار به بلندی و راستی سرو است، برگهای آن پهن و شبیه برگ مو است، چوب این درخت قهوهای رنگ و تخته به دست آمده از آن زیبا و موجدار است و وقتی به آن روغن میمالند بسیار زیبا به نظر میرسد.»
