به گزارش پایگاه خبری گلونی به نقل از انتخاب، نسرین جافری خالق آثاری چون «زخم سایه و بید»، «رمل هندسی آفتابگردان»، «نیمی از مرا کشتهاند» و «به سمت هرگز به سوی هیچ» ششم تیرماه پس از یک دوره بیماری، در تهران دارفانی را وداع گفت. نسرین جافری، متولد سال ۱۳۲۹ در خرمآباد لرستان، و از زنان شاعر تاثیرگذار دهه ۷۰ بود که اشعار و سرودههای او در مطبوعات تهران و لرستان چاپ میشد.
در پی درگذشت این شاعر معاصر شامگاه ششم تیر، هنرمندانی چون ساعد باقری و سهیل محمودی از اعضای انجمن شاعران ایران، احمد مسجدجامعی عضو شورای شهر تهران، جواد امام مدیر عامل بنیاد باران، علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، مجتبی راعی و محمد حسین حقیقی و جمعی از اهالی فرهنگ و هنر با حضور درخانه این شاعر ، فقدان وی را به فرزندانش از جمله «وحید موسائیان» کارگردان سینمای ایران و سایر خانوادههای داغدار تسلیت گفتند.
پیکر این بانوی هنرمند، روز دوشنبه هشتم تیرماه در تهران تشییع و در قطعه نام آوران بهشت زهرا (س) آرام خواهد گرفت.
پایان پیام
خبرنگار: انوشه میرمجلسی
در مورد شعر
مقصود از شعر در علم منطق، سخنی است که نوعاً از قضایای مخیّلات تشکیل شده باشد، و به منظور تأثیرگذاری بر دیگران از طریق عاطفه و تحریک احساسات، ادا شود. هدف شاعر این است که در پرتو خیال پردازی و صورتگری لفظی، مخاطب خود را تحت تأثیر عاطفی قرار دهد و مطابق میل گوینده شعر، پذیرای خواستههای خود گرداند. از آنجا که بیان کردن قضایای مخیّله همراه با وزن و قافیه، بهتر در روحیه مخاطبان تأثیر میگذارد و احساسات و عواطف آنان را تحریک مینماید، بنا بر این بسیاری از دانشمندان علم منطق، وزن و قافیه را هم به عنوان عوامل اساسی و مؤثّر در تدوین شعر، قلمداد نمودهاند و مراعات آن را به شاعران توصیه کردهاند.
بسیاری از شاعران و سرایندگان در طول تاریخ، نقش مهم و کلیدی را در تحریک احساسات و عواطف فرمانروایان و عموم مردم در راستای خواستههای خود ایفا کردهاند.