به گزارش پایگاه خبری گلونی به نقل از ایرنا، تنورسازی سنتی در بروجرد از جمله حرفههایی است که قدمتی چند صد ساله دارد و تعداد افراد انگشتشماری که در این حرفه فعالیت دارند رفته رفته در میان آتش داغ تنورهای صنعتی آب میشوند.
خاک رس، کمی ماسه و موی بز برای استحکام، مواد اولیه تنور سنتی را در بروجرد تشکیل میدهند.
تنورساز بروجردی با به هم زدن زیاد مواد اولیه با پا، گل ساخت تنور را آماده و با مهارت ویژه ای با گذاشتن گلها روی هم تنور را شکل میدهد.
بعد از اتمام کار تنور که حدودا دو روز به طول میانجامد، زمانی که هنوز گل تنور خشک نشده است با تکه سنگ صیقلی شده سطح داخلی و خارجی تنور را آنقدر میسابند تا براق و صیقلی شود و بعد از این مرحله نیز تنور باید مدتی برای خشک شدن ثابت بماند.
با گسترش روز افزون نانوایی های ماشینی و سرعت زیاد پخت نان رونق نانواییهای با پخت سنتی و تنوری کم شده است و بیشتر نان قندیپزیها از این نوع تنورها استفاده میکنند.
یکی از تنورسازان بروجردی گفت: مدت ۵۰ سال است که با فراگرفتن تنورسازی از پدرم به این حرفه مشغول هستم. محمد لعلی افزود: تنورسازی، حرفهای سخت و طاقت فرسا است و جوانان امروزی زیر بار این حرفه نمیروند.
به گفته وی یکی از دلایلی که این حرفه در حال فراموشی است کسادی بازار نانوایی های سنتی و گسترش تنورهای گازی است.
وی اظهار داشت: قیمت تنور سنتی بین ۶۰۰ هزار ریال تا شش میلیون ریال بستگی به اندازه تنور دارد و نانوایی هایی که نان های قندی و شیر مال میپزنند از این تنور ها استفاده میکنند.
وی اضافه کرد: من در این حرفه دارای کارتهای مهارت فنی و مهارت صنایع دستی هستم ولی مسوولان صنایع دستی هرگز حمایتی از این حرفه که در حال فراموش شدن است، نداشتهاند.
رییس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بروجرد تنورسازی را از هنرهای سنتی موجود در شهرستان بروجرد دانست و گفت: دو کارگاه تنورسازی سنتی در بروجرد فعالیت دارند که نیازهای شهرها و روستای اطراف را تامین میکنند.
حجتالله یارمحمدی افزود: تا زمانی که مردم به تنورهای گلی سنتی نیاز دارند این کارگاه ها فعالیت می کنند و فراموش نمیشوند.
وی اظهار داشت: تنورسازی به دلیل سختی کار و نیاز به قدرت بدنی بالا نیاز به فعالیت جوانان دارد و اگر رونق بازار کار داشته باشد این حرفه سنتی فراموش نمیشود.
در بازار قدیمی و تاریخی بروجرد حرفه هایی مانند تنورسازی، موتابی، مسگری، جاجیم بافی، نمدمالی و چلنگری وجود دارد که قطعا نیازمند توجه ویژه مسوولان هستند تا مبادا به دست فراموشی سپرده شوند.
پایان پیام
