پایگاه خبری گلونی، رضا ساکی: ابراهیم خدایی از روزنامه‌نگاران لرتبار در نقدی بر روی یادداشتم با عنوان «درباره قوم غُرزن لر» نوشته است:
«ضمن درود و احترام به رضای ساکی دردمند و دغدغه‌مند. خشک شدن کشکان و دیگر معضلات لر هیچکدام به اندازه از دست رفتن اعتبار و تضعیف هویت لری اهمیت ندارند. بی‌توجهی سایت انسجام به موجودیت قومی لر بخشی از پازلی است که یک سر آن جوک و تحقیر و تخریب لر است و سر دیگر آن قطعه قطعه شدن هویت لر میان فارس و کرد و… که به معنی حاشیه‌نشین شدن لرها در همه چیز از جمله موسیقی، ادبیات بومی، فرهنگ بومی و… در درازمدت خواهد بود.
هویت اجتماعی به معنی پیوند افراد جامعه با یکدیگر و همچنین پیوند ایشان با سرزمین و جامعه محل زیست خودشان است.
بنده البته خود جنابعالی را هم از جمله افراد آگاه و حساس به مساله هویت می‌دانم، و درک نمی‌کنم که چرا اگر نمی‌توانید در این قائله از کم‌کاری و کم‌توجهی تیم یونسی به هویت لری چیزی بنویسید باری چرا سکوت نمی‌کنید و نمی‌گذارید جمع دیگری که به این معضل حساسند کارشان را بکنند، ما خشکیدن کشکان را زائده و معلولی از خشکیدن هویت و تضعیف پیوند های انسانی و پیوند انسان و سرزمین می‌دانیم، به تلاش‌های شما هم احترام می‌گذاریم.
آیا این صحیح بود اگر وقتی جنابعالی با آن همه دشواری مشغول زنده کردن روسری لری بودید به شما بگوید ای بابا! فکری به حال بیکاری این مردم بکن، یا بلوط‌ها دارند خشک می‌شوند و تو به فکر یک روسری هستی؟
یادت باشد همان سایت‌ها و شبکه‌هایی دارند از یونسی گلایه می‌کنند که کمپین روز بلوط را هم راه انداختند، در روز گلونی نیز در کنار شما بودند و در انتشار خبر خشکیدن کشکان هم کم‌کاری نکردند.»
نکته‌ای که می‌خواهم خدمت برادرم ابراهیم خدایی عرض کنم این است که من به کرات از «برخی» و «اغلب» در نوشته‌ام استفاده کرده‌ام. به گمان من بخش مهمی از فعالان، نه عقلانی که احساساتی به قضایایی چون سایت انسجام ملی می‌پردازند. به نظرم مقایسه میان بیکاری و روز گلونی و سایت انسجام ملی مقایسه درستی نیست. عرض من این است که چرا انرژی‌مان صرف همان بلوط و کشکان نشود؟ چرا داریم روی چیزی کار می‌کنیم که مشخص است خطایی در برنا‌مه‌نویسی سایت است. چرا انرژی‌مان را در جهت چیزی هدر می‌دهیم که معلوم است سوءتفاهم است.
من از کار دوستانم در سایت لور آگاه هستم و غمگین می‌شوم وقتی می‌بینم تلاشی می‌کنند که به نظر من اولویت ما نیست. سخن من در تشخیص اولویت‌هاست. قصد جسارت به تلاش دوستان را ندارم. البته هدف اصلی‌ام از نوشتن این تُرهات، ایجاد فضای نفد است و هم این که در سطوحی از نخبگان جامعه که با آنها در ارتباط هستم، خطر همان اتهام غُرزدن را احساس می‌کنم.
در ضمن معتقد به دست‌های پنهان در جک‌سازی علیه لر و دیگر قضایا نیستم. راستش به آن پازل اصلا اعتقاد ندارم. ما اگر صدمه می‌خوریم از خودمان می‌خوریم. مشکل ما این است که با کمپین درست کردن و اعتراض راه انداختن به دنبال هویت‌سازی هستیم. هویت لری نه با اضافه شدن یک کلمه به سایت انسجام ملی از بین رفته است، نه با اضافه شده کلمه لر به آن احیا می‌شود.
پاینده باشید.
پایان پیام