گُلوَنی هم حجاب است و هم زینت
پایگاه خبری گلونی – اسحاق عیدی:
این جشن فراخوانی کمرنگ داشت اما در پاسخ، گردهم‌آیی پرشوری به دنبال آورد. سومین جشن گلونی در این تکه‌ی کوچک «پیچ و خم‌های زاگرس»، در پسین روز ۲۶ اردیبهشت در باغ گلستان و در سایه سار دژ شاپورخواست خرم آباد بر پا شد.
استقبال آن چنان بود که در آن فضای کاملا باز، نفس کشیدن را مشکل می‌کرد. زنان و مردان از جوانان و دیرین سال، فقط به خاطر عشق به لرستان، عشق به سنت‌های فراموش شده آن، حضوری پر‌رنگ‌تر از آواز شقایق و کهن دیرینگی مفرغ‌های لرستان را از خود به نمایش گذاشتند. گلونی یک نشان نیست، اسطورهای ژرف است، به جا مانده از دل تاریخ این کهن بوم. هم حرمت معصومیت را نشان می‌دهد و هم پوشش بلند بالای زنان لر را به چشمان می‌آورد.
گُلوَنی هم حجاب است و هم زینت
گلونی پوشش زنان لر است با آن صلابت و فرهیختگی. زن لر این فرهیختگی را از هیچ باور و فرهنگی فرا نگرفته است. از خویشتن خویش برخاسته و در درازنای گذشت روزگاران با رنگ و جلای خود هیبتی به زن لر بخشیده است آنهم به ستبری یافته و کَوَر و هشتادپهلو و آواز و ترنم اساطیری سیمره و کشکان و پل‌های شکسته شده این بر و بوم سمج و پایدار در برابر یورش‌ها و دگرگونی‌ها.
گلونی تنها یک پوشش نیست. تکه‌ای از تاریخ قوم لر است. بازمانده از دورانی که کمتر قومی از فرهنگ و تاریخ و تمدن برخوردار بوده است. این نشان را در نقش‌ها و ریخته‌گری های مفرغ لرستان که به خوبی متجسم شده است می‌توان دید. گلونی هم حجاب است و هم زینت، زینتی بسیار موقر که وقار و زیبایی زن لر را دو چندان می‌کند.
گلونی، تنها پوشش زن لر در چارچوب خانه نیست. این پوشش بر تن زن لر هنگام کار و به گاهِ سوارکاری و در مسافرت تابلویی مینیاتوری را با خود دارد که درست همان تعریفی است که فردوسی از زبان سهراب در ستایش گُردآفرید آورده است:
زنان‌شان چنین است ایرانیان
چگـونـه‌انـد گُـردانِ جـنـگ‌آوران؟