به گزارش پایگاه خبری گلونی «عصری با داستان» یک جلسه در هر ماه روزهای سه‌شنبه در فرهنگسرای ارسباران با حضور استاد محمدرضا گودرزی برگزار می‌شود. در هر جلسه سه داستان از دوستان خوانده می‌شود و حاضرین در جلسه، نقد و نظر خود را ارائه خواهند داد و در پایان، استاد گودرزی جمع‌بندی خواهند نمود.
«عصری با داستان» این ماه، روز ۱۳ مرداد ساعت ۶ تا ۸ بعدازظهر با نقد و بررسی سه داستان «خانه‌ای با تارهای کرتینه» نوشته‌ی سعید فتحی، «عمارت» نوشته‌ی علیرضا هوشیار و «دریاچه‌ای در بشقاب» نوشته‌ی فرزانه مصیبی برگزار خواهد شد.
شرکت در این جلسات برای عموم آزاد است.
آدرس: سیدخندان، خیابان جلفا، فرهنگسرای ارسباران
تلفن: ۲۲۸۷۲۸۱۸
پایان پیام
داستان
داستان یا قصّه به نثری گفته می‌شود که روایتی تخیّلی در آن نقل می‌شود. داستان شامل انواع رمان، داستان کوتاه و داستانک می‌باشد. از ابر متن‌ها هم در داستان‌های امروزی استفاده می‌شود. داستان یکی از انواع ادبی است؛شامل آثاری که از تخیّل نویسنده خلق می‌شوند و حوادث و شخصیت‌های آن می‌توانند واقعی نباشند.
واژهٔ داستان مرکب از دو بخش «دا» و «ستان» است که «دا» از ریشهٔ هندواروپایی: *dʰē-؛ ریشهٔ فارسی باستان و اوستایی: dā- (آفریدن، ساختن)؛ سنسکریت: dʰā- و فارسی میانه: dah- (آفریدن) و بخش «ستان» پسوند مکان و زمان است، بدین رو داستان؛ «جا» و «گاهِ» آفریدن است. (واژهٔ story در انگلیسی برگرفته از history و histoire (تاریخ) است)
داستان کوتاه گونه‌ای از ادبیات داستانی است که نسبت به رمان یا داستان بلند حجم کم‌تری دارد و نویسنده در آن برشی از زندگی یا حوادث را می‌نویسد درحالی که در داستان بلند یا رمان، نویسنده به جنبه‌های مختلف زندگی یک یا چند شخصیت می‌پردازد و دستش برای استفاده از کلمات باز است. به همین دلیل ایجاز در داستان کوتاه مهم است و نویسنده نباید به موارد حاشیه‌ای بپردازد.
داستان بلند به گونه‌ای از داستان‌ها گفته می‌شود که خصوصیات رمان و داستان کوتاه را هر دو در خود داشته باشد. در داستان بلند درست مانند داستان کوتاه معنا از اهمیت بالایی برخوردار بوده و فشردگی معنایی وجود دارد. همچنین شخصیت‌ها و زمان پیوسته در حرکت هستند، تمامی شخصیت‌ها به صورتی هماهنگ در جهت تصویر معناهای اصلی داستان نقش آفرینی می‌کنند و پیرنگ نیز از استحکام و انسجام بالایی برخوردار است. حال اینکه داستان بلند همچون رمان، شخصیت‌ها را گسترش نمی‌دهد و اما موضوع نیز بیشتر از وضعیتی که در داستان کوتاه دارد در آن گسترده می‌گردد. پرورش شخصیت و معنا در داستان بلند بیشتر از داستان کوتاه صورت می‌پذیرد و تا اندازه‌ای به خصوصیات رمان نزدیک می‌شود.